افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام

صبح امروز (شنبه) با حضور وزرای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و امور اقتصاد و دارایی از نخستین صندوق املاک و مستغلات کشور در سازمان بورس و اوراق بهادار رونمایی شد.

رونمایی از نخستین صندوق املاک و مستغلات کشور/ آغاز معاملات “ارزش مسکن” با رشد قیمت همراه شد

صبح امروز (شنبه) با حضور وزرای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و امور اقتصاد و دارایی از نخستین صندوق املاک و مستغلات کشور در سازمان بورس و اوراق بهادار رونمایی شد.

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، دکتر محمد اسکندری مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری در این آیین با تاکید بر دغدغه دولت سیزدهم برای توسعه ابزارهای مختلف در بازار سرمایه گفت: با آغاز به کار نخستین صندوق املاک و مستغلات کشور و بازگشایی نماد این صندوق در تالار فرابورس، از این پس سرمایه های خرد می توانند به اندازه توان خرید خود در حوزه مسکن ورود کرده و عقب افتادگی همیشگی سرمایه گذاران کوچک از تورم و افزایش ها و جهش هایی که در بازار مسکن شاهد آن هستیم به این شکل جبران می شود.

اسکندری با بیان اینکه «رونمایی از این ابزار بازار سرمایه، طلیعه مهمی برای آغاز توسعه و استفاده از ابزارهای جدید در این حوزه است» گفت: صندوق های ریت (REIT) تجربه ای است که در جهان از سال ۱۹۶۰ آغاز شده و طی سال های اخیر نیز کشورهای مختلف به این ابزار ورود کرده اند؛ اما برای اولین بار است که این ابزار در کشورمان اجرا می شود.

وی یکی از مهم ترین چالش های بازار املاک را بهره وری استفاده از ملک عنوان کرد و افزود: به همین دلیل نیز برای معرفی این صندوق تلاش شده تا علاوه بر توجه به تغییرات قیمت ملک، موضوع اجاره ملک و بهره وری آن نیز مدنظر قرار گیرد تا این این موضوع در کانون توجه فعالان بازار سرمایه و املاک قرار گیرد.

اسکندری تصریح کرد: صندوق املاک و مستغلات می تواند مفاهیم جدیدی را در بازار سرمایه و حوزه سرمایه گذاری مسکن مطرح کند.

مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری راه اندازی صندوق های ریت (REIT) را برای بهره افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام وری دارایی های راکد در بخش دولتی، بانک ها و بخش خصوصی مهم عنوان کرد و گفت: این صندوق ها تنها ابزاری برای سرمایه گذاری در حوزه مسکن محسوب نمی شود؛ بلکه می تواند ابزاری برای سرمایه گذاری در تمامی دارایی ها مثل بیمارستان ها، بزرگراه و اتوبان، سیلو و حتی یک دفتر پستی باشد و به نوعی «اجاره داری حرفه ای» و «بهره برداری حرفه ای» دارایی را توسعه می دهد.

اسکندری مولدسازی دارایی های مازاد و راکد موجود در دستگاه های دولتی و بانک ها را نیازمند عزم و اراده جدی دولت دانست و اظهارداشت: ایجاد بورس ریت (REIT) یا بورس صندوق های املاک و مستغلات و صندوق های سرمایه گذاری زمین و ساختمان در کشور همانند برخی کشورهای توسعه یافته مثل انگلستان قابل اجرا است و محمل قانونی توسعه این ابزارها نیز در ماده ۵ قانون جهش تولید به روشنی وجود دارد؛ به هرحال از بستر بازار سرمایه می توان امکان تامین مالی در بخش های مختلف را فراهم کرد.

در انتهای این رویداد و طی مراسمی با حضور وزرای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و اقتصاد و دارایی، رئیس سازمان بورس و اوراق بهادار، رئیس فرابورس ایران و سایر مقامات کشور، از نماد صندوق املاک و مستغلات کشور با نام «ارزش مسکن» رونمایی شد.

گفتنی است، نماد این صندوق صبح امروز (شنبه) به صورت رسمی در بازار سرمایه به قیمت هر واحد ۱۰۵۰ تومان بازگشایی و معاملات آن آغاز شد.

علامت نرخ ارز به بازارهای مالی

بررسی از رفتار نرخ ارز حاکی از آن است که در سال های گذشته نوسان این متغیر به سایر بازارهای مالی نیز منتقل شده است، در نتیجه رصد این متغیر مورد توجه کارشناسان بوده است.

به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن- هیبنا، تغییرات نرخ دلار یکی از عوامل جهت دهی به انتظارات تورمی است. این انتظارات در دیگر بازارها مانند بازار مسکن نیز اثر گذار است و رصد تغییرات آن برای بازارهای دارایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. عموما نوسانات نرخ دلار با یک وقفه زمانی به بازار مسکن نیز منتقل می شود.

نرخ دلار در یک دهه اخیر با نوسانات قیمتی متفاوتی دست و پنجه نرم کرده است. در ابتدای دهه 80 نرخ دلار در بازار آزاد در سطح 800 تومان قرار داشت، تا سال 86 این نرخ نوسان قابل توجهی را ثبت نکرد. پس از این سال ها وفور درآمدهای نفتی و افزایش هزینه های دولت باعث شد که عرضه پول ریالی در اقتصاد بیشتر شود و در نتیجه نسبت پول خارجی به پول داخلی افزایش یابد. در سال 1389 نرخ دلار وارد محدوده 4 رقمی شد و برای نخستین بار سطح هزار تومانی را لمس کرد.

آغاز دهه 90 با شروع نوسانات دلاری همراه بود و رکوردزنی های دلار ادامه یافت. شاید در ابتدای این دهه کمتر کسی پیش بینی می کرد که این متغیر با چه سرعتی در اقتصاد ایران رشد خواهد کرد. با شدت یافتن تحریم ها و کاهش صادرات نفت از میزان درآمدهای ارزی دولت نیز کاسته شد. از سوی دیگر انتظارات تورمی به شکلی بود که تقاضا در بازار افزایش افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام یافته و این عطش هر روز بیشتر می شد. این روند در حالی بود که بانک مرکزی در آن زمان بدون بهره گیری از ابزار مناسب تنها به تزریق ارز در بازار ادامه می داد. نتیجه این فشارها باعث شد که قیمت دلار از سطح هزار و 200 تومان در سال 1390، تا سطح قیمتی 2 هزار و 600 تومان در سال 1391 افزایش یابد. بنابراین طی یک سال قیمت دلار به بیش از 2 برابر مقدار خود رسید.

اما این پایان کار نبود و تشدید تحریم های اقتصادی در این سال عملا امکان کنترل بازار را از سیاست گذار گرفته بود و در انتهای سال 1391 نرخ دلار از سطح 3 هزار تومان نیز گذر کرد. در سه ماه نخست سال 1392 سطح نوسانات بیشتر شد و در برخی مقاطع زمانی حتی دلار در سطح 4 هزار تومان نیز معامله شد.

انتخابات ریاست جمهوری در این سال نقطه عطف قیمت دلار بود. در واقع تغییر فضای سیاسی کشور و شروع روند مذاکرات هسته ای، آب سردی بر بازار پرحرارت دلار بود. نرخ دلار به مرور عقب نشینی کرد و حتی خود را در موقعیت کاهش از سطح 3 هزار تومانی می دید. البته در آن زمان اظهار نظر رئیس کل بانک مرکزی، در خصوص قیمت دلار باعث شد که ترمز کاهش نرخ دلار کشیده شود و در نهایت دلار در سطح 3 هزار و 200 تومان معامله می شد. پس از سال 1392 نرخ دلار تابعی از اخبار مذاکرات هسته ای شده بود، به نحوی که یک خبر خوب نرخ دلار را کاهش می داد و یک خبر بد، مشوقی برای صعود دلار بود.

اگرچه در برخی از فصول سال مانند ماه های انتهایی پاییز به دلیل افزایش تقاضا، رشد سفرهای خارجی و زیارتی و نامتناسب بودن عرضه دلار توسط شرکت های پتروشیمی به سطح قیمتی دلار افزوده می شد، اما این روند معمولا پایدار نبود و با عقب نشینی قیمتی در انتهای سال روبرو می شد. نرخ دلار در سال های 1393 تا نیمه سال 1396 به طور متوسط در کانال سه هزار تومان باقی ماند، هر چند که در سال 1395 در مقاطعی از سطح 4 هزار تومان عبور کرد، اما این یک عبور موقت بود و قیمت دلار باز به کانال سه هزار تومان بازگشت. رفتار دلار در سال 1396 قابل مقایسه با سال های قبل نبود، . نرخ دلار که در ابتدای تابستان این سال و پس از انتخابات ریاست جمهوری در سطح 3 هزار و 740 تومان قرار داشت، در انتهای تابستان به 3 هزار و 900 تومان رسید، در نتیجه طی سه ماهه دوم سال 1396 به میزان 4.8 درصد به بهای نرخ دلار در بازار آزاد افزوده شد. نرخ دلار در سه ماهه سوم، نیز روند افزایشی را در پیش گرفت و تنها پس از دو هفته از ابتدای پاییز وارد کانال 4 هزار تومانی شد، کانالی که برای دلار، جدید نبود، زیرا در سال 1395 نیز در چند روز وارد این کانال شده، اما از سطح آن عقب نشینی کرده بود. با این حال افزایش شیب دلار در فصل سوم نیز به شکل آرامی ثبت می شد و نوسان قابل توجهی در این بازار مشاهده نمی شد. نرخ دلار در انتهای پاییز به قیمت 4 هزار و 190 تومان رسید، اما این بار از سطح 4 هزار تومانی عقب نشینی نکرد. تداوم قیمت دلار در سال 1397 نیز ادامه داشت و باعث شد که در ابتدای این سال نرخ دلار از سطح 5 هزار تومان نیز عبور کند، این روند باعث واکنش سیاستگذار شد و در نتیجه نرخ مصوب برای دلار 4 هزار و 200 تومان تعیین و خرید و فروش به غیر از این قیمت، خلاف قانون محسوب شد. اما این روند نیز باعث نشد که قیمت غیررسمی دلار کاهش یابد و نرخ ارز غیررسمی در شرایط کنونی تا سطح بیش از 6 هزار تومان نیز افزایش یافته است. به نظر می رسد آینده نرخ دلار در گرو تصمیم های سیاسی و اصلاحات اقتصادی است که تصمیم به موقع و درست افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام در این دو زمین بازی، می تواند از سطح نوسانات آن بکاهد، کاهش این نوسانات می تواند از علامت دهی نادرست قیمتی به بازار مسکن نیز جلوگیری کند.

بازار مسکن هنوز به نقطه اوج خود نرسیده است

خرداد:یک کارشناس با بیان این‌که رشد ۱۰۰ درصد قیمت مسکن معادل ۳۰۰ درصد دلار و سکه است گفت: بازار مسکن به شرایطی رسیده که احتمالا مقدار اندکی افزایش قیمت خواهد یافت و سپس وارد رکود می‌شود.

به گزارش خرداد ،عباس زینعلی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: رشد قیمت مسکن با توجه به حد اشباع سایر بازارها طبیعی است. بازارهای سکه و ارز، نقدینگی کافی را با توجه به ظرفیت خود جذب کردند و از این به بعد تنها گزینه‌ای که در مسیر باقی‌مانده‌ی پول‌ها قرار دارد بخش مسکن است.

وی افزود: در شرایطی که دچار التهابات سیاسی هستیم و چشم‌انداز مثبتی از بازارها وجود ندارد تنها کالایی که قابلیت ماندگاری و تطبیق با شرایط تورمی دارد بازار مسکن است. بورس هم به جهاتی هنوز می‌تواند مناسب باشد ولی عموم مردم به سمت بورس نمی‌روند و یک سری افراد در شرایط خاص توان ارتباط با بورس را دارند.

این کارشناس اقتصاد مسکن با بیان این‌که مسکن هم‌اکنون دچار انتظارات تورمی است، گفت: با توجه به جو سیاسی و اقتصاد کلان کشور در آینده‌ی نزدیک دوباره جذب سرمایه در بخش مسکن صورت گیرد. به اعتقاد من هجومی به مسکن خواهد شد. البته مسکن، بخشی از افزایش قیمت آینده را هم‌اکنون به خود گرفته و احتمالا از این به بعد حدود ۱۰ درصد بالا می‌رود.

زینعلی در پاسخ به این سوال که آیا احتمال دارد مسکن نیز مانند طلا و ارز رشد حدود ۲۰۰ درصد را به خود بگیرد، اظهار کرد: بازارهای طلا و ارز با بازار مسکن، نسبت مساوی با هم ندارند. سکه و ارز نقدشونده هستند و ۱۰۰ درصد رشد مسکن می‌شود برابر با ۳۰۰ درصد رشد سکه و ارز. بنابراین کشش افزایش وحشتناک قیمت در بخش مسکن وجود ندارد.

این کارشناس اقتصاد مسکن درباره استیضاح وزیر راه و شهرسازی در مجلس گفت: فضای اقتصاد کلان است که شرایط بخش مسکن را تعیین می‌کند و بخش‌های اقتصادی نمی‌توانند مستقلا حرکتی داشته باشند. منابعی هم که اثرات تورمی نداشته باشد وجود ندارد و آخوندی به طور طبیعی توان ایجاد رونق در بخش مسکن را نداشته است. این استیضاح هم جنبه‌ی سیاسی دارد و چندان به جنبه‌ی کفایتی مربوط نمی‌شود. به نظر من نمایندگان بیشتر قصد دارند به نیاز روانی جامعه پاسخ دهند و در این شرایط کاری کرده باشند.

هفته پرنوسان بازارهای جهانی

بازارهای جهانی روند حرکتی که در هفته منتهی به ۴ نوامبر آغاز کرده بودند را ادامه دادند. مهم ترین رویداد هفته گذشته انتشار داده های تورمی اقتصاد آمریکا بود که با انتظارات بازار متفاوت بود و تضعیف دلار آمریکا و رشد قیمت کامودیتی ها را به همراه داشت.

به گزارش کالاخبر ، نرخ تورم سالانه آمریکا در حالی که انتظار می رفت از ۸.۲ درصد در ماه گذشته به ۸.۱ درصد کاهش پیدا کند به ۷.۷ درصد رسید. نرخ تورم ماهانه نیز کمتر از انتظارات بازار منتشر شد و به ۰.۴ درصد رسید.

بازار انتظار دارد با توجه به کاهش تورم سرعت افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو کاهش پیدا کند. در واکنش به این داده های شاخص دلار با افت قابل توجه بیش از ۴ درصدی مواجه شد و به ۱۰۶ واحد رسید. شاخص دلار بزرگترین کاهش یک روزه خود از سال ۲۰۰۹ تاکنون را ثبت کرد.

بازارهای سهام آمریکا بخشی از افت خود را جبران کردند. در چند دهه اخیر این بهترین واکنش بازار سهام آمریکا به داده های تورمی بوده است.

شاخص سهام آسیا و اقیانوسیه نیز بزرگترین جهش صعودی خود را از ماه مارس در واکنش به کاهش محدودیت های کرونایی در چین، ثبت کردند. تقاضا برای فلزات گرانبها نیز افزایش پیدا کرد به طوری که قیمت طلا تا محدوده ۱,۷۷۰ دلار بالا رفت. در بازار اوراق قرضه نیز تقاضا برای اوراق قرضه افزایش پیدا کرد.

عامل دیگری که در هفته گذشته از قیمت کامودیتی ها حمایت کرد خبر کاهش محدودیت های کرونایی در چین بوده است. قیمت نفت در واکنش به این خبر افزایش پیدا کرد.

حجم معاملات چیست و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟

حجم معاملات (Trade Volume) مجموع تعداد قراردادها یا سهام‌های معامله شده در یک نماد معاملاتی است. حجم معاملاتی را می‌توان در هر نوع نماد و بازارهایی مثل بورس سهام، اوراق قرضه، قراردادهای آپشن، قراردادهای آتی و انواع کالاها به کار برد.

اصول پایه حجم معاملات

حجم معاملات در یک برهه زمانی خاص، مجموع تعداد سهام‌ها یا قراردادهای مبادله شده در یک نماد معاملاتی خاص را اندازه می‌گیرد، که شامل مجموع مقدار سهام‌های مبادله شده بین خریدار و فروشنده می‌شود.

زمانی که مبادلات به صورت فعالانه‌تر انجام می‌شوند، حجم معاملات بالاست و وقتی که مبادلات کمتری بین خریدار و فروشنده انجام می‌شود، حجم معاملاتی نیز پایین است.

هر صرافی در بازار، حجم معاملاتی خاص خود را دنبال می‌کند و اطلاعات مختص به خود را منتشر می‌کند. اطلاعات مربوط به حجم معاملاتی در هر روز، معمولا هر یک ساعت یک بار، تخمین زده می‌شوند و در انتهای هر روز نیز یک شکل کلی و یک اطلاعات منسجم از حجم معاملات آن روز منتشر می‌شود.

سرمایه گذاران همچنین می‌توانند مقدار تغییرات قیمت قرارداد را به عنوان جانشینی برای حجم معاملات دنبال کنند. در این روش، تغییرات قیمت خیلی سریع‌تر از حجم معاملات اتفاق می‌افتد.

این ابزار به سرمایه گذاران درباره میزان فعالیت و نقدینگی بازار می‌گوید. حجم معاملات بالا، نشان دهنده نقدینگی بالای یک نماد معاملاتی است؛ یعنی رابطه بهتر و فعال‌تری بین خریداران و فروشندگان وجود دارد.

وقتی که سرمایه گذاران درباره روند حرکتی در بازار سهام تردید دارند، حجم معاملات در قراردادهای آتی افزایش می‌یابد. این اغلب باعث می‌شود که قراردادهای آتی و آپشن آن سهام نیز فعال‌تر شوند.

در کل، در روزهای باز شدن بازارهای جهانی مثل فارکس (دوشنبه‌ها)، و روزهای بسته شدن بازار (جمعه‌ها) حجم معامله بالاتر است و در روزهای قبل از تعطیلات، معمولا پایین می‌آید.

امروزه، تریدرهای روزانه و شاخص‌های پول در بازار آمریکا، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استفاده کنندگان حجم معاملات شده‌اند.

طبق گفته‌های موسسه مالی و بانکداری JPMorgan‌ در سال ۲۰۱۷، سرمایه گذاران راکدی مثل ETFها (صندوق‌های قابل معامله) و حساب‌های سرمایه گذاری کمّی که معاملات الگوریتمی با سرعت بالا انجام می‌دهند، مسئول ۶۰ درصد از کل حجم معاملاتی بودند؛ در حالی که تریدرهای محتاط فاندامنتالی (تریدرهایی که فاکتورهای فاندامنتالی را قبل از سرمایه گذاری بر روی یک سهام ارزیابی می‌کنند)، تنها مسئول ۱۰ درصد از آن بودند.

تریدرها و حجم معاملات

تریدرهای از عوامل مختلفی در تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. حجم معاملاتی یکی از آسان‌ترین فاکتورها برای ارزیابی بازار توسط تریدرهاست.

این ابزار، در طول بالا رفتن سریع قیمت یا پایین آمدن سریع آن، برای تریدرها اهمیت زیادی دارد، چون می‌توانند با استفاده از آن، معاملات خود را تشخیص و سازماندهی کنند.

همچنین حجم معاملات بالا که معمولا با تغییر روند قیمت همراه است، می‌تواند ارزش سهام مورد نظر تریدرها را تقویت کند.

سطوح مختلف حجم معاملات، می‌تواند به تریدرها کمک کند تا تصمیم گیری بهتری برای زمان ورود به بازار داشته باشند؛ تریدرها میانگین حجم معامله در طول روز را، هم برای معاملات کوتاه مدت و هم بلندمدت دنبال می‌کنند، تا بتوانند برای ورود به بازار تصمیم درستی بگیرند. همچنین آنها می‌توانند اندیکاتورهای تکنیکال دیگر را نیز با حجم معاملاتی تلفیق کنند.

نمونه‌ای ساده از حجم معاملات

فرض کنید که بازار شامل دو تریدر است؛ تریدر اول ۵۰۰ سهم از سهام اپل را می‌خرد و ۲۵۰ سهم از سهام آمازون را می‌فروشد. تریدر دوم نیز ۵۰۰ سهم از سهام تسلا را می‌خرد و ۲۵۰ تا از این سهم را به تریدر اول می‌فروشد.

کل حجم معاملات در بازار ۱۰۰۰ است (۵۰۰ سهم اپل + ۲۵۰ سهم آمازون + ۲۵۰ سهم تسلا).

استفاده از حجم معاملات برای بهبود معاملات

حجم معاملات یک مقیاس است که نشان می‌دهد در یک دوره زمانی خاص، چه مقدار از یک دارایی معامله شده است. در بورس سهام، حجم معاملات به صورت تعداد سهم‌های خرید و فروش شده نمایش داده می‌شود و در قراردادهای آتی و آپشن نیز این حجم بر مبنای تعداد قرارداد دست به دست شده نشان داده می‌شود. خود حجم معاملات و دیگر اندیکاتورهایی که از دیتاهای حجم معاملاتی بهره می‌گیرند، معمولا در نمودارهای آنلاین استفاده می‌شوند.

هر از گاهی، نگاه کردن به الگوهای حجم معاملات، می‌تواند قدرت یک سهام یا ارز دیجیتال خاص را نشان دهد. در حقیقت، حجم معاملات نقش مهمی در تحلیل تکنیکال بازی می‌کند.

نکات مهم

• حجم معاملات می‌تواند یک مقیاس خوب برای تشخیص قدرت بازار باشد. معمولا بازارهایی که دارای حجم معاملات بالایی هستند، روند قدرتمندتر و سالم‌تری دارند.
• زمانی که در حجم معاملات بالا، بازار ریزش می‌کند، قدرت بازار در روند نزولی بیشتر می‌شود.
• زمانی که قیمت در روند نزولی بالای بالاتر (Higher High) جدیدی را ثبت می‌کند، باید خیلی مراقب باشید! چون ممکن است روند صعودی شکل بگیرد.
• اندیکاتورهای حجم موجود (OBV) و کلینگر (Klinger)، ابزارهایی هستند که بر مبنای حجم بازار کار می‌کنند.

اصول اولیه استفاده از حجم معاملات

وقتی که حجم معاملاتی را بررسی می‌کنید، معمولا اطلاعات از قبیل قدرت یا ضعف یک روند را به دست می‌آورید. به عنوان یک تریدر، ما تمایل بیشتری به همراهی با حرکات قوی‌تر داریم و در روندهای ضعیف نیز، ما به دنبال معکوس شدن روند می‌گردیم.

البته این دستورالعمل‌ها همیشه و برای تمام مسائل پاسخگو نیست؛ اما برای تصمیم‌گیری برای ورود به بازار، افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام مناسب است.

۱. تایید روند

یک بازار رو به رشد (نزولی یا صعودی)، باید حجم معاملاتی بالایی داشته باشد. گاوها به افزایش حجم خریداران برای هل دادن قیمت به سمت بالا نیاز دارند؛ کاهش حجم معاملات در روند صعودی، می‌تواند نشانه کاهش جذابیت نماد مورد نظر و در نتیجه، معکوس شدن قیمت باشد.

این یک حقیقت واضح است که ریزش یا جهش قیمت با حجم معاملاتی کم، یک سیگنال خرید یا فروش ضعیف است. ریزش یا جهش قیمت با حجم بالا، سیگنال قوی‌تری ارائه می‌دهد که نشانه تغییر چیزی در آن نماد خاص است.

۲. اشباع حرکت و حجم معاملات

در یک بازار صعودی یا نزولی، ما می‌توانیم اشباع قیمت را ببینیم. اشباع‌ها، حرکات واضحی در قیمت هستند که با افزایش حجم معاملات ترکیب شده‌اند؛ آنها می‌توانند سیگنال‌هایی مبنی بر پتانسیل اتمام روند ارائه دهند.

تریدرهایی که بیشتر صبر کرده‌اند و از عدم دریافت سودهای بیشتر ترس دارند، خریداران را خسته می‌کنند؛ در نتیجه، بازار معکوس می‌شود.

زمانی که بازار نزولی است، نزول بیشتر قیمت تریدرها را تحت فشار قرار می‌دهد و این، بر روی نوسانات تاثیر می‌گذارد و حجم معاملات را افزایش می‌دهد. این نیز می‌تواند سیگنالی مبنی بر اتمام روند نزولی باشد.

۳. نشانه‌های صعودی

حجم معاملات می‎تواند در تشخیص نشانه‌های صعودی بازار مفید باشد. برای مثال،‌ فرض کنید که بر روی یک خط مقاومت که قیمت را پس می‌زند، حجم معاملات افزایش می‌یابد؛ در این حالت، قیمت نیز پس از یک اصلاح کوچک، افزایش پیدا می‌کند.

در یک روند نزولی، باید پایین پایین‌تر (Lower Low) ساخته شود؛ زمانی که این حرکت تمام شد، حجم معاملات کاهش می‌یابد، که این یک نشانه صعودی تلقی می‌شود.

۴. معکوس شدن قیمت

پس از یک حرکت بزرگ قیمتی (بالا یا پایین)، اگر قیمت شروع به بی‌روند یا رنج شدن (Range) با حجم معاملاتی بالا کرد، می‌تواند نشانه‌ای از معکوس شدن قیمت باشد.

۵. بریک اوت‌ها افزایش سطح قیمت ها در بازار سهام و فیک اوت‌ها

در بریک اوت اولیه از بازار بی روند و یا هر الگوی قیمتی دیگر، افزایش در حجم معاملاتی می‌تواند قدرت روند را بیشتر کند. کم بودن مقدار حجم معاملات، پس زدن قیمت در بریک اوت را نشان می‌دهد، که به آن فیک اوت می‌گویند.

۶. تاریخ حجم معاملات

حجم معاملات باید مربوط به تاریخ اخیر باشد؛ مقایسه حجم معاملات امروز با ۵۰ سال قبل، اطلاعات اشتباهی به ما می‌دهد. هرچه تاریخ حجم معاملات جدیدتر باشد، امکان اتفاق مشابه بیشتر است.

حجم معاملات اغلب به عنوان یک اندیکاتور نقدینگی تلقی می‌شود. بازارهایی مثل بورس سهام که دارای نقدینگی بالایی هستند،‌ به عنوان یک استراتژی ترید کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شوند؛ چون در قیمت‌های مختلف، خریداران و فروشندگان زیادی وجود دارند.

۳ اندیکاتور پرکاربرد برای حجم معاملات

اندیکاتورهای حجم معاملات، فرمول‌های ریاضی هستند که به صورت مشترک در بیشتر پلتفرم‌های نموداری وجود دارند.

فرمول کارکرد هر اندیکاتور مقداری با اندیکاتورهای دیگر فرق دارد. تریدرها می‌توانند اندیکاتوری را انتخاب کنند که بهترین عملکرد را برایشان دارد.

استفاده از این اندیکاتورها الزامی نیست؛ اما آنها می‌توانند در تصمیم گیری درست شما را راهنمایی کنند. اندیکاتورهای زیادی برای حجم معاملاتی وجود دارند، اما ما ۳ اندیکاتور با عملکرد خوب را در اینجا بررسی می‌کنیم:

۱. اندیکاتور حجم موجود (OBV)

OBV یک اندیکاتور ساده اما مفید است. در این اندیکاتور، حجم معاملات زمانی افزایش می‌یابد که بازار به انتهای روند صعودی رسیده است. همچنین، حجم معاملات زمانی کاهش می‌یابد که قیمت به انتهای روند نزولی رسیده است.

OBV یک مجموعه از انباشت قیمت یا اشباع را نشان می‌دهد. همچنین می‌تواند واگرایی را نیز نشان دهد؛ مثل زمانی که قیمت بالا برود، اما حجم با نسبت آرامی شروع به رشد کند و یا حجم معاملات کم شود.

۲. اندیکاتور جریان پول چایکین (CMF)

افزایش قیمت باید با افزایش حجم همراه باشد. اندیکاتور CMF بر روی انبساط قیمت در زمانی که قیمت بالاتر از میانگین قیمتی کل روز قرار می‌گیرد، تمرکز دارد، سپس یک ارزش مطابق با قدرت این روند ارائه می‌کند.

اگر حجم معاملاتی در آن افزایش پیدا کند، قیمت نیز افزایش پیدا می‌کند و اگر حجم پایین باشد، قیمت نیز منفی خواهد بود.

CMF‌ می‌تواند به عنوان یک اندیکاتور کوتاه مدت استفاده شود، به این دلیل که نوسان می‌کند؛ اما بیشتر برای نشان دادن واگرایی کاربرد دارد.

۳. اسیلاتور کلینگر (Klinger Oscillator)

نوسان در پایین و بالای خط صفر، می‌تواند سیگنال‌هایی برای خرید و فروش ارائه کند.

اسیلاتور کلینگر انباشتگی قیمت را برای حجم خرید، و پراکندگی قیمت را برای حجم فروش در یک دوره زمانی خاص ارائه می‌دهد.

سخن آخر

حجم معاملاتی یک ابزار کاربردی برای تشخیص روند است. همانطور که می‌بینید، روش‌های زیادی برای استفاده از آن وجود دارد. اصلی‌ترین راه استفاده از آن، تشخیص قدرت یا ضعف بازار و بررسی تاییدیه روند یا معکوس شدن روند است.

اندیکاتورهای مبتنی بر حجم معاملات، برای تصمیم گیری درست برای ورود به بازار به تریدرها کمک می‌کنند.

البته حجم معاملاتی ابزار خیلی دقیقی برای ورود و خروج نیست و باید برای تشخیص این نقاط از رفتار قیمت (Price Action) نیز کمک گرفت.