تفاوت عرضه ثابت و نامحدود در ارزهای دیجیتال
احتمالا تاکنون شنیده اید که تعداد کل بیت کوین های شبکه برابر 21 میلیون است اما به عنوان مثال توکن های ارزی مانند اتریوم، دارای جریان ثابتی از دارایی های جدید هستند که به اکوسیستم اضافه می شوند. در این مقاله، به توضیح درباره تفاوت عرضه ثابت و نامحدود در ارزهای دیجیتال و همچنین ارزهای فیات و بررسی مسائلی مانند مسائل قیمتی و موارد دیگر خواهیم پرداخت.
عرضه نامحدود - تورم
برای درک مفهوم تورم، نیازی نیست که استاد اقتصاد باشید چرا که مفهومی بسیار ساده است: وقتی پول بیشتری وارد اقتصاد می شود، ارزش پول کاهش می یابد. در سال 1940 در ایالات متحده شما می توانستید یک گالن سوخت را با قیمت 0.11 دلار خریداری کنید. اکنون قیمت آن در حدود 2.50 دلار در هر گالن است. تولید سوخت گرانتر نشده است بلکه ارزش دلار آمریکا کمتر از 80 سال پیش است.
اقتصادهای فیات
در اقتصادهای فیات، انحصار صدور پول نقد جدید متعلق به بانک های مرکزی است. این باعث می شود همه ارزهای اصلی فیات تورم زا باشند. احساس منفی مصرف کننده نسبت به تورم قابل درک است. هیچ کس دوست ندارد کالاها را با قیمت بالاتر بخرد اما در اینجا یک جنبه مثبت نیز وجود دارد. تورم مصرف کنندگان را مجبور می کند پول بیشتری را در یک زمان و مکان خاص خرج کنند و گردش پول فعال در اقتصاد باعث رشد مشاغل و کاهش بیکاری می شود.
اکوسیستم ارزهای دیجیتال
در اکوسیستم های ارزهای دیجیتال، پروتکل هایی با عرضه بی نهایت نقش بانک های مرکزی را بازی می کنند و قوانین خود را برای انتشار واحدهای جدید از آن رمزارز، دارند. معروف ترین ارز دیجیتال با عرضه نامحدود، اتریوم است. با این حال، عرضه این رمزارز در زمانی نامحدود، بدون محدودیت است. چرا که توسعه دهندگان مقدار ثابتی اتر در سال صادر می کنند.
اتریوم تورم دارد اما در عمل، هرچه بیشتر ETH استخراج شود، تورم کمتر می شود. چرا؟ به جای کاهش میزان اتریوم جدید، توسعه دهندگان تصمیم گرفتند میزان ثابتی در سال صادر کنند. بنابراین هر سال 18 میلیون ETH صرف نظر از کل اتریومی که از پیش موجود هستند، استخراج می شود. بنابراین از نظر فنی، درصد تورم هر سال کاهش می یابد. به عنوان مثال، وقتی تعداد کل اتریوم ها 100 میلیون است و 18 میلیون اتر استخراج می شود، تورم 18 درصد است. اما چند سال بعد که تعداد کل اتریوم ها در حدود 200 میلیون است، همان 18 میلیون اتر در سال استخراج می شود که بنابراین تورم در آن سال، فقط 9 درصد خواهد بود.
این نیز تأثیر چندانی بر قیمت اتریوم ندارد زیرا ETH از نظر استفاده با دلار یا یورو متفاوت است. پول فیات در اصل تنها یک یادداشت بدهی است. وقتی برای یک ساندویچ در کافه 5 دلار می پردازید، اساساً به کارمند می گویید "من 5 دلار به تو بدهکارم".
اتریوم متفاوت است، زیرا قیمت ETH نشان دهنده سلامت کلی اکوسیستم و اعتماد سرمایه گذاران نسبت به آن است. ETH همچنین در قالب گس اتریوم که برای هزینه تراکنش های روی بلاک چین اتریوم استفاده می شود، کاربرد دارد.
عرضه محدود - کاهش قیمت ها (تورم منفی)
کاهش قیمت ها نقطه مقابل تورم است. به طور خلاصه، در واقع بدان معناست که پول یا دارایی در گردش با گذشت زمان ارزش پیدا می کند. برخی ممکن است آنرا مسئله ای خوب قلمداد کرده و با خود بگویند: "من می توانم دلارهایم را زیر تشک نگه دارم تا بتوانم در آینده چیزهای بیشتری بخرم!". اما اقتصاددانان کینزی با شما موافق نیستند. آنها ادعا می کنند افرادی که دارایی های خود را برای مدت طولانی در اختیار دارند، بر اقتصاد تأثیر منفی می گذارند. اگر مصرف کنندگان بیش از حد بر پس انداز تمرکز کنند، پول کمتری در گردش فعال خواهد بود. این امر باعث تضعیف اقتصاد و افزایش نرخ بیکاری می شود زیرا سیستم مالی قادر به چرا اتریوم محدودیت عرضه ندارد؟ حمایت از مشاغل نیست.
در بدترین حالت، این موضوع ممکن است منجر به "مارپیچ مرگ تورم" شود. این مفهوم نشان می دهد که قیمت کالاها در حالی کاهش می یابد که مصرف کنندگان پول خود را نگه می دارند و منتظر قیمت های حتی پایین تر هستند.
مفروضات ما در اقتصاد عمدتا بر اساس یک روش تورمی است اما هنوز برخی از نمونه های واقعی تورم منفی وجود دارد. یکی از آنها ژاپن است، جایی که تورم منفی در دهه 90 یک مشکل واقعی بود. آنها حتی نام ترسناکی برای آن انتخاب کرده بودند : "هیولای تورم منفی". این امر ناشی از عرضه بیش از حد قابل توجه کالاها نسبت به تقاضای واقعی جمعیت ژاپن بود. واکنش بانک مرکزی اتخاذ نرخ بهره منفی بود. به این معنی که آنها در واقع به مردم وام هایی برای خرید کالا دادند و در ازای آن مبالغ کمتری از مقدار وام را پس گرفتند تا مشکل حل شود.
تورم منفی و ارزهای رمزنگاری شده
در ارزهای دیجیتال، اکثریت قریب به اتفاق رمزارزها عرضه محدودی دارند. مثال بارز آن بیت کوین با عرضه محدود 21 میلیون واحد است. در حال حاضر 88٪ بیت کوین ها (18.5 میلیون واحد) استخراج شده است. علاوه بر این، بیش از 1.5 میلیون بیت کوین به دلیل تراکنش هایی با آدرس اشتباه و گم شدن کلیدهای خصوصی، برای همیشه از بین رفته است. فقط برای اطلاع، این مبلغ معادل بیش از 17 میلیارد دلار آمریکا است.
اما وقتی دیگر هیچ بیت کوینی برای استخراج وجود نداشته باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اول از همه این اتفاق به این زودی نخواهد افتاد. بر طبق یک تخمین ریاضی، استخراج آخرین بیت کوین در حدود سال 2140 اتفاق می افتد. ثانیا، واقعا هیچ اتفاق جدی رخ نخواهد داد. این مسئله بیشتر ماینرها را درگیر خواهد کرد، اما ساتوشی ناکاموتو به آنها نیز فکر کرد. وی پیش بینی کرد که منبع سود ماینرها از تولید بیت کوین جدید، به دریافت پاداش در ازای کارمزد تراکنش ها تغییر کند.
این امر بر کاربران عادی تأثیر نمی گذارد چرا که بیت کوین دارای قابلیت تقسیم شدن است. شما می توانید بیت کوین را تا هشت رقم اعشار (1 ساتوشی) تقسیم کنید. ناکاموتو مدعی شد که این، امکان خریدهای کوچک را تضمین می کند و مانع از وضعیتی مشابه پرداخت یک اسکناس 10 دلاری برای یک قهوه 2.5 دلاری و عدم دریافت هیچ گونه مبلغی به عنوان بقیه پول، می شود.
نتیجه گیری
عرضه محدود و نامحدود در اکوسیستم های رمزنگاری و فیات متفاوت عمل می کند. همه اقتصادهای فیات از نظر این که تورم بر همه آنها تأثیر می گذارد، با یکدیگر یکسان هستند. این برای خود اقتصاد سالم است اما مصرف کنندگان معمولی را مجبور به خرج بیشتر می کند. تورم منفی از نظر مصرف کننده خوب است اما مشاغل را تضعیف کرده و باعث بیکاری می شود.
در اکوسیستم های رمزنگاری، همه چیز ساده تر است. بارزترین تفاوت عرضه ثابت و نامحدود در این است که عرضه ثابت، به طور مداوم قیمت دارایی را مجبور به افزایش می کند. از طرف دیگر، عرضه نامحدود ممکن است منجر به نرخ تورم بالا شود اما توسعه دهندگان اکوسیستم ها را به گونه ای طراحی می کنند که در واقع از نظر عرضه آن قدرها هم نامحدود نیستند.
تاثیر عرضه و تعداد واحدها در قیمت ارزهای دیجیتال چیست؟
بر اساس قانون عرضه و تقاضا که برای تمام داراییها صدق میکند، تعداد واحدهای موجود یک ارز دیجیتال یا همان عرضه در قیمت آن ارز تاثیر مستقیم دارد. برخی از ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین عرضه محدود دارند و برخی دیگر مانند دوجکوین به صورت نامحدود استخراج خواهند شد. در این مقاله به زبان ساده به بررسی تاثیر عرضه در قیمت ارزهای دیجیتال میپردازیم.
۱- محدود بودن عرضه؛ خوب یا بد؟
محدود بودن عرضه در برخی از ارزهای دیجیتال، ویژگی مثبت است یا منفی؟
جواب به این سؤال یکی از پر حاشیهترین بحثهایی است که در حوزه ارزهای دیجیتال صورت میگیرد. از طرف دیگر شرکتهای فعال در زمینه ارزهای دیجیتال، رویکردهای متفاوتی را در ایجاد داراییهای دیجیتال خود اتخاذ میکنند.
بزرگترین ارز دیجیتال جهان، بیت کوین، نرخ عرضه ثابت ۲۱ میلیون واحد بیت کوین دارد. آوریل سال ۲۰۱۸ اعلام شد که بیش از ۸۰ درصد آن استخراج شده است. با کاهش تعداد بیت کوینهایی که قابلیت استخراج دارند، و با در نظر گرفتن این مسئله که در آیندهای نه چندان دور این تعداد به صفر خواهد رسید، باید گفت که هنوز راه زیادی تا پایان عرضه کامل تمام بیت کوینها فاصله داریم. در واقع درصورتیکه شرایط دستخوش تغییر نشود، استخراج سکههای جدید احتمالا تا سال ۲۱۴۰ ادامه خواهد داشت.
طرفداران عرضه محدود در ارزهای دیجیتال، مانند نمونهای که در بیت کوین مشاهده کردهایم، این مسئله را عنوان میکنند که، عرضه محدود باعث کمیابی این داراییهای دیجیتال خواهد شد. عرضه کمتر مساوی است با تقاضای بیشتر و تقاضای بیشتر که قیمت بالاتر را به دنبال خواهد داشت. این دسته از طرفداران همچنین بر این باورند که عرضه محدود باعث میشود که ارزهای دیجیتال، در مقایسه با سیستمهای مالی جهانی متفاوت و منحصربهفرد باشند. چراکه در این سیستمها، بانکها قادرند تا بهوسیله بهکارگیری رویکردهایی نظیر «تسهیل کمی»، پول بیشتری را چاپ کنند و این مسئله موجب وقوع پدیدهای به نام «تورم» خواهد شد. تورم در نهایت باعث میشود تا پول رایجی که امروز در جیب شماست، ارزشی بهمراتب کمتر از پولی را داشته باشد که پیشتر در اختیار داشتید.
اما از نقطهنظر مقبولیت و کاربرد این نوع ارزهای دیجیتال، عرضه محدود مخالفانی هم دارد. مخالفان بر این عقیدهاند که این مسئله مانعی است در مقابل خرج کردن ارزهای دیجیتال توسط مردم، بدین ترتیب این ارزها بهوسیلهای برای سفتهبازی تبدیل میشوند. «بلومبرگ» در مقالهای مینویسد:
اگر عرضه یک کالا محدود باشد، کاهش ارزش آن امکانپذیر نیست و این موضوع موجب میشود که دارندگان ارزهای دیجیتال خطر صبر برای خرید ارزانتر کالاهای خود را به جان بخرند. وقتیکه صحبت از ارزهای رایج میشود، تورم، افراد را مجبور میکند که پول نقد نزد خود نگه ندارند چراکه باوجود تورم، هرچقدر پول بیشتری در جیب مردم باقی بماند، قدرت خرید بیشتری از آنها گرفته میشود.
۲- بیت کوین تورم منفی دارد؟
آیا بیت کوین تورم منفی دارد و آیا ضد تورمی بودن بد است؟
لزوماً نمیتوان گفت که تورم منفی بد خواهد بود. تورم منفی به ارزهای دیجیتال کمک میکند که ارزشمند باقی بمانند.
تورم منفی، به معنای کاهش میزان پرداختی شما برای کالاها و خدماتی است که قصد خریدشان را دارید. تورم منفی، متضاد کلمه تورم است. تورم، همان جوابی است که وقتی با خود فکر میکنید چرا قیمت اجناس سوپرمارکت در حال افزایش است، میشنوید. هرچند در یک اقتصاد سنتی، تورم منقی یک ویژگی مشکلسازی بهحساب میآید، در حوزه ارزهای دیجیتال، چندان هم بد نیست.
تورم از آن جهت یک مشکل است که پس از یک دهه با ده میلیون تومان پس اندازه شما در گاوصندوقتان، قدرت خرید کاهش یافته و چیزی بهمراتب کمارزش را خریداری میکنید. با نگاهی سرسری به شاخص تورم در ایالات متحده، آنهم کشوری که تورم در آن پایین است، میتوان مشاهده کرد که یک دلار در سال ۱۹۱۳، ارزشی معادل ۲۵.۴۳ دلار فعلی را داراست.
«برایان کوران» از «بلاکنومی»، مینویسد:
بازارهای تورمی همچنین باعث به وجود آمدن «سطوح بالایی از قروض» میشوند؛ در این شرایط اقتصادها با بیش از مبلغی که توانایی پرداختش را داشته باشند، روبهرو خواهند شد. این مسئله از طرف دیگر میتواند باعث به وجود آمدن شرایط مفرط شود. بهعنوانمثال در زیمباوه، نرخ تورم از ۵۹ درصد در سال ۲۰۰۰، به رقم نجومی ۸۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ درصد، بله درست خواندید، هشتاد میلیارد درصد، در سال ۲۰۰۸، رسید.
ونزوئلا، کشوری که در بحران سیاسی به سر میبرد و ناآرامیهایی را تجربه میکند، به دلیل همین «ابر تورم» به یکی از بازارهای بزرگ در حوزه ارزهای دیجیتال تبدیل شده. تا جایی که یکی از تاجران ونزوئلایی در گفتگو با رویترز میگوید:
هرچند قیمت بیت کوین بیثبات است، اما بازهم از ارزهای ملی ما ایمنتر است.
ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین که از عرضه محدودی برخوردارند، عموماً توسط برخی از اقتصاددانها با عنوان «طلای دیجیتال» نامبرده میشوند. در نتیجه، بااینکه قیمت کالاها کاهش مییابد، اما در مقابل، ارزهای دیجیتال، ازنقطهنظر ذخیره ارزش میتوانند با افزایش رو به رو شوند. حامیان کاهش قیمت نیز میگویند این مسئله نسبت به اتفاقاتی که در اقتصاد امروز جهان شاهدش هستیم، از ثبات بیشتری برخوردار است.
اتریوم از طرف دیگر در میزان عرضه محدودیت ندارد، اما بهجای آن سالانه مقدار مشخصی واحد جدید استخراج میشود. این موضوع باعث تورمی شدن اتریوم میشود.
۳- تاثیر داراییهای ضد تورمی بر رفتار مصرفکنندگان
چگونه داراییهایی با تورم منفی و نرخ عرضه ثابت، بر رفتار مصرفکنندگان تأثیر میگذارند؟
بسیاری از اقتصاددان های جهان بر این اصل پایبند هستند که تا پیش از کاهش ارزش پول بهواسطه تورم، باید آنها را خرج کرد. قروض، به شکل وام و کارتهای اعتباری، بسیاری شایعاند و این شیوع در سطح دولتها نیز دیده میشود.
کالاهایی که قیمتشان در طول زمان کاهش مییابد، دارندگان را مجاب میکنند که داراییهای شان را هوشمندانهتر خرج کنند تا بتوانند در آینده از سرمایههای باقیماندهشان بهتر استفاده کنند. اما همانطور که «جورج گوییدو هالسمن»، از کالج اقتصادی اتریش میگوید، این بدان معنا نیست که دارندگان ارزهای دیجیتال هیچگاه سرمایههای خود را خرج نمیکنند. این مصرفکنندگان با اینوجود نیز پولهای خود را صرف خرید ضروریاتی نظیر سوخت، غذا و دیون خود میکنند و از طرف دیگر بهطور کامل مطلعاند که این مسئله میتواند در طول سالهای آتی ارزانتر برایشان تمام شود، اما موضوع اصلی در این میان، ضرورت است.
بهعلاوه در اقتصادهایی که دارای واحد پول ضد تورمی هستند، شما این فرصت را دارید که خود را در یک رستوران شیک مهمان کرده و به سینما بروید. هالسمن اذعان دارد که در چنین داراییهای دیجیتالی، دارندگان آنها نمیتوانند یک شبه پولهای خود را خرج نمایند، بلکه باید پیش از خرید چیزی که واقعاً نیاز چندانی به خرید آن ندارند، چندین و چند بار فکر کنند.
از طرف دیگر میتواند باعث تغییر در رابطه عموم با قروض شود و آنها را نسبت به اخذ وام برای خرید ماشینهای آنچنانی و تلویزیونهای چند ده اینچی، بیل تر میکند. چراکه مردم میفهمد با هر بازپرداخت ماهیانه، ارزش پرداختهای آنها بالاتر میرود.
۴ – معایب تورم منفی چیست؟
بهمانند یک ابَر تورم، با منفیتر شدن تورم، اوضاع وخیم و وخیمتر میشود. به دلیل تمایل کمتر افراد نسبت به خرج کردن پول، تقاضا کاهش مییابد و در عینحال، قیمتها نیز دچار تلاطم میشوند. به دلیل کمتر شدن افرادی که تمایل به خرید کالا و دریافت خدمات دارند، حقوقها نیز در معرض خطر کاهش قرار میگیرند و مولد بودن اقتصاد روبهزوال حرکت خواهد کرد. در پایان نیز میتواند موجب بیکار شدن همزمان شرکتها شود.
این وضعیت را میتوان به وضعیت «صبر کن و ببین» توصیف نمود، جایی که شرکتها و مشتریها منتظر میمانند تا ببینند کدام طرف اول از همه حرکت خواهد کرد. کسبوکارها برای جلب نظر مشتری، مدام قیمتهای خود را کاهش میدهند، اما مردم پولهای خود را خرج نمیکنند، چراکه منتظر کاهش بیشتر قیمتها هستند. در نهایت، این خطر وجود دارد که هیچچیز دست هیچیک از طرفین را نگیرد.
بار دیگر برگشتیم بر سر نقطهنظر هالسمن از دانشکده اقتصاد اتریش مبنی بر اینکه مردم هنوز مجبورند تا کالاهای اساسی خود را خریداری کنند. وی بر این عقیده است تا وقتیکه یک ارز یا یک اقتصاد بر پایه قروض پایهریزی نشده باشد، سطوح مختلف رکود قیمت بهمنظور کنترل کاهش قیمتها، پایدار خواهند شد.
در این صورت، ارزهای دیجیتال به بنبست میرسند. یک ارز چطور میتواند برای جلب نظر و استفاده جریان اصلی مبادله شود، بدون آنکه آنها این حقیقت را نادیده بگیرند که ارزششان در آینده بیشتر نیز خواهد شد؟ برخی از حامیان مانند یکی از نویسندگان وبسایت «مدیوم»، اعلام میکنند که علاج این اتفاق، خرید بهوسیله ارزهای دیجیتال و بلافاصله خرید ارزهای دیجیتال بیشتر بهوسیله پولهای رایج است. اگر چیزهای کوچک مانند قهوه و ناهار بهوسیله ارزهای دیجیتال خریداری شوند، میتواند باعث تبلیغ کارایی آنها و بالا رفتن میزان تقاضا شود. در این میان پذیرش این ارزها بهعنوان یک روش پرداخت برای کالاهای بیشتری نیز ضروری است.
۵ – پایان ضرب سکه!
اگر دیگر بیت کوین برای استخراج وجود نداشته باشد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اول از همه باید بگوییم که نیازی نیست تا در این رابطه نگران باشید. این اتفاق تا ۱۲۰ ساله شدنمان رخ نخواهد داد.
در این صورت تنها ماینرها هستند که تأثیر میپذیرند. در حال حاضر آنها برای استخراج هر بلاک جایزه دریافت میکنند، اما این جایزهها رفتهرفته کاهشیافته تا زمانی که دیگر عرضهای در میان نباشد. «ساتوشی ناکاموتو»، خود این مسئله را پیشبینی کرده بود، با رسیدن به بلاک انتهایی، تعهد و مسئولیت ماینرها از جایزه بلاکها به کارمزد تراکنشها تغییر پیدا خواهد کرد. با رسیدن به زمانی که دیگر بلاکی برای استخراج نمانده باشد، مصرفکنندگان مجبورند تا برای اطمینان از انجام سریع درخواستشان، کارمزد بیشتری بپردازند.
باوجود ثابت ماندن تعداد بیت کوینها و کاهش قیمت، بخشپذیری نقش بسیار مهمی را در نگهداشتن عرضه در سطح قابل قبولی ایفا خواهد کرد. بیت کوین دارای هشت مرتبه اعشاری است. ناکاموتو این قابلیت را در پاسخ به نیاز کاربران مبنی بر انجام خریدهای کوچک در بیت کوین قرار داده است.
توکن های اتریوم دارای هجده مرتبه اعشاری هستند. این قابلیت برای اتریوم بسیار مهم است، چراکه میتوان بهراحتی اتریوم را با هر ارز دیجیتال دیگر، با قیمت متفاوت معامله نمود.
طی گذر زمان، بخشپذیری، نقش مهمتری را ایفا خواهد کرد. نقشی که حتی تصور آن را نیز نخواهید کرد. نزدیک به دو سال پیش در سال ۲۰۱۷، یک گزارش اعلام نمود که چیزی در حدود ۳.۸ میلیون بیت کوین گمشدهاند. این یعنی هجده درصد از تمام بیت کوینهایی که قرار است وجود داشته باشند، و صد در صد این میزان تا حال بیشتر نیز شده است.. گمشدن، دزدیده شدن و نابود شدن ازجمله این فاکتورها هستند.
همه چیز درباره ارز دیجیتال «اتریوم»
ایسنا/خراسان رضوی در سادهترین تعریف، اتریوم یک زیرساخت آزاد مبتنی بر فناوری بلاکچین است که میتوان روی آن برنامههای کامپیوتری غیر متمرکز را اجرا کرد. غیر متمرکز بودن اتریوم یعنی این سیستم به تنهایی متعلق به هیچکس نیست و آن را یک یا چند شخص خاص کنترل نمیکنند، همه میتوانند مالک این شبکه بوده و در کنترل آن نقش داشته باشند. به دلیل ساختار توزیعشده و غیر متمرکز اتریوم، پس از پیادهسازی یک برنامه روی این شبکه، این برنامه دیگر قابل توقف و دستکاری نیست، حتی اگر خود خالق آن بخواهد.
وقتی از جوزف لوبین، یکی از توسعهدهندگان اصلی اتریوم، درباره هدف از ایجاد این شبکه سؤال کردند، در جواب گفت که اتریوم ایجاد شده تا برای انجام امور زندگیمان به هیچ بانک، شرکت و نهاد دیگری به جز خودمان نیاز نداشته باشیم.
اتریوم پا را یک قدم فراتر از بیتکوین گذاشته و امکان اجرای غیر متمرکز کدهای کامپیوتری (قرارداد هوشمند) را نیز فراهم کرده تا بتوانیم علاوه بر پول، بقیه فرایندها را هم غیر متمرکز کنیم.
ایده این پروژه در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و در سال ۲۰۱۵ رسما شبکه اتریوم شروع به کار کرد. ایدهپرداز اصلی این پروژه، یک جوان روسی – کانادایی به نام ویتالیک بوترین از حامیان بیتکوین بود و با الهام از بیتکوین ایده غیر متمرکز کردن همه چیز را ارائه داد.
برای درک بهتر اتریوم، برنامهای مانند تلگرام یا اینستاگرام را در نظر بگیرید. امروزه میلیونها نفر در سراسر جهان از این برنامههای مفید برای ارتباط و پیامرسانی استفاده میکنند اما یک مساله بسیار بنیادین درباره آنها وجود دارد که کمتر کسی به آن توجه میکند و این برنامهها متمرکز هستند.
به طور مثال اینستاگرام متعلق به شرکت فیسبوک بوده و این شرکت مطابق با سیاستهای خود ممکن است مطالبی را حذف و دسترسی برخی افراد را مسدود کند یا حتی دادههای خصوصی کاربران را بفروشد. از نظر تئوری اتریوم میتوان اینستاگرامی ایجاد کرد که به جای فیسبوک، مالک حقیقی آن همان کاربرانش باشند و دادههای خود را فقط خودشان کنترل کنند، البته نباید فراموش کرد اتریوم هنوز در ابتداء راه قرار دارد و حداقل در مقطع فعلی مشکلات فنی آن اجازه نمیدهند سیستم بزرگی مانند اینستاگرام را روی آن بسازیم.
بهعنوان یک نمونه دیگر، با کمک این شبکه میتوان انتخابات آزاد و شفاف برگزار کرد، انتخاباتی که در آن امکان تقلب وجود نداشته باشد. هر خدمت متمرکز دیگری را میتوان با اتریوم غیر متمرکز کرد. امور مهمی از جمله پرداختها، بیمه، رأیگیری، بانکداری، وامدهی و بسیاری از خدماتی که اکنون واسطهها انجام میدهند، با این شبکه غیر متمرکز خواهند شد.
هرکس قادر است در شبکه باز اتریوم برنامه غیر متمرکز خود را توسعه دهد. تا قبل از پیدایش اتریوم، توسعهدهندگان برای ساخت ارز دیجیتال خود از ابتدا مجبور به کدنویسی یک بلاکچین جداگانه بودند اما امروزه همه به راحتی میتوانند بدون ساخت بلاکچین جدید، با استفاده از بلاکچین اتریوم برای پروژههای خود ارز دیجیتال مستقل یا همان توکن بسازند.
اتر؛ ارز دیجیتال اتریوم
ارز دیجیتال شبکه اتریوم، «اترEther» نام دارد و واحد اختصاری آن ETH است. این دارایی به عنوان واحد پولی شبکه و همچنین راهی برای پرداخت هزینهها و کارمزدها در نظر گرفته میشود، بنابراین هر چقدر که مقبولیت شبکه اتریوم افزایش پیدا کند، از نظر تئوری ارزش اتر هم افزایش خواهد یافت.
در بین اعضاء جامعه ارزهای دیجیتال، به ارز دیجیتال شبکه اتریوم، همان اتریوم هم گفته میشود اما در حقیقت نام آن اتر است، بنابراین اگر جایی «خرید اتریوم»، «تحلیل اتریوم» و… را دیدید، منظور همان اتر است.
امروزه افراد زیادی با امیدواری نسبت به آینده اتریوم، روی این ارز دیجیتال سرمایهگذاری انجام میدهند. اتر را میتوان از سایتهای صرافی ارز دیجیتال خریداری و روی نرمافزارهای کیف پول در موبایل یا کامپیوتر شخصی ذخیره کرد.
شباهتهای اتریوم و بیتکوین
از آنجا که بیتکوین اولین شبکه بلاکچینی و اولین ارز دیجیتال غیر متمرکز بوده، بهترین راه برای درک کامل اتریوم، بررسی شباهتها و تفاوتهای آن با بیتکوین است.
اول اینکه مانند بیتکوین، اتریوم هم دارای بلاکچین است. اطلاعات مربوط به تراکنشها و قراردادهای هوشمند روی بلاکچین ثبت میشود. بلاکچین نوعی دفتر یادداشت دیجیتال امن و تغییرناپذیر برای ذخیرهسازی داده و اطلاعات است.
دومین شباهت این است که مانند بیتکوین، شبکه اتریوم هم عمومی بوده و همه میتوانند از آن استفاده کنند. هرکسی میتواند از این شبکه برای ایجاد تراکنش یا قراردادهای هوشمند بهره ببرد، بدون اینکه نیاز باشد از جایی اجازه بگیرد. البته اگر کسی بخواهد میتواند روی شبکه اتریوم بسترهای خصوصی ایجاد کند اما خود بلاکچین اتریوم شفاف، آزاد و عمومی است.
شباهت سوم اینکه مانند بیتکوین، اتریوم هم مبتنی بر استخراج (ماینینگ) است. افرادی که بخواهند در فرایند ساخت بلاک شرکت کنند، باید قدرت پردازش سختافزارهای کامپیوتری را برای شرکت در عملیات استخراج (ماینینگ) به شبکه اختصاص دهند و شبکه در ازای این قدرت پردازش که در نهایت باعث امنیت و تأیید شدن تراکنشها خواهد شد، به استخراجکنندگان پاداش اهدا میکند.
طبق یک برنامه از پیش تعیینشده و در طرحی بهنام «اتریوم ۲.۰ (EHT ۲.۰)»، این شبکه قرار است برای مقیاسپذیری بیشتر (تراکنشهای سریعتر و ارزانتر)، بهجای الگوریتم اثبات کار (Proof Of Work) از الگوریتم اثبات سهام (Proof Of Stake) استفاده کند. زمان دقیق پیادهسازی این به روزرسانی مشخص نیست اما حداقل تا پایان سال ۲۰۲۰ استخراج اتریوم همچنان ادامه خواهد یافت.
در روش اثبات سهام، افراد برای مشارکت در کار اعتبارسنجی تراکنشها و ایجاد بلاک، باید اتر بخرند و در یک کیف پول به شبکه اختصاص دهند. به این ترتیب، میتوانند در کار تأیید تراکنشها مشارکت کنند و واحدهای جدید ارز دیجیتال (اتر) دریافت کنند. مشارکتکنندگان کارمزد تراکنشهای شبکه را برای خود برمیدارند. طبق این رویکرد، برای مشارکت در شبکه دیگر نیاز به خرید سختافزارهای گرانقیمت نیست.
فاز صفر اتریوم ۲.۰ در سال ۲۰۲۰ پیادهسازی میشود. در این فاز اثبات سهام اتریوم فعال میشود اما ماینینگ هم همچنان پابرجا است. قرار است در فاز یک، بلاکچین اتریوم به شکل کامل به اثبات سهام کوچ کند و ماینینگ پایان یابد اما زمان اجرای فاز یک هنوز مشخص نیست.
شباهت آخر نیز این است که ارز دیجیتال داخلی شبکه اتریوم، اتر بوده که میتوان آن را با ارزها و داراییهای دیگر مبادله کرد. مالکیت اتر دقیقا مثل مالکیت بیتکوین روی بلاکچین رهگیری میشود. به اتر «سوخت شبکه اتریوم» هم میگویند، زیرا کاربرد اصلی آن کارمزد و انگیزه مشارکت در شبکه است.
تفاوتهای اتریوم و بیتکوین
تفاوت اول این است که در بیتکوین به طور میانگین بلاکهای حاوی تراکنش هر ۱۰ دقیقه یکبار ایجاد میشوند اما در اتریوم این زمان فقط ۱۴ ثانیه است، البته در بحث سرعت تراکنشها سایز بلاک هم اهمیت دارد که در بیتکوین محدود به یک مگابایت است. با بررسی زمان بلاک و سایز بلاک میتوان گفت که در حال حاضر بیتکوین حداکثر ۷ تراکنش در ثانیه انجام میدهد اما اتریوم میتواند تا ۱۶ تراکنش را در ثانیه پردازش کند. طبق وعده تیم توسعه اتریوم، این عدد در به روزرسانیهای آینده میتواند به صدها تراکنش برسد.
دوم اینکه روی بیتکوین هم میتوان قرارداد هوشمند ایجاد کرد اما زبان اسکریپت این شبکه بسیار ابتدایی است و کار را برای توسعهدهندگان سخت میکند. روی اتریوم، خیلی سریعتر و راحتتر میتوان کد برنامهنویسی پیادهسازی کرد. قراردادهای هوشمند اتریوم به اصطلاح «تورینگ کامل» هستند؛ یعنی میتوانند هر محاسبات و عملیاتی را که نیاز باشد، انجام دهند.
تفاوت سوم و اصلیترین تفاوت بیتکوین و اتریوم، تعداد واحدها (عرضه) این دو است. بیتکوین محدودیت عرضه دارد اما اتر نامحدود عرضه خواهد شد.
طبق پروتکل بیتکوین، فقط ۲۱ میلیون واحد از این ارز دیجیتال استخراج میشود. در حال حاضر ماینرهای بیتکوین در هر ۱۰ دقیقه ۶.۲۵ واحد را از شبکه بیتکوین پاداش دریافت میکنند که به آن «پاداش بلاک» میگویند. پاداش بلاک بیتکوین هر چهار سال یکبار طی رویدادی به نام «هاوینگ» نصف میشود و به همین دلیل استخراج همه بیتکوینها تا سال ۲۱۴۰ طول خواهد کشید. پس از آن ماینرها فقط با کارمزد تراکنشها کسب درآمد خواهند کرد.
در مورد اتریوم، هیچ محدودیتی وجود ندارد و در زمان نگارش این مطلب بیش از ۱۱۲ میلیون واحد اتر استخراج شده، البته این به معنای تورم افسارگسیخته در اتریوم نیست اما حامیان این پروژه معتقد هستند که برای داشتن یک نظام پولی بینقص کمی تورم لازم است. پاداش بلاک اتریوم در حال حاضر دو واحد اتر است، بنابراین هر ۱۴ ثانیه به طور میانگین دو اتر استخراج میشود و طبق این معیارها میتوان گفت تورم سالانه اتریوم در حال حاضر حدود چهار درصد است. در به روزرسانی اتریوم ۲.۰ قرار است تورم تا حد زیادی کاهش یابد و به حداقل مقدار مورد نیاز برای انگیزه مشارکتکنندگان در شبکه برسد.
با توجه به این واقعیت که اتریوم پس از بیتکوین دومین ارز باارزش رمزنگاریشده است، جفتهای معاملاتی ETH تقریبا در همه مبادلات رمزنگاری عمده ذکر شدهاند.
برخی از بزرگترین بازارها شامل بینانس، Coinbase Pro، OKEx، کراکن و Huobi Global است.
استخراج اتریوم
استخراج ارزرمز پایه فرایندی برای حل مسائل پیچیده ریاضی است. ماینرها اساسا سنگ بنای بسیاری از شبکههای ارز رمزنگاری شده هستند، زیرا آنها وقت و توان محاسباتی خود را برای حل این مشکلات ریاضی صرف میکنند و اصطلاحا اثبات کار را برای شبکه ارائه میدهند که تراکنشهای Ether ،ETH را تأیید میکند. علاوه بر این، استخراجکنندگان وظیفه ایجاد رمزهای جدید Ether را از طریق این فرآیند دارند، زیرا پاداشهایی را برای اتمام موفقیتآمیز یک کار PoW در Ether دریافت میکنند.
استخراج اتر در خانه هنوز برای اکثر افراد قابل دسترسی است، بهخصوص که این کار را میتوان با کارتهای گرافیک مصرفکننده ساخت AMD و Nvidia انجام داد. برای ماینرهایی که در مناطقی با قیمت پایین برق زندگی میکنند، میتواند به یک منبع درآمد قوی تبدیل شود. قبل از هر کار باید ابتدا سختافزارهای مناسب برای این کار را تهیه کرد. در وبسایت اتریوم حساب کاربری ایجاد کنید تا اتریومهای استخراج شده را دریافت کنید، سپس با کمک نرمافزارهای موجود شروع به استخراج نمایید. این کار هزینههای زیادی برای شما به همراه خواهد داشت. ازجمله هزینه تهیه سختافزار مناسب و هزینه برق مصرفی دستگاهها است.
یکی دیگر از راههای موجود استخراج اتریوم با موبایل است. بسیاری از افراد به دلیل نداشتن هزینه کافی برای خرید کارت گرافیک و ابزار لازم برای استخراج به فکر استفاده از گوشی موبایل میافتند. نرمافزارهای بسیار مختلفی وجود دارد که میتوانید از طریق آنها با گوشی همراه خود اتریوم استخراجکنید، البته این کار باعث خرابی گوشی همراه شما خواهد شد. میتوانید با جستجو در بین سایتهای مختلف بهترین سایت اتریوم رایگان را بیابید.
خرید اتریوم
برای خرید اتریوم بهترین کار مراجعه به یک سایت صرافی ارز دیجیتال است. کاربران ساکن ایران برای خرید اتر از یک صرافی آنلاین معمولا به یکی از دو روش زیر عمل میکنند، یکی خرید مستقیم اتر از سایتهای ایرانی با ریال و کارت بانکی و دیگری خرید بیتکوین یا تتر از سایتهای ایرانی با ریال و کارت بانکی و سپس تبدیل آن به اتر در صرافیهای خارجی مانند بایننس است.
بسیار راحت میتوانید با جستجوی عبارت خرید اتریوم در گوگل، وبسایتهای ایرانی را که با ریال اتریوم میفروشند پیدا کنید و پس از ثبتنام در آنها، به طور مستقیم با کارت بانکی خود اتریوم بخرید. با این حال، گاهی اوقات که نقدینگی یک صرافی پایین بوده یا هزینه تمامشده خرید بالا است، سرمایهگذاران میتوانند از روش دوم استفاده کنند؛ یعنی خرید بیتکوین یا تتر از سایتهای داخلی و سپس تبدیل آن به اتریوم در صرافیهای خارجی مانند بایننس.
اغلب صرافیهای بینالمللی به دلیل تحریمها اجازه فعالیت به کاربران ساکن ایران نمیدهند و ریسک مسدود شدن حساب وجود دارد. با این حال، بیشتر کاربران ایرانی در حال حاضر آیپی خود را تغییر میدهند و از صرافی بایننس استفاده میکنند.
عرضه ثابت و نامحدود در ارزهای دیجیتال چه تفاوت هایی دارند؟
وقتی اسم تورم شنیده میشود، ناخودآگاه به یاد ترانهای میافتیم که میگفت: “زیاد که باشی، زیادی میشی.” این جمله تقریبا برای هر چیزی در دنیای فیزیکی قابل درک ما، صادق است. میتواند یک شخص را به یاد تعداد اتومبیلهای پرایدی که در خیابان میبیند، شخص دیگری را به یاد حسی که بعد از صد بار شنیدن آهنگ مورد علاقهاش به او دست میدهد یا میزان رابطه با یکی از آشنایان یا دوستان و… بیندازد. اما در این مقاله ما قصد داریم مفهوم “زیاد که باشی، زیادی میشی” را در دنیای اقتصاد و ارزهای دیجیتال، که آن را به اسم تورم با عنوان عرضه ثابت و نامحدود میشناسیم مورد بررسی قرار دهیم.
آگاهی از میزان و نوع عرضه ثابت و نامحدود و محدود در ارزهای دیجیتال، یکی از مفاهیم پایه و اساسی برای فعالیت در بازار کریپتوکارنسی است. اگر هنوز با عرضه ثابت و نامحدود و محدود آشنا نیستید و یا به خوبی آن را درک نکردید تا پایان این مقاله همراه آکادمی آینده باشید.
مفهوم تورم چیست؟
از نظر اقتصادی، تورم (Inflation) به افزایش سطح عمومی قیمتها در یک بازه زمانی مشخص گفته میشود. تورم را میتوان افزایش بیش از حد و حساب نشده قیمت کالاها و خدمات بدون پشتوانه و بدون برنامهریزی دانست. این امر سبب کم شدن میزان قدرت خرید میشود و در نهایت تعادل میان تقاضای محصولات با نقدینگی موجود برای خرید محصولات را بر هم میزند .
تورم زمانی ایجاد میشود که تقاضا برای خرید کالاها و محصولات افزایش یابد. اما میزان موجود این کالاها و خدمات در سطح جامعه کم باشد. در واقع، زمانی که فاصله میان قیمت واقعی با قیمت فروش کالاها زیاد شود، در اصطلاح میگویند که قیمتها متورم شده است. هرچه این فاصله بیشتر شود، نرخ تورم نیز بیشتر خواهد شد .
در توضیح کلی، تورم یعنی کم شدن ارزش سرمایه، دارایی و یا کالایی به علت وجود زیاد آن دارایی یا کالا.
وقتی که تعداد زیادی از یک شیء وجود داشته باشد، ارزش هر واحد آن کاهش مییابد. برای مثال فرض کنید صد میلیون نمونه از برج ایفل در دنیا وجود داشته باشد! در آن صورت احتمالا گزشتن از کنار برج ایفل تفاوت چندانی با گذشتن از کنار یک بیلبورد تبلیغاتی نخواهد داشت و ارزش نسخه اصلی آن کم میشد.
مفهوم تورم چیست؟ | آکادمی آینده
انواع تورم چیست؟
انواع تورم را میتوانیم به 3 نوع طبقهبندی کنیم.
تورم مثبت
تورم مثبت به معنای عرضه بیش از حد و چرا اتریوم محدودیت عرضه ندارد؟ کنترل نشده ارز است.
بسیاری از کشورها برای جبران کسری بودجه سالیانه، دست به چاپ پول میزنند. این اتفاق در نهایت فشار اقتصادی وارده بر اقشار آسیبپذیر جامعه را افزایش میدهد. چراکه مردم مجبور هستند برای خرید مایحتاج خود پول بیشتری بپردازند؛ نه به خاطر اینکه کیفیت جنسی که تهیه میکنند بالا رفته و یا اینکه از برند بهتری خرید میکنند؛ بلکه به خاطر اینکه سرمایه و پولی که قبلاً داشتند به علت تورم مثبت و صعودی، ارزشش کاهش یافته است و اعتبار سابق را ندارد.
تورم متعادل
تورم متعادل همان هدف و ایدهآل دولتها مختلف برای داشتن اقتصادی پویا و سرزنده است.
در تورم متعادل عرضه و تقاضا در سطح همتراز و تقریباً برابری حفظ میشود.
در تورم متعادل بهجای چاپ پول و اسکناس جدید برای حل مشکلات اقتصادی، همان سرمایه موجود در جامعه به صورت صحیح مدیریت میشود.
به نوعی در این نوع تورم هم خریدار و هم فروشنده، از قیمت مناسب و سودی که در معامله کردند راضی هستند.
تورم منفی
تورم منفی در صورت انباشت سرمایه وسواسگونه مصرفکنندگان یا موجودی زیاد کالاها و خدمات به وجود میآید.
هنگامی که مردم پول و دارایی خود را در بدنه اقتصاد پمپاژ نکنند، عملا شاهد مرگ آن اقتصاد خواهیم بود. در این شرایط مصرفکنندگان از لحاظ روانی مدام در این فکر هستند که میخواهند در کف قیمتی خریدهایشان را انجام دهند و تا زمانی که قیمت ارزها یا اجناس به پایینترین حد ممکن نرسند، اقدام به خرید نمیکنند.
این رویکرد از دیدگاه کارشناسان امور اقتصادی و مالی رد شده است. زیرا خرید و فروش و معامله، لازمه چرخیدن چرخ بازارهای مالی و به طور کلی اقتصاد یک کشور است.
حالت دیگری که میتواند موجب ایجاد تورم منفی شود، فراوانی موجودی کالاها، بیش از حد نیاز مصرفکنندگان است. در این حالت حتی اگر مصرفکنندگان تمام سرمایه و دارایی خود را درگیر معاملات و خرید اجناس مختلف کنند، باز هم کالاهایی باقی میمانند که در بازار عرضه شدند ولی دیگر شخصی برای خرید آن وجود ندارد. زیرا تمام مردم با سرمایه و پولی که داشتند، مایحتاج خود را تأمین کردند.
در این حالت دولت مجبور به پرداخت وامهایی با بهره بسیار پایین و حتی بدون بهره و پرداخت تسهیلات ویژه به مردم برای خرید باقی مانده موجودی کالاها میشود.
انواع عرضه ارزهای دیجیتال
ارزهای دیجیتال به سه نوع محدود و عرضه ثابت و نامحدود عرضه میشوند که در ادامه هر یک از آنها را بررسی میکنیم.
عرضه محدود ارز دیجیتال
عرضه محدود به معنای، وجود حد و مقدار مشخصی در تولید و عرضه یک رمز ارز است.
به عنوان مثال Total Supply یا عرضه کل ارز دیجیتال بیتکوین، 21 میلیون واحد است که تاکنون بیش از 18 میلیارد واحد از آنها استخراج شده و در شبکه بلاکچین عرضه شدند.
باقی مانده بیتکوینها تا 118 سال آینده برای استخراج و عرضه شدن به زمان نیاز دارند.
بیتکوین را به عنوان رمز ارزی با عرضه محدود در نظر میگیریم. دلیل ارزشمند بودن این رمز ارز پس از دلایلی از جمله اینکه اولین و بهترین ارز دیجیتال است، را میتوان همین محدود بودن بیتکوینهای موجود در بازار در نظر بگیریم.
عرضه ثابت ارز دیجیتال
عرضه ثابت و نامحدود ارز دیجیتال تا حدی مشابه یکدیگرند.
در عرضه ثابت، مقدار ثابتی در هر سال از رمز ارز عرضه میشود و محدودیتی در این فرآیند وجود ندارد. به عبارتی در عرضه ثابت محدودیت زمانی در عرضه وجود ندارد. به همین دلیل عرضه ثابت و نامحدود را میتوانیم، یک نوع عرضه در نظر بگیریم.
یکی از مشهورترین ارز دیجیتال های حال حاضر بازار کریپتوکارنسی که به صورت عرضه ثابت و نامحدود فعالیت میکند، اتریوم است. اعضای پروژه و تیم اتریوم، حد و مقدار مشخصی برای تولید و عرضه اتریوم در نظر نگرفتهاند. میتوان تا حدودی گفت که استخراج و عرضه اتریوم تا بینهایت ادامه خواهد داشت.
اما تیم اتریوم تصمیم دارند برای جلوگیری از تبدیل شدن اتریوم به یک دارایی تورمی؛ تنها 18 میلیون کوین اتریوم در سال تولید و عرضه کنند.
اما سوالی که اینجا پیش میآید این است که؛ اگر قرار باید هیچ حد و اندازهای برای عرضه اتریوم وجود نداشته باشد، باید به مرور شاهد افت ارزش اتریوم شویم! پس چرا ارزش اتریوم به صورت مداوم کاهش نمییابد؟
پاسخ به این سوال میتواند مقاله مجزایی را به خود اختصاص دهد. ولی اگر بخواهیم خلاصه و مفید پاسخ این سوال را بیان کنیم، میتوانیم آن را در یک کلمه، دو بخشی بگوییم:
توکن سوزی. (توکن سوزی یعنی ارسال ارزهای دیجیتال یک شبکه به آدرسهای کیف پول خارج از دسترس برای حذف آنها از چرخه معاملات. با این کار عملا تعداد توکنهای موجود در شبکه کاهش مییابد و به نوعی تورم زدایی رخ میدهد.)
عرضه نامحدود ارز دیجیتال
عرضه نامحدود ارز دیجیتال به عرضههایی گفته میشود که حجم کل عرضه (Total Supply) در آنها مشخص نیست و با توجه به برنامه مشخص و ثابتی هم عرضه نمیشوند.
رمز ارزهایی که عرضه ثابت و نامحدود ندارند و جزو گروه اول نیز نستند را میتوانیم، جزو این دسته در نظر بگیریم.
دوجکوین، نمونهای از ارزهای دیجیتالی است که عرضه آن به صورت نامجدود و غیرثابت انجام میشود.
این رمز ارزها نیز در صورت استفاده نکردن از روش تورم زدایی مرسوم در رمز ارزهای با عرضه ثابت و نامحدود، به مرور زمان دچار تورم و افت بها میشوند.
تأثیرات تورم منفی در ارزهای دیجیتال چگونه است؟
تأثیرات تورم منفی در ارزهای دیجیتال | آکادمی آینده
همانطور که بیان کردیم یکی از دلایل ایجاد تورم منفی، اجتناب معاملهگران از انجام معامله جدید تا رسیدن قیمت به پایینترین حد ممکن است.
اگر ارز دیجیتالی دچار تورم منفی شود، تقریبا دیگر وجود آن در بازار بیمعنی است. زیرا وقتی که معاملهگران حتی یک سنت از سرمایه خود را وارد معاملات یک ارز دیجیتال نمیکنند، چرا بایدآن ارز در معاملات بازار حضور داشته باشد؟!
از طرفی اگر رمز ارزی دارای عرضه ثابت و نامحدود باشد و معاملهگران تمام دارایی خود را برای خرید آن پرداخته باشند اما باز هم عرضه ادامهدار باشد، طبیعتاً قیمتش افت میکند تا معاملهگران بتوانند در قیمتهای پایینتر آن را خریداری کنند.
در چه ارز هایی از لحاظ عرضه سرمایهگذاری کنیم؟
اگر بخواهیم صرفاً از لحاظ نوع عرضه یک رمز ارز روی آن سرمایهگذاری کنیم، طبیعتا سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتالی که عرضه آنها محدود است نسبت به ارزهای دیجیتالی عرضه ثابت و نامحدود دارند انتخاب درستتری است. زیرا داراییای که تعداد کمی از آن موجود باشد، پتانسیل بیشتری برای رشد ارزش دارد.
اما معامله و سرمایهگذاری صرف بررسی نوع عرضه یک ارز دیجیتال که میتواند به صورت عرضه ثابت و نامحدود و محدود باشد، کار درستی نیست.
لزوماً یک ارز دیجیتال به علت عرضه محدودش نبست به رمز ارز دیگری که عرضه ثابت و نامحدود دارد ارزشمندتر نیست. به عنوان مثال لایتکوین عرضه محدودی دارد. عرضه کل لایتکوین، 84 میلیون واحد است و در حال حاضر این مقدار از کوینهای لایتکوین کاملاً عرضه شدند. اما رمز ارزی مثل اتریوم که عرضه ثابت و نامحدود دارد، به مراتب ارزندهتر از لایتکوین برای خرید و سرمایهگذاری است.
به صورت کلی عرضه ثابت و نامحدود و یا محدود یک ارز دیجیتال، یکی از چندین شاخصهای است که باید هنگام انجام معامله به آن توجه کنید. و عموماً تأثیر عمیقی در تحلیلهای معاملهگران ندارد.
سخن پایانی
با مطالعه این مقاله، پایههای آموزش ارز دیجیتال خود برای فعالیت در بازارهای مالی و بهخصوص بازار ارزهای دیجیتال را مستحکمتر کردید. در این مقاله معنای تورم و انواع آن و انواع عرضهها ارزهای دیجیتال که به 3 شکل، عرضه ثابت و نامحدود و محدود انجام میشود را بیان کردیم.
در نهایت درباره تأثیرات تورم منفی بر ارزهای دیجیتال و اهمیت توجه به نوع عرضه یک رمز ارز هنگام سرمایهگذاری صحبت کردیم.
برای آموزش رایگان مهمترین مفاهیم پایهای در ارز دیجیتال، میتوانید از آموزش رایگان ارز دیجیتال در بلاگ آکادمی آینده استفاده کنید.
همچنین با شرکت در دوره های حضوری و غیرحضوری آموزش ارز دیجیتال آکادمی آینده، میتوانید تبدیل به یک معاملهگر مجهز و حرفهای برای شروع فعالیت در بازارهای مالی جهانی شوید.
آرتوز هیز: چرا اتریوم محدودیت عرضه ندارد؟ چرا اتریوم در پایان ۲۰۲۲ میتواند به ۱۰،۰۰۰ دلار برسد؟
آرتوز هیز: چرا اتریوم در پایان ۲۰۲۲ میتواند به ۱۰،۰۰۰ دلار برسد؟
آرتور هیز،مدیر عامل سابق بیت مکس (BitMEX)، گفت که چرا سال ۲۰۲۲ سال بزرگی برای اتریوم (Ethereum) خواهد بود. او معتقد است این شبکه، پس از انتقال به اجماع اثبات سهام، به عنوان یک اوراق قرضه مرتبط با کالا عمل خواهد کرد. در مقابل، این مدیر عامل سابق، بیت کوین را پول خالص نامید که ذاتاً هیچ بازدهی ندارد.
آرتور هیز (Arthur Hayes)، اتریوم را نه تنها بهعنوان یک سرمایهگذاری بهتر از سایر پروتکلهای لایه یک که عمدتاً بیش از حد ارزشگذاری شدهاند، میبیند، بلکه انتقالی که قرار است در تابستان امسال اتفاق بیفتد، بازی را برای اتریوم کاملا تغییر میدهد و او را از رقبا جدا میکند.
اتریوم به عنوان یک اوراق قرضه ارزی
آرتور هیز، یکی از بنیانگذاران BitMEx، در آخرین پست وبلاگ، اعتقاد عمیق خود به اتریوم را بیان کرد. او اظهار داشت که تخصیص هدف او برای سال ۲۰۲۲، ۲۵ درصد بیتکوین (BTC) و ۷۵ درصد اتریوم (ETH) خواهد بود. این مقدار تغییری در تخصیص قبلی او که ۵۰ درصد BTC و ۵۰ درصد ETH در ابتدای سال میلادی بود را نشان میدهد.
هیز چنین تعدیلی را تا حدی به این دلیل انجام داد که بیت کوین را پول و ETH پس از انتقال را به عنوان یک اوراق قرضه مرتبط با کالا می داند
ETH کالایی است که برای تامین انرژی کامپیوتر استفاده می شود، نه یک ابزار پولی خالص.
هیز از نظر بازده حاصل از استیکینگ اتریوم، تحلیل تکمیل شده توسط جاستین دریک (Justin Drake)، محقق ETH را نقل کرد که پیشبینی میکرد استیک کنندگان میتوانند پس از انتقال اجماع به اثبات سهام، نرخ درصد سود سالیانه (APR) حدود ۸ تا ۱۱.۵ درصد را دریافت کنند. هیز بیان کرد که برای یک اوراق قرضه ۵ ساله ارز محلی ETH، قیمت ETH/USD باید پس از پنج سال ۲۹.۳۵ درصد کاهش یابد (با فرض بازده سالانه ۱۱.۵ درصد) و سرمایه گذاران پول خود را از دست میدهند.
برای پوشش ریسک خرید این اوراق قرضه ETH، سرمایه گذاران می توانند قرارداد فیوچرز ۱ ساله ETH/USD را بفروشند. هیز نوشت:
یک کارگزار برای من پرمیوم متوسط بازار ۶.۹۰ درصد را پیشنهاد کرد. این بدان معناست که برای محافظت از اوراق قرضه ETH ارز محلی خود، در واقع درآمد دریافت می کنم.
هیز به دارندگان نهادی بیت کوین مانند مایکل سیلور (Michael Saylor) که اوراق قرضه شرکتی را برای خرید بیت کوین منتشر میکنند، توصیه کرد که آنها باید اوراق قرضه صادر کنند و به جای آن اتر خریداری کنند. دلیل هیز این بود که چرا اتریوم محدودیت عرضه ندارد؟ یک “سهام خسته کننده” که اتریوم میخرد، طبیعتاً به عنوان یک شرکت متاورس و DeFi نامگذاری می شود که همین امر می تواند به افزایش قیمت سهام آن شرکت کمک کند. در همین حال، انتشار اوراق قرضه ETH یک تجارت “مثبت” برای این شرکت است.
هیز استدلال کرد که به دلیل سازگاری مکانیسم اثبات سهام نسبت به مکانیسم اثبات کار با محیط زیست، اوراق قرضه ETH می تواند وجوه زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی (ESG) را جذب کند و از نگرانی های نظارتی مصون بماند.
قاتلان اتریوم
برداشت صعودی هیز از اتریوم نیز از تحلیل او در مورد «قاتلهای اتریوم» در بازار ناشی میشود. اتریوم بیشترین تعداد توسعه دهندگان را در مقایسه با سایر پروتکل های لایه یک دارد، و این نسبت قیمت/توسعه دهنده نشان می دهد که اتریوم کمترین قیمت را در بین تمام رقبا دارد.
اتریوم دارای فرمت فایل توزیع برنامه (appx) است. ۴،۰۰۰ توسعهدهنده، که ۳ برابر بزرگتر از زنجیره پولکادات (Polkadot)، دومین گروه بزرگ توسعهدهندهها را دارد.
همچنین، با نگاهی به نسبت قیمت/ TLV و قیمت/ نسبت آدرس، هیز به این نتیجه رسید که اتریوم کمهزینهترین شبکه است و با یک عملکرد مشخص خود را به عنوان یک سرمایهگذاری عالی در برابر سایر پلتفرمهای قرارداد هوشمند قرار میدهد.
هیز با انتظار اینکه اتریوم به طور قابل توجهی از هر زنجیره لایه یک که به عنوان سریعتر و ارزانتر از اتریوم تبلیغ میشود، بهتر عمل خواهد کرد، هدف قیمت اتریوم در سال ۲۰۲۲ را ۱۰،۰۰۰ دلار تعیین کرد.
سلب مسئولیت: نظرات بیان شده در اخبار و تحلیل ها صرفا ترجمه ای از منابع مذکور می باشند و تیم تحریریه ارزینجا هیچ گونه مسئولیتی در قبال آنها ندارد.
برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.
دیدگاه شما