افق زمانی شرکت، وضعیت مالی فعلی و تحمل نوسانات بازار تا چه اندازه تأثیر قابل توجهی بر میزان تهاجمی یا محافظه‌کارانه بودن سرمایه‌گذاری دارد؛ بنابراین به دنبال متنوع سازی پرتفوی، شرکت باید ترکیب دارایی مورد نظر خود را انتخاب کند.
مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟
مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟ بحث مدیریت سرمایه از مباحث مهم سرمایه گذاری و معاملات در بازار ارزهای دیجیتال به شمار میاد. به طور کلی، مدیریت سرمایه به این معناست که معامله و سرمایه گذاری رو به چه شکلی انجام بدیم تا کمترین ریسک رو داشته باشه و بتونیم بیشترین بازدهی رو در زمانی معقول از سرمایمون بدست بیاریم.
یکی از فاکتورهای مهمی که دوام ما رو در بازار پرریسک و نوسانی ارزهای دیجیتال تضمین میکنه و کمک میکنه تا آهسته اما پیوسته رشد کنیم، اصول مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال هستش. با آموزش مدیریت سرمایه، به سادگی میشه سرمایه های خودمونو در بازار رمزارز مدیریت کنیم. بدین ترتیب در زمان نزول بازار سرمایه مون کمترین آسیب رو متحمل میشه و در مقابل زمان صعودی بودن بازار بیشترین میزان سود رو از بازار خواهیم گرفت.
در ادامه با مفهوم مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال، چگونگی مدیریت سرمایه، مدیریت ریسک و . آشنا خواهید شد اما قبل از همه نگاهی کوتاه به تعریف سرمایه گذاری داشته باشیم.
سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال چیست؟
در سال های اخیر، کریپتوکارنسی و روش های سرمایه گذاری در ارزدیجیتال یکی از مهمترین مباحث مطرح در جهان شده. امروزه بیشتر افرادی که علاقمند به تکنولوژی و اهل ریسک هستن، به سرمایه گذاری ارز دیجیتال روی آوردن. هر چند برخی افراد معتقدن که ارزهای دیجیتال هرگز تا اون حد بزرگ نمیشه که بتونه یک اقتصاد کامل رو شکل بده اما در دنیای واقعی چیزی که درباره رشد ارزهای دیجیتال می ¬بینیم، برخلاف این نظریه هستش.
در علم اقتصاد سرمایه گذاری، تخصیص منابع مالی به یک یا چند دارایی مختلف، به امید به دست آوردن منابع با ارزشتر در آینده تعریف شده. در این صورت اگه قیمت دارایی افزایش پیدا کنه، سرمایه تخصیص داده شده هم به همون نسبت بیشتر میشه. سرمایه گذاری ارزهای دیجیتال نیز به همین ترتیب تعریف میشه. یعنی تبدیل منابع مالی به ارز دیجیتال برای رسیدن به سود. دلایل بسیار زیادی برای اهمیت سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود داره، مانند سادگی و شفافیت اون، تبدیل شدن ارز دیجیتال به پول آینده و . .
از اونجایی که سرمایه گذاری با هدف کسب سود بیشتر در آینده انجام میشه، همیشه با سطح خاصی از ریسک همراه هستش. یعنی این احتمال وجود داره که با یک سرمایه گذاری نادرست روی رمزارزی، نه تنها هیچ سودی بدست نیاد، بلکه ارزش سرمایه کاهش یافته و یا حتی کلا از بین بره. مانند اکثر سرمایه گذاری ها، دارایی های رمزنگاری شده هم با ریسک های زیادی همراه و در مقابل دارای سودهای بالقوه ی زیادی هم هستش.
پس استفاده از اون به میزان ریسک پذیری و دانش معامله گر بستگی داره. لذا برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال آشنایی با ویژگی های اون خیلی مهمه. اینجاست که مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال پا به میدان میزاره. اما مدیریت سرمایه چیه و به چه شکلی انجام میشه؟
مدیریت سرمایه در ارز دیجیتال چیست؟
معامله شاخصه ی اصلی هر بازار مالی و به زبان ساده همون خرید و فروش هستش. اگه در بازار ارزهای دیجیتال خرید و فروش به صورت درست انجام بشه، میتونه سود زیادی برای معامله گر همراه داشته باشه و گوش شیطون کر اگه روش انجام معامله درست نباشه، میتونه ضررهای زیاد و بعضا غیر قابل جبران رو به معامله گر تحمیل کنه. داشتن مدیریت سرمایه در معاملات ارزهای دیجیتال یکی از عادات معاملاتی خوبی هستش که هر تریدر باید اونو با قلب و ذهنش تمرین کنه تا از موفقترین های این حوزه بشه.
سرمایه های دیجیتالی هم دقیقا مثل سایر سرمایه ها، بسیار ارزشمندن و باید با استفاده از یک استراتژی مدیریت سرمایه مناسب، از اون ها به بهترین شکل نگهداری کرد. مدیریت سرمایه مبحث بسیار تخصصی و پیچیده ایست و نمیشه برای همه یه نسخه پیچید. در واقع، عوامل زیادی در این مسئله دخیل اند و هر کس با توجه به اونها باید روش مناسب مدیریت سرمایه خودشو انتخاب کنه.
به طور کلی، مدیریت سرمایه به این معناست که چگونه معامله و سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال انجام بدیم تا کمترین ریسک رو برای ما داشته باشه و بتونیم بیشترین بازدهی در زمانی معقول از سرمایه ی خودمون کسب کنیم. به زبان ساده تر مدیریت سرمایه، عبارت است از یک استراتژی مالی که نحوه ی سرمایه گذاری بر روی دارایی های ارز دیجیتال گوناگون رو تعیین می کنه. مدیریت سرمایه، زمان ورود تریدر به معامله، مقدار حجم خرید و نقطه خروج اون از معامله رو تعیین خواهد کرد.
با مدیریت سرمایه درست در بازار ارزهای دیجیتال ریسک معاملات تا حد زیادی کم میشه و کاربر با آرامش بیشتر و استرس کمتر در بازار فعالیت میکنه. در واقع معامله گر با مدیریت سرمایه میتونه بین فشار و تلاطم بازار ارزهای دیجیتال، به آرامی در مسیر از قبل تعیین شده حرکت کنه. همچنین مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال، میزان ریسکی که بایستی برای انجام یک معامله به خصوص پذیرفته بشه و حتی میزان ضرر مربوطه رو تعیین میکنه.
مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال چگونه صورت می گیرد؟
بحث مدیریت سرمایه، یکی از مهمترین مباحثی هستش که باید در سرمایه گذاری و معاملات خود در بازار ارزهای دیجیتال مد نظر داشته باشیم. برای اینکه مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال داشت، باید ابتدا هدف از سرمایه گذاری تعیین و بازه ی زمانی برای رسیدن به این هدف مشخص بشه. در مرحله ی بعدی میزان ریسک سنجیده و حد تحمل ریسک در بازار ارزهای دیجیتال تعیین بشه.
توجه به این نکته مهمه که در بازارهای مالی هر چه ریسک بالاتری داشته باشیم، احتمال سود و ضررهامون هم بیشتر میشه. قاعده کلی در معاملات کریپتو این است: بیش از توان خود برای از دست دادن، ریسک نکنین. با توجه به این نکات بهترین کار اینه که یک بازه ی زمانی معقول رو برای سرمایه گذاری انتخاب و هدف گزاری واقع گرایانه با توجه به بودجه مون انجام بدیم.
با مدیریت سرمایه درست در ارز دیجیتال ریسک معاملات تا حد زیادی کم میشه و معامله گر با آرامش بیشتر و استرس کمتر در بازار فعالیت میکنه. با داشتن استراتژی درست برای ورود به بازار در شرایط های مختلف امنیت مالی بیشتری تجربه خواهد شد.
برای مدیریت سرمایه در ترید و هولد روش های متفاوتی وجود داره که باید با توجه به اهداف و خصوصیات فردی، بهترین روش انتخاب بشه. در مقاله ی بهترین روش مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال مفصل به این موضوع پرداخته شده. در واقع وقتی از مدیریت سرمایه در بازار رمزارزها صحبت میشه، منظور همان مدیریت ریسک، مدیریت اصل سرمایه و نهایتا مدیریت سبد رمزارزهاست. هر یک از این موارد میتونه اثرات زیادی بر مدیریت سرمایه در این بازار داشته باشه. در ادامه در مورد هر کدوم از این موارد صحبت خواهد شد:
• مدیریت ریسک
ریسک به معنای احتمال رخداد اتفاقات منفی در فعالیت های مربوط به بازار و بخشی از ترید و معامله در بازار رمز ارزهاست. ریسک شانس ایجاد یک خروجی نامطلوب در معامله که ضرردهی رو به دنبال داره تعریف میشه. مدیریت ریسک فرایند مستندسازی تصمیمات نهایی اتخاذ شده و شناسایی و به کارگیری معیارهایی هستش که می‌توان از اونها جهت رسوندن ریسک تا سطحی قابل قبول استفاده کرد.
مدیریت ریسک در تمامی محیط های مالی مانند بازار رمزارزها بسیار مفید هست. به زبان ساده تر، مدیریت ریسک به مراحل شناسایی، تحلیل و پاسخ به عوامل خطرساز گفته میشه. بروز این عوامل خطرساز می تونه تریدر یا معامله گر رو تحت تاثیر خودش قرار بده و باعث ایجاد ضررهای جبران ناپذیری بشه. مدیریت ریسک در دراز مدت تاثیرگذار خواهد بود. به عنوان یک قاعده ی کلی "هیچ‌گاه نباید بیشتر از اونچه توانش رو دارین ریسک کنین".
• مدیریت اصل سرمایه
یکی از نکات مهم در مدیریت سرمایه در بازار ارهای دیجیتال تاثیر زیادی داره، مدیریت اصل سرمایه هستش. در مدیریت اصل سرمایه مهمترین مسئله اینه که ضرری متوجه اصل سرمایه نشه. اولین نکته برای رسیدن به این منظور این هستش که باید قبل از ترید کردن در بازار ارزهای دیجیتال تحقیقات کاملی در مورد متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ نوع صرافی داشت و سراغ صرافی هایی رفت که معتبرن و برای مبادله رمزارزهای خود مشکلی ندارن. در این بین صرافی ارز دیجیتال ایران بایننس یکی از صرافی های معتبر ایرانیه که تونسته اعتماد کاربران زیادی رو جذب کنه. نکته ی بعدی انتخاب کیف پول مناسب برای ذخیره ارزهای دیجیتال برای در امان ماندن رمزارزها از هرگونه خطر سرقت.برای مطالعه بیشتر می تونید به مقاله 10 نکته مهم سرمایه گذاری در بازار ارز های دیجیتال مراجعه کنید.
• مدیریت سبد رمزارزها
مدیریت سبد ارز دیجیتال مهمترین پارامتر در مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال به حساب میاد. به این شکل که ارزهای مختلفی در سبد رمزارز خود داشته و سرمایه گذاری ها رو در مدت زمان های متنوع دسته بندی کنیم. از سرمایه گذاری بلند مدت چند ساله گرفته تا نوسان گیری روزانه. این روش مدیریتی ست که یک معامله گر با تجربه برای مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال در نظر میگیره که البته درصد سرمایه گذاری ها در هر تایم فریم مختلف بنا به ریسک گریزی و ریسک پذیری هر فردی متفاوت هست.
عوامل موثر درمدیریت سرمایه بازار ارز دیجیتال
همونطور که گفته شد مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال، میزان ریسکی هستش که باید برای انجام یک معامله پذیرفته و میزان ضرر احتمالی هم مشخص بشه. در این قسمت قصد داریم عوامل موثر در مدیریت سرمایه بازار ارزهای دیجیتال رو بررسی کنیم:
• مشخص کردن میزان ریسک پذیری سرمایه گذار
در علم اقتصاد، ریسک پذیری به این شکل تعریف میشه: میزان تغییر پذیری در بازده یک سرمایه گذاری که سرمایه گذار، آمادگی تحمل آن را دارد. ریسک پذیری در اصل میزان سرمایه ای هستش که سرمایه گذار آمادگی از دست دادن اون رو داره. یک معامله گر یا سرمایه گذار باید بخشی از متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ پولشو وارد بازار کنه که در صورت صفر شدن آسیبی به حیات مالی اون نزنه و بتونه به سادگی زندیگیشو ادامه بده.
ریسک پذیری سطوح مختلفی داره: ریسک پذیری محافظه کارانه که این گروه به صورت معمول تازه واردهای دنیای تریدری هستن که ترجیح میدن روی دارایی های تثبیت شده سرمایه گذاری کنن. ریسک پذیری متوسط، دسته ای هستن که در افق زمانی میان مدت، دارایی های دیجیتالی بدون ریسک متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ رو مورد معامله قرار میدن و دسته ی آخر سطوح ریسک پذیری، ریسک پذیری تهاجمی هستش. معامله گرانی که منابع و تجربه کافی برای تجزیه و تحلیل عمیق بازار رو دارن، می تونن در بازارهای تهاجمی و با ریسک بالا فعالیت های بسیاری داشته باشن.
• پایبندی به استراتژی معاملاتی که تنظیم شده
داشتن استراتژی معاملاتی مناسب و پایبند بودن به اون از عوامل بسیار تاثیرگذار در بحث مدیریت سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال هستش. بسیاری از تریدرهای مبتدی، زمانی که با شرایط تهاجمی بازار مواجه میشن، برنامه خودشونو کنار میزارن و وارد معاملاتی میشن که جزء ضرر چیز دیگه ای نصیبشون نمیشه.
لازمه که هر معامله گر قبل از وارد شدن به بازار استراتژی مشخصی داشته باشه. به این صورت که نقاط خروج رو به وضوح تعیین کنه. تا زمانی که در معامله یا معاملات خود دچار ضرر شدید، حد ضرر خودشو به منظور بازپس گیری زیان متحمل شده، عوض نکنه. همچنین می بایست همه سطوحی رو که قصد داره در اونها برای ورود به معامله اقدام کنه رو هم تعیین و حجم معامله رو برای هر یک از این نقاط مشخص کنه.
• متنوع سازی، راهی برای کاهش ریسک
یکی دیگه در عوامل موثر در مدیریت سرمایه، ایجاد تنوع دارایی ها به منظور مدیریت ریسک های سرمایه گذاری هستش. با سرمایه گذاری روی دارایی های مختلف، در واقع ریسک سرمایه گذاری تا حدود زیادی کنترل خواهد شد. واقعیت اینه که دارایی های متنوع، در بلند مدت از سود بیشتر و بهتری برخوردارن. البته زمانی تنوع سازی مفید واقع میشه که دارایی های انتخاب شده کاملا به یکدیگر ارتباطی نداشته باشن.
مدیریت سرمایه در بازار اررزهای دیجیتال نوعی استراتژی مالی به حساب میاد که هدف اون افزایش سود و کاهش ضرر و در واقع حداکثر کردن کارایی سرمایه هستش. بنابراین در مدیریت سرمایه تعادل باید حفظ بشه. البته تنها آگاهی از مدیریت سرمایه در ارز دیجیتال کافی نیستش و باید این آموخته ها رو به کار ببندیم تا بتونیم نتایج مثبت و شگفت انگیز اون رو در معاملات خودمون ببینیم.
تهیه یک استراتژی مدیریت سرمایه در معاملات کریپتوکارنسی کار بسیار ساده و آسانیست. با این وجود، سخت‌ترین بخش کار، مقید ساختن خود به اجرای مداوم اون استراتژی هستش. موفق و پرسود باشید
مدیریت پرتفوی و سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه
مدیریت پرتفوی یا سبد دارایی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت ها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخاب ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک است. به طوری که بتوان در بحرانی ترین شرایط بازار، ترکیب مناسبی از بازارهای سرمایه را انتخاب نمود تا متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ بیشترین میزان بازدهی از شرایط ریسک اتفاق بیافتد. از این رو، در مقاله حاضر هدف این است که مفهوم دقیق مدیریت پرتفوی مشخص شود تا بر اساس آن بتواند بهترین نوع ترکیب بازارهای سرمایه را در شرایط بحرانی کرونا انتخاب نمود.
مفهوم مدیریت پرتفوی
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، در دوران ریسک‌های متنوع جهانی که سرمایه‌ها را تهدید می‌کند و در بستر اقتصاد کم بهره، مدیریت تنوع پرتفوی نقشی بسیار اساسی در کاهش ریسک و افزایش ثبات درآمد دارد.
تجربه نشان داده است که ریسک و درآمد در سرمایه‌گذاری، همبستگی بالایی با هم دارند؛ اما میزان این همبستگی در طول دامنه متفاوت است. در نتیجه سرمایه‌گذاران باید بر اساس میزان تحمل ریسک و میزان هدف استراتژیک خود به سرمایه‌گذاری در ابزارهای مختلف بپردازند. به طور کلی، مراحل تشکیل هر پرتفوی به این شرح می باشد:
– تعیین سیاست سرمایه گذاری
– متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
– تشکیل سبد سرمایه گذاری
– تجدید نظر در سبد سرمایه گذاری
– ارزیابی عملکرد سبد سرمایه گذاری
استراتژی مدیریت پرتفوی
سرمایه‌گذاران باید بر اساس نیازهای خود، استراتژی سرمایه‌گذاری روشنی تهیه کنند و نسبت به آن متعهد باشند. تخصیص دارایی، مهم ترین عامل در ارزیابی ویژگی های بلند مدت ریسک و مدیریت پرتفوی یک سرمایه گذار است. تحقیقات نشان می دهد که استراتژی، انتخاب درصدی از هر یک از بازارهای سرمایه‌گذاری از جمله سهام، اوراق قرضه و پول نقد در یک پرتفوی بیش از 90 درصد تغییر در بازده پرتفوی را تعیین می‌کند.
تصمیمات ضعیف مربوط به تخصیص دارایی می‌تواند باعث شود میانگین بازده سهام یا سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار در بازارهای مربوطه دچار عقب ماندگی شود. شرکت باید سرمایه‌گذاری خود را در سهام، اوراق قرضه و وجه نقد اختصاص دهد تا به کاهش ریسک پرتفوی برسد و همچنین به دنبال بازدهی های جذاب باشد و از مشکلات زمان بندی بازار مطلع باشد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران با افق زمانی طولانی‌تر این توانایی را دارند که سطح بالاتری از نوسانات پرتفوی در ارتباط با حجم بیشتری از سهام را در پرتفوی خود بپذیرند. این سرمایه‌گذاران باید از صندوق‌های بین المللی متنوع استفاده کنند تا از مزایای متنوع سازی پرتفوی در خارج از کشور بهره ببرند.
تعیین ترکیب دارایی ها در جهت متنوع سازی پرتفوی
افق زمانی شرکت، وضعیت مالی فعلی و تحمل نوسانات بازار تا چه اندازه تأثیر قابل توجهی بر میزان تهاجمی یا محافظه‌کارانه بودن سرمایه‌گذاری دارد؛ بنابراین به دنبال متنوع سازی پرتفوی، شرکت باید ترکیب دارایی مورد نظر خود را انتخاب کند.
متنوع سازی پرتفوی ترکیبی از سهام، اوراق قرضه و پول نقد است که در یک سبد، نگهداری می‌شود. یکی از راه‌های کمک به محافظت از سرمایه در برابر غیر قابل پیش بینی بودن بازار ایجاد یک تنوع مناسب در بین این سه نوع دارایی اصلی است. این رویکرد می‌تواند به کاهش خطرات مرتبط با سرمایه‌گذاری کامل تنها در یک نوع دارایی کمک کند.
ترکیب دارایی شرکت شما تا حد زیادی به وضعیت مالی خاص شرکت بستگی دارد. به طور معمول، یک بازه زمانی با سرمایه‌گذاری طولانی‌تر درصد بالاتری از سهام موجود در سبد سرمایه‌گذاری را امکان متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ پذیر می‌کند؛ حتی اگر یک شخص حقیقی نزدیک به بازنشستگی است، باید روند تدریجی انتقال به ترکیبی از دارایی با نوسانات پایین‌تر را در نظر بگیرد. بازنشستگی برخی سرمایه‌گذاران می‌تواند 30 سال یا بیشتر طول بکشد؛ بنابراین پتانسیل رشد سبد سرمایه‌گذاری همچنان باید در انتخاب ترکیب سرمایه‌گذاری مورد توجه قرار گیرد.
معمولاً کمترین تنوع سرمایه‌گذاری در ابتدا و انتهای نمودار مشاهده می‌شود. به عبارت دیگر، اگر سرمایه‌گذاری اولویت اولش حفظ سرمایه باشد یا حداکثر سود باشد، تنوع کمتری نسبت به سرمایه‌گذاری دارد که به دنبال تعادلی مناسب از این دو عامل است.
سرمایه گذارانی که می‌توانند سرمایه‌گذاری بلند مدت داشته باشند و نوسانات قابل توجهی را در مقابل دریافت سود قابل توجه تحمل کنند، می‌توانند در ابزارهایی چون سهام های خارجی یا داخلی سرمایه‌گذاری کنند؛ اما با افزایش محافظه کارانه‌گی، باید سهم دارایی های نقدی و اوراق قرضه دولتی در سبد افزایش یابد. به گونه‌ای که در سرمایه‌گذاران محافظه کار باید بیشترین حجم سرمایه به اوراق قرضه دولتی تخصیص یابد.
بنابراین سرمایه‌گذاری همیشه باید با توجه به توازن بین ریسک و درآمد انجام شود. از نظر تاریخی با افزایش میزان مواجهه پرتفوی با سهام، پتانسیل بازدهی بالاتر و ضررهای بزرگ‌تر نیز افزایش می‌یابد. با این حال در دوره های طولانی‌تر، نوسانات بازدهی کاهش می‌یابد و می‌تواند سود قابل توجهی را نصیب سرمایه گذار کند.
جمع بندی
با مطالعه مقاله حاضر مشخص می شود که یکی از استراتژی های بسیار موثر جهت کاهش ریسک و مدیریت هر چه بهتر پرتفوی، تخصیص دارایی می باشد. در این شیوه شرکت باید درصدی از بازار سرمایه گذاری خود به بازارهای سهام، اوراق قرضه و وجه نقد اختصاص دهد تا با کاهش درصد ریسک بتواند بازدهی بالایی داشته باشد. انتخاب ترکیب بازار بر اساس وضعیت مالی شرکت می تواند سهم های مختلفی داشته باشد؛ به طوری که اگر سرمایه گذاری طولانی مدت مدنظر باشد، می توان درصد بالاتری از دارایی را در بازار سهام سرمایه گذاری کرد. در صورتی که در سرمایه گذاری محافظه‌کارانه، عمده دارایی در سبد اوراق قرضه یا پول نقد قرار می گیرد.
صندوق سرمایه گذاری چیست؟
بسیاری از افراد به دلایل مختلفی مثل کمبود وقت، نداشتن اطلاعات کافی درباره فرصت‌های سرمایه گذاری موجود و … به تنها گزینه‌ای که برای پس‌انداز پول خود فکر می‌کنند، بانک است. در نتیجه، فرصت کسب بازده‌های بیشتر را از دست می‌دهند. یکی از ابزارهایی که این فرصت را در اختیار سرمایه گذاران قرار می‌دهد، صندوق‌های سرمایه گذاری است. این صندوق‌ها برای افرادی که قصد دارد به صورت غیرمستقیم در بورس سرمایه گذاری کنند یا اینکه زمان و اطلاعات کافی برای سرمایه گذاری مستقیم را ندارند مناسب است. با این کار، سرمایهگذار امکان دستیابی به بازدهی بالاتر از سود بانکی را به دست خواهد آورد. یک صندوق سرمایه گذاری، مجموعه‌ای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار است. می‌توانید آن را به صورت شرکتی در نظر بگیرید که افراد مختلف، پول‌های خود را روی هم می‌گذارند و در سبدی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می‌کنند.
آموزش ارزهای دیجیتال با بالاترین سود و بازدهی٬ برای ارتباط بیشتر به لینک مراجعه نمایید
صندوق‌های سرمایه گذاری متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ چه مزیت‌هایی دارند؟
- مدیریت حرفه‌ای دارایی‌ها
نخستین مزیت صندوق‌های سرمایه گذاری، مدیریت حرفه‌ای پول شما است. صندوق‌های سرمایه گذاری ابزاری برای سرمایه گذاران خرد به شمار می‌روند تا بتوانند از توانایی‌ها و مهارت‌های افراد حرفه‌ای برای سرمایه گذاری و نظارت بر دارایی‌هایشان استفاده کنند. در این صندوق‌ها تحلیل‌گران و مدیران سرمایه گذاری به طور پیوسته تلاش می‌کنند تا با یافتن گزینه‌های مناسب و خرید و فروش به موقع آنها، عملکرد ممتازی برای سرمایه گذاران خود فراهم کنند.
- کاهش ریسک سرمایه گذاری‌ها
بر اساس قوانین سازمان بورس، صندوق‌های سرمایه گذاری باید سبدی متنوع از دارایی‌های نقدی و اوراق بهادار را تشکیل دهند. بخشی از این دارایی‌ها شامل دارایی‌های با درآمد ثابت همچون سپرده‌های بانکی و اوراق مشارکت هستند که ریسک سرمایه گذاری را به شکل قابل توجهی کاهش می‌دهند. به تشکیل این سبد از دارایی‌ها در اصطلاح، متنوع سازی دارایی‌ها گفته می‌شود. سرمایهگذار می‌تواند با پرداخت مبلغی مشخص، چنین سبدی را خریداری کند و خطرات سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس را کاهش دهد.
- نظارت و شفافیت اطلاعاتی
صندوق‌های سرمایه گذاری در بازه‌های زمانی مشخصی توسط سه نهاد سازمان بورس و اوراق بهادار، متولی و حسابرس مورد بازرسی قرار می‌گیرند و تمام فعالیت‌های آنها به صورت شفاف اطلاع‌رسانی می‌شود. متولی صندوق نیز به صورت مستمر بر عملکرد صندوق نظارت دارد.
- نقد شوندگی بالا
سرمایه گذاری در صندوق این امکان را به شما می‌دهد که خیلی زود پول خود را نقد کنید. این کار توسط ضامن نقد شوندگی صندوق انجام می‌شود. یعنی هر زمان که تصمیم به نقد کردن دارایی خود بگیرید ضامن صندوق، این وظیفه را به عهده می‌گیرد.
- صرفه‌جویی نسبت به مقیاس
با توجه به اینکه صندوق‌های سرمایه گذاری از گردآوری سرمایه‌های خرد تشکیل می‌شوند، بنابراین امکان استفاده از مزایای یک مجموعه سرمایه گذاری بزرگ برای دارندگان آن فراهم می‌شود. شما شاید با یک میلیون تومان، توانایی سرمایه گذاری در گزینه‌های متنوعی را نداشته باشید؛ اما با توجه به حجم بالای سرمایه در صندوق‌های سرمایه گذاری، این امکان برای شما فراهم می‌شود. در ضمن به دلیل حجم بالای سرمایه صندوق‌ها هزینه‌هایی مانند تحلیل، بررسی، ارزش‌گذاری، خرید و فروش و سایر هزینه‌ها در بین سرمایه گذاران سرشکن می‌شود و برای سرمایهگذار صرفه‌جویی زیادی را در پی خواهد داشت.
واحد یا یونیت سرمایه‌گذاری چیست؟
صدها یا هزاران نفر، مبلغی از دارایی خود را نزد این صندوق‌های سرمایه گذاری می‌گذارند. مجموعه همه این مبالغ، دارایی صندوق را شکل می‌دهد. برای اینکه سهم هر فرد از این دارایی کلی و بزرگ مشخص شود و همچنین ورود و خروج به صندوق آسان باشد، مجموعه دارایی صندوق‌های سرمایه گذاری به بخش‌هایی به نام واحد یا یونیت تقسیم می‌شود که قیمتی معادل صد هزار تومان یا بیشتر دارند. بنابراین هر فرد در مراجعه به صندوق‌های سرمایه گذاری می‌تواند یک یا چند واحد را خریداری کند. هنگام خروج نیز می‌تواند یک یا چند یا همه واحدهای خود را به فروش برساند. در نتیجه، امکان سرمایه گذاری با مبالغ اندک برای افراد وجود دارد. علاوه بر این، در صورت نیاز به وجه نقد، نیازی به خروج همه سرمایه از صندوق وجود ندارد و می‌توان به میزان نیاز از آن برداشت کرد، بدون آنکه به میزان بازدهی آسیبی وارد شود.
5 نوع مهم صندوق‌های سرمایه گذاری
یکی دیگر از مزیت‌های بزرگ صندوق‌های سرمایه گذاری، متنوع بودن آنها است. تقریبا برای هر نوع سلیقه سرمایه گذاری و هر میزان ریسک‌پذیری، نوعی صندوق سرمایه گذاری وجود دارد. در واقع، تفاوت اصلی انواع صندوق‌های سرمایه گذاری در ترکیب دارایی‌های آنها است. به این معنی که صندوق‌ها با توجه به ماهیت و نوعشان درصدی از سرمایه خود را در گزینه‌های کم ریسک مثل سپرده بانکی، اوراق مشارکت و در گزینه‌های با ریسک بیشتر در بازار بورس سرمایه گذاری می‌کنند. در ادامه با انواع صندوق‌های سرمایه گذاری آشنا می‌شویم.
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت
این نوع صندوق‌ها حداقل بین ۷۰% تا ۹۰% از دارایی‌های خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌کنند. باقی‌مانده دارایی‌های صندوق نیز به اختیار مدیر صندوق (تا سقف ۱۰%) در بورس سرمایه گذاری می‌شود. این صندوق‌ها مناسب افرادی است که ریسک‌پذیری پایینی دارند چون علاوه بر ریسک کم از یک حداقل سود تضمین شده هم برخوردار هستند. این صندوق‌ها در دوره‌های از قبل معین شده (مثلا ماهانه یا ۳ ماه یکبار) به سرمایه گذاران خود سود پرداخت می‌کنند. قابلیت نقد شوندگی آنها نیز بالا است؛ یعنی شما به راحتی می‌توانید واحدهای صندوق خود را به پول نقد تبدیل کنید. همچنین بیشتر این صندوق‌ها یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولا یک نهاد مالی معتبر است. این ضامن باعث آسودگی خاطر بیشتری برای سرمایه گذاران می‌شود. در نهایت اینکه این صندوق‌ها معمولا بازدهی بیشتری نسبت به بانک دارند. پس برای افراد کم ریسک که پول خود را در بانک نگهداری می‌کنند یک گزینه جذاب برای سرمایه گذاری با ریسک پایین به شمار می‌روند.
صندوق سرمایه گذاری سهامی
این نوع از صندوق‌ها حداقل ۷۰% از دارایی‌های خود را در سهام سرمایه گذاری می‌کنند. ۳۰% باقی‌مانده نیز به اختیار مدیر صندوق در سهام، اوراق مشارکت، سپرده بانکی یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌شود. این کار باعث می‌شود که ریسک این نوع صندوق‌ها نسبت به صندوق‌های با درآمد ثابت بیشتر شود. به دلیل اینکه بخش زیادی از دارایی‌های این نوع صندوق در بورس سرمایه گذاری می‌شود، در نتیجه این نوع از صندوق‌ها حداقل سود تضمین شده ندارند. این صندوق‌ها بیشتر مناسب افرادی هستند که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند، اما فرصت یا اطلاعات کافی برای این کار را ندارند. با سرمایه گذاری در این نوع صندوق‌ها سرمایه شما توسط یک تیم تحلیلی با مدیریت حرفه‌ای و آشنا به مسائل مالی و سرمایه گذاری، در بورس سرمایه گذاری می‌شود. به همین دلیل ریسک بیشتری نیز دارند؛ اما از طرف دیگر این قابلیت را دارند که نسبت به صندوق‌های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، بازدهی بیشتری را نصیب سرمایه گذاران کنند؛ مثلا در مواقعی که وضعیت بورس مناسب است، میزان بازدهی و سودآوری این صندوق‌ها نسبت به صندوق‌های با درآمد ثابت قابل مقایسه نیست. بسیاری از این صندوق‌ها ضامن نقد شوندگی هم دارند.
صندوق سرمایه گذاری مختلط
این نوع از صندوق‌ها حداکثر ۶۰% از دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری می‌کنند. حداقل ۴۰% از دارایی صندوق نیز در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت و سپرده‌های بانکی سرمایه گذاری می‌شود. به صورت کلی می‌توان گفت این نوع از صندوق‌های سرمایه گذاری از نظر سطح ریسک بین صندوق با درآمد ثابت و صندوق سرمایه گذاری در سهام قرار می‌گیرند. سرمایه گذاری در این نوع از صندوق‌ها به افرادی با سطح ریسک متوسط توصیه می‌شود. چون بیش از نیمی از دارایی‌های آن در سهام سرمایه گذاری می‌شود. همچنین برای تعدیل این ریسک حداقل ۴۰% از دارایی‌های صندوق در اوراقی که درآمد ثابتی دارند سرمایه گذاری می‌شود. این صندوق‌ها نیز پتانسیل بازدهی بیشتری نسبت به صندوق‌های درآمد ثابت دارند. ولی به دلیل سرمایه گذاری بخشی از دارایی‌ها در سهام، حداقل سود تضمین شده ندارند. بسیاری از این صندوق‌ها ضامن نقد شوندگی دارند
صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF)
فعالیت اصلی این صندوق‌ها، سرمایه گذاری در اوراق بهادار یا دارایی‌های فیزیکی است که به عنوان دارایی پایه صندوق در نظر گرفته می‌شود. عملکرد این نوع از صندوق‌ها به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد. می‌توان گفت مهمترین ویژگی این صندوق‌ها داد و ستد پذیری واحدهای سرمایه گذاری آنها در بازار سرمایه است. به این صورت که معامله واحدهای این نوع از صندوق‌ها به شیوه معاملات سهام عادی، در سامانه معاملاتی بازار فرابورس ایران صورت می‌پذیرد. صندوق‌های قابل معامله می‌توانند هر کدام از ۳ نوع صندوق سرمایه گذاری که گفتیم باشند. ریسک متفاوتی که این نوع از صندوق‌ها نسبت به سایر صندوق‌های گفته شده دارند، این است که واحدهای سرمایه گذاری آنها در بورس خرید و فروش می‌شوند. پس عرضه و تقاضای بازار و شرایط بورس نیز می‌تواند بر قیمت آنها تاثیر بگذارد. همچنین خرید و فروش این صندوق‌ها از طریق بورس متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ می‌تواند به نقدشوندگی بیشتر آنها کمک کند.
صندوق‌های سرمایه گذاری در طلا
بسیاری از مردم دوست دارند که با خرید طلا و سکه، ارزش پول خود را حفظ کنند. اما اتفاق‌هایی مانند گم یا ربوده شدن، همیشه پیش روی این نوع از سرمایه‌گذاری‌ها بوده است. صندوق‌های سرمایه گذاری طلا با خرید و فروش سپرده سکه و انواع اوراق بهادار مبتنی بر طلا که معمولا در بورس پذیرفته شده‌اند، به کسب بازده می‌پردازند. در نتیجه، سرمایه‌گذاران علاوه بر رهایی از مشکلاتی که برایتان گفتیم، می‌توانند با ارقام خرد در طلا سرمایه‌گذاری کنند. البته این صندوق‌ها می‌توانند مازاد دارایی‌های خود را در اوراق بهادار با درآمد ثابت، سپرده‌ها و گواهی سپرده بانکی سرمایه‌گذاری کنند.
چگونه در صندوق‌ها سرمایه گذاری کنیم؟
برای این کار باید با در دست داشتن مدارک مورد نیاز به شعب منتخب آن صندوق مراجعه کنید. این شعب از طریق خود صندوق معرفی می‌شوند؛ مثلا بانک، شرکت کارگزاری یا یک شرکت تامین سرمایه می‌توانند شعب منتخب صندوق باشند. این شعبه، مدارکی مانند شناسنامه، کارت ملی و شماره حسابتان را از شما درخواست می‌کند. همچنین باید به اندازه مبلغی که می‌خواهید در صندوق سرمایه گذاری کنید، به شماره حسابی که از طرف صندوق معرفی می‌شود پول واریز کنید. پس از تکمیل فرم‌های مورد نیاز و گذراندن تشریفات لازم، گواهی واحدهای سرمایه گذاری، برای شما صادر خواهد شد.
چه میزان از سرمایه خود را به خرید صندوق‌ها اختصاص بدهم؟
این موضوع کاملا به شرایط شما در عرصه معامله‌گری در بازار سرمایه بستگی دارد. اگر فردی هستید که تمایل زیادی به سرمایه گذاری در بازار بورس دارید اما وقت، دانش و مهارت لازم را در این حوزه ندارید بدون تردید، صندوق سرمایه گذاری سهامی و مختلط، یک گزینه ایدهآل برای شما محسوب می‌شوند. با توجه به حجم سنگین سرمایه در اختیار صندوق‌های سرمایه گذاری، معمولا در دوران رونق بازار سرمایه ارزش واحدهای سرمایه گذاری صندوق‌ها با رشد قابل توجهی رو به رو می‌شود و در سایر دوران، عملکردی خنثی از خودش نشان می‌دهد. با این وجود، بسیاری از معامله‌گران بازار سرمایه، بخشی از سرمایه بورسی خود را به خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه گذاری با سابقه درخشان تخصیص می‌دهند تا بتوانند عملکرد مضاعفی را در بازار تجربه کنند. بنابراین، با توجه متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ به سابقه معاملاتی خود و ارزیابی صندوق‌های مختلف پیشنهاد می‌گردد تا بخشی از سرمایه خود را به خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه گذاری اختصاص بدهید.
سرمایه‌گذاری چیست؟
طبق تعریف اینوستوپدیا، سرمایه‌گذاری به معنای هزینه کردن بر روی یک دارایی با هدف کسب سود است.
اما اگر بخواهیم تعریفی کلی‌تر ارائه دهیم، می‌توانیم بگوییم که سرمایه‌گذاری به معنای صرف وقت یا تلاش و نه فقط پول، برای فعالیتی با هدف کسب سود است. به عنوان مثال ما سال‌های زیادی از عمرمان را صرف آموزش می‌کنیم تا در آینده بتوانیم از آن بهره‌مند شویم، در واقع ما در آموزش سرمایه‌گذاری می‌کنیم و هزینه‌ای که برای آن می‌پردازیم وقت و تلاشمان است.
چرا سرمایه‌گذاری می‌کنیم؟
اصولاً دو روش کلی برای کسب درآمد وجود دارد:
1-خود فرد اقدام به انجام کاری کند و از طریق انجام کار کسب درآمد کند.
2- فرد اقدام به سرمایه‌گذاری کند.
در واقع می‌توان گفت که یکی از دلایل سرمایه‌گذاری کسب درآمد است؛ اما مهمترین دلیل آن مقابله با تورم و حفظ ارزش دارایی یا پول است. این موضوع در کشور ما به دلیل وجود تورم‌های بالا و مداوم اهمیت بیشتری می‌یابد. اما در حال حاضر از نظر اقتصادی ما در دوران رکودی به سر می‌بریم و این به معنای آن است که به‌طور کلی حجم سرمایه‌گذاری در کشور ما مقدار کمی است. حال باید بررسی کنیم که چه عواملی بر تصمیم‌های سرمایه‌گذاری ما اثر دارند.
عوامل مؤثر بر سرمایه‌گذاری چیست؟
به‌طورکلی عوامل مهم مؤثر بر سرمایه‌گذاری را می‌توان به چند دسته کلی تقسیم کرد؛ که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
وضعیت اقتصاد کلان
یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر سرمایه‌گذاری و انتخاب بازار مناسب برای آن، وقایعی است که اکنون در حال رخ دادن است. این وقایع می‌تواند بر تصمیمات امروز و فردای ما برای سرمایه‌گذاری اثر بگذارد. شرایطی را در نظر بگیرید که اخبار ناگواری در حال جریان است، در این شرایط بازارها متلاطم خواهند بود و ممکن است افراد انتظار داشته باشند که این حوادث بر اوضاع آینده هم اثر می‌گذارد. در چنین شرایطی اصطلاحاً گفته می‌شود که چشم‌اندازهای سرمایه‌گذاری مبهم و یا تیره‌وتار می‌شوند و میزان سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد.
نرخ بهره
یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر سرمایه‌گذاری نرخ بهره است. هرچه نرخ‌های بهره بالاتر باشد احتمال اینکه میزان سرمایه‌گذاری افراد کاهش یابد بیشتر است. دلیل این اتفاق هم این است که هزینه استقراض (وام گرفتن) افزایش می‌یابد.
میزان تحمل ریسک
میزان و نحوه سرمایه‌گذاری هر فرد شدیداً به میزان ریسک‌پذیری‌اش وابسته است. عموم جامعه را افرادی ریسک‌گریز تشکیل می‌دهند. میزان تحمل ریسک به عوامل بسیاری وابسته است که یکی از مهمترین عوامل آن سن افراد است. معمولاً افراد با سن کمتر میزان ریسک‌پذیری بالاتری دارند. راجع به مبحث ریسک‌پذیری باید این نکته را در نظر بگیریم که زمانی فرد حاضر است که ریسک‌پذیری خود را بیشتر کند که بازدهی بیشتری را برای خود متصور باشد. در واقع به ازای احتمال کسب بازدهی بیشتر ریسک‌پذیری خود را افزایش می‌دهد.
اهداف شخصی
هر فرد با توجه به اهدافی که برای خود متصور است به سرمایه‌گذاری اقدام می‌کند و متناسب با آنها تصمیم‌گیری می‌کند. هدف‌گذاری‌های هر فرد به عوامل متعددی مانند حداکثر انتخاب افق زمانی، مقدار سرمایه اولیه، میزان بازده مورد انتظار و . وابسته است.
10 اصل سرمایه‌گذاری
یکی از مسائلی که لازم است هر فرد قبل از تصمیم‌گیری با آن آشنا باشد اصول سرمایه‌گذاری است. در ادامه به بررسی این اصول خواهیم پرداخت.
1. یک استراتژی برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید
در تعریف استراتژی سرمایه‌گذاری در سایت اینوستوپدیا آمده است: استراتژی سرمایه‌گذاری، سرمایهگذار را راهنمایی می‌کند تا تصمیماتی بر مبنای اهداف، تحمل ریسک و نیازهای آینده‌اش برای سرمایه خود بگیرد.
مهم است که بدانید چگونه سرمایه‌گذاری هستید و تا چه اندازه به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود پایبند هستید. هرکدام از این استراتژی‌ها که فکر می‌کنید برایتان مناسب است را انتخاب کنید و سعی کنید به آن استراتژی وفادار باشید.
2. با یک حاشیه امنی سرمایه‌گذاری کنید
اگر دارایی را با ارزش کمتر از ارزش واقعی آن خریداری می‌کنید، حاشیه امن را حفظ کرده‌اید. درواقع می‌توان گفت قیمت‌ها مهم‌اند! بهترین برنامه برای کاهش ریسک، خرید سرمایه‌گذاری با قیمتی پایین‌تر از ارزش واقعی یا ذاتی است.
اگر قیمت مناسب باشد، قیمت پایین به معنای سود بیشتر است. در عین حال، در صورت ایده آل بودن شرایط، قیمت پایین حاشیه امنیت خوبی را فراهم می‌کند. همیشه کمتر از شرایط ایده آل برنامه‌ریزی کنید.
3. تخصیص دارایی
تخصیص دارایی در واقع تقسیم یک سبد سرمایه‌گذاری بر اساس درصد در میان دسته‌های مختلف دارایی است. مفهوم تخصیص دارایی ترکیب سرمایه‌گذاری‌هایی است که همبستگی دارایی آنها پایین یا منفی باشد (سبد شما شامل صنایع مختلف باشند). درواقع منظور این است که بازده این سرمایه‌گذاری‌ها روی هم اثری نداشته باشند. ایده این است که وقتی برخی از دارایی‌ها در حال کاهش هستند، برخی دیگر در حال افزایش باشند.
با ترکیب دارایی‌های مختلف با همبستگی‌های کم یا منفی، نوسانات کل سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده کاهش می‌یابد. تخصیص دارایی مناسب می‌تواند ریسک را کاهش داده و سود را هم‌زمان افزایش دهد. این امر تخصیص دارایی را به بالاترین اولویت در مدیریت ریسک تبدیل می‌کند.
تخصیص دارایی شما و نحوه تقسیم سرمایه‌گذاری‌های خود در بین دسته‌بندی‌های مختلف، مهمترین عامل تعیین‌کننده بازده سرمایه‌گذاریتان خواهد بود.
4. متنوع‌سازی
متنوع‌سازی سرمایه‌گذاری مزایای بسیاری را به همراه دارد؛ به عبارت دیگر، پنج سرمایه‌گذاری بسیار بهتر از دو سرمایه‌گذاری است و ده سرمایه‌گذاری بهتر از پنج سرمایه‌گذاری است. با این حال، با افزایش تعداد تا زمانی که هزینه‌ها بیشتر از مزایا شوند، عایدی حاشیه سرمایه‌گذاری‌های اضافی کاهش می‌یابد.
هر دو اقدام متنوع نبودن و یا بیش از حد متنوع بودن، اشتباهات متداول در مدیریت پرتفو است. سبد سرمایه‌گذاری ترکیبی از دارایی‌های مالی است که از نظر سوددهی مورد انتظار همبستگی بالایی با هم نداشته باشند. یکی از مهمترین دلایل تشکیل سبد، کاهش ریسک است.
در واقع افراد باید پرتفو متناسب با نیازها و اهداف خود بسازند و آن را مدیریت کنند.
5. انتخاب افق زمانی سرمایه‌گذاری
نکته مهم این است که باید توجه شود که هر سرمایهگذار برای هر نوع سرمایه‌گذاری‌اش باید افق زمانی مشخصی داشته باشد. این افق زمانی را باید با توجه به وضعیت حال و آینده دارایی انتخاب شده، هدف گذاری کرد.
6. توجه به هزینه‌های سرمایه‌گذاری
هنگام سرمایه‌گذاری هزینه‌های بسیاری متوجه سرمایهگذار خواهد بود که متنوع سازی و تخصیص دارایی چیست؟ می‌توان از مهمترین آنها به هزینه مبادله، قیمت خدمات پول (نرخ بهره) و هزینه مالیات اشاره کرد.
هرچه هزینه‌های یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، سرمایه‌گذاری کمتری از آن نوع اتفاق خواهد افتاد.
7. استفاده از سود مرکب
می‌خواهیم این اصطلاح را با مثالی توضیح دهیم:
فرض کنید شما 100 هزار تومان سرمایه‌گذاری کرده‌اید و قرار است ماهانه 10 درصد سود مرکب به شما تعلق بگیرد. در ماه اول 10 هزار تومان سود خواهید کرد اما چون سود مرکب است، سود شما در ماه دوم به این صورت است که سود شما روی 110 هزار تومان محاسبه خواهد شد (اصل سرمایه به‌علاوه سود ماه اول)
بنابراین سود ماه دوم بیش از 10 هزار تومان است و ماه‌های آتی نیز به همین منوال محاسبه خواهد شد. این مفهوم در اصطلاحات مالی، سود مرکب نامیده می‌شود.
درواقع دو نوع سود داریم:
- سودی که به اصل سرمایه تعلق می‌گیرد.
- سودی که به سودهای سرمایه تعلق می‌گیرد.
همان‌طور که مرکب شدن سود باعث افزایش سود نهایی شما می‌شود، مرکب شدن زیان هم باعث افزایش زیان شما خواهد شد.
هرگاه بتوانید فرآیند مرکب شدن را به خوبی فرا گیرید می‌توانید تصمیمات درست‌تری بگیرید و این امر در حفظ اصل سرمایه بسیار مهم و تأثیرگذار است
8. به‌کارگیری استراتژی‌های مدیریت ریسک
از آنجا که از دست دادن اصل سرمایه بسیار ناخوشایند است؛ بنابراین فراگیری و به‌کارگیری استراتژی‌های مدیریت ریسک بسیار اهمیت دارد. بی‌ثباتی پرتفو به بازده سرمایه‌گذاری ضربه میزند. اگر ریسک را کنترل نکنید، در بازار خرسی (سهام روندی نزولی داشته و اقتصاد جامعه در رکود باشد) زیان زیادی خواهید دید.
یکی از مهمترین کارهایی که برای مدیریت ریسک انجام می‌شود، ساختن پرتفو است.
9. پیش‌بینی نوسانات بازار
در صورت پیش‌بینی نوسانات بازار می‌توانید سود بسیار خوبی کسب کنید. همان‌طور که شاهد بودیم افرادی ازجمله وارن بافت، جان پالسون و نیکلاس طالب توانستند حتی از بحران مالی 2008 هم سود بسیاری کسب کنند به دلیل آنکه قادر بودند شرایط را به خوبی پیش‌بینی کنند.
بنابراین باید آماده شوید تا از فرصت‌های سرمایه‌گذاری استفاده کنید. درعین‌حال، شما باید از دارایی‌های گران‌قیمت خود آگاهی داشته باشید و در شرایط نامساعد توانایی این را داشته باشید تا آن دارایی را به پول نقد تبدیل کنید.
10. کنترل اهداف
نکته قابل توجه دیگر تعریف اهداف و پایبندی به آنها است. زمانی که سرمایهگذار از شرایط کنونی به خوبی مطلع باشد و بتواند وضعیت آینده را با ضریب خطای پایین پیش‌بینی کند آنگاه می‌تواند اهداف مناسب‌تری را برای خود ترسیم کند. پایبندی به اهداف نیز از دیگر مسائل مهم است؛ به‌طور مثال اگر برای خود حد ضرری را مشخص کرده‌اید حتما باید به آن پایبند باشید و در صورت پایبند نبودن به آن ممکن است زیان بیشتری را متحمل شوید.
جمع‌بندی
سرمایه‌گذاری فرآیندی توأم با ریسک است که افراد عموماً با هدف کسب سود به انجام آن اقدام می‌کنند. اگر افراد دانش و اطلاعات کافی برای انجام این کار را نداشته باشند، سرمایه‌گذاری آنها با مخاطره همراه خواهد بود؛ بنابراین توصیه ما به افرادی که قصد دارند در این مسیر وارد شوند این است که نسبت به تمام جوانب آن آگاهی و دانش کافی را حاصل کنند و سپس اقدام به سرمایه‌گذاری نمایند.
سرمایه‌گذاری همواره با ریسک‌های متعددی روبه‌رو خواهد بود و لازم است که فرد متناسب با بازاری که برای انجام این کار انتخاب می‌کند، ابزارها و اقدامات کاهش ریسک را در آن بازارها انتخاب کند.
تجربه سرمایه‌گذاری از عواملی است که می‌تواند به منظور کسب سود بالاتر به فرد کمک کند. اکنون این تجربه می‌تواند تجربه شخصی خود فرد باشد یا تجربیاتی که از افراد مختلف به وی منتقل‌شده باشد.
پیشنهاد می‌شود که برای درک بهتر فضای سرمایه‌گذاری ایران دوره رایگان آموزش همگانی سرمایه‌گذاری را تماشا کنید.
نگاهی به ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک
ریسک یک موضوع غیر قابل اجتناب در معاملات است. هر فردی که در بورس سرمایه‌گذاری می‌کند، می‌داند که «no risk, no reward.» به این معنا که بدون خطر، هیچ پاداشی به دست نمی‌آید. افرادی که در بازارهای مالی موفق می‌شوند کسانی هستند که می‌دانند چگونه ریسک‌ها یا خطرها را به طور مؤثر مدیریت کنند. به طور کلی ریسک‌های مرتبط در بازار سرمایه‌گذاری به دو دسته کلی ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک تقسیم‌بندی می‌شوند.
عوامل مختلفی در وقوع این خطرها مؤثر هستند، به عنوان مثال تورم یکی از محرک‌های خطر سیستماتیک و ضعف مدیریتی یکی از عوامل مؤثر در ریسک غیر سیستماتیک دخیل می‌باشد. آشنایی با این عوامل به ما کمک می‌کند که در سرمایه‌گذاری‌های خود دوراندیشانه عمل کنیم و تا حد ممکن جلوی خسارت و زیان را بگیریم.
· ریسک سیستماتیک چیست؟
· عوامل مؤثر در ریسک سیستماتیک
· ریسک غیر سیستماتیک چیست؟
· عوامل مؤثر در ریسک غیر سیستماتیک
· تفاوت ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک
ریسک سیستماتیک چیست؟
به هر ریسکی که بر کلیه دارایی‌های سرمایه‌گذاری شده در بازار تأثیر بگذارد، ریسک سیستماتیک گفته می‌شود. از این ریسک به عنوان ریسک بازار نیز یاد می‌شود و اجتناب از آن ممکن نیست. این امر ناشی از تغییرات اقتصادی، سیاسی و جامعه شناختی است و از عهده سرمایه‌گذاران یا مدیریت یک بنگاه خارج و غیرقابل کنترل می‌باشد.
به عنوان مثال نمودار زیر افت بازار بورس در سال ۹۷ را نشان می‌دهد که به عنوان سنگین‌ترین سقوط آزاد بورس در سال ۹۷ ثبت شد، این روند باعث منفی شدن سوددهی بسیاری از شرکت‌ها گردید.(در ادامه مقاله کمیسیون در فارکس را هم بخوانید)
عوامل مؤثر در ریسک سیستماتیک:
برخی از منابع عمده ریسک سیستماتیک به شرح زیر است:
تغییرات گسترده در سیاست‌های دولت و قوانین
به عنوان مثال، فرض کنید که دولت حداقل حقوق کارمندان را ۱۰۰٪ افزایش دهد. از آنجایی که هزینه کارمندان برای اکثر شرکت‌ها هزینه عمده‌ای است، از این رو چنین تغییرات سیاسی، شرکت‌ها را در بسیاری از بخش‌ها تحت تأثیر قرار خواهد داد. وقتی بیشتر شرکت‌ها با این مشکل روبرو می‌شوند، تعداد زیادی از نیروهای خود را تعدیل می‌کنند؛ بنابراین، قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد. این نوع واکنش زنجیره‌ای منجر به افت قیمت هر سهام خواهد شد.(در ادامه مقاله حمایت و مقاومت در فارکس را هم بخوانید)
تغییرات ارز
هیچ کشوری منزوی عمل نمی‌کند. اقتصاد یک کشور به تجارت سالم آن با سایر کشورها بستگی دارد. تغییرات عظیم در ارزش پول، بر کل اقتصاد تأثیر می‌گذارد و نمونه‌ای از ریسک سیستماتیک است. معمولاً تغییرات بزرگ در ارزش‌های ارزی، نتیجه برخی از تغییرات عمده دیگر مانند تغییر در سیاست‌های خارجی است. حتی اصلاحات عظیم مالیاتی نیز ممکن است منجر به تغییر ارزش پول شود. این مورد یکی از رایج‌ترین عوامل بروز ریسک سیستماتیک در بورس به شمار می‌رود.
بلایای طبیعی در یک جغرافیای گسترده
نمی‌توان طبیعت را کنترل کرد. اگر بلایای طبیعی در یک منطقه خاص رخ دهد، تأثیر عمده‌ای بر کل بازار ندارد؛ اما بلایایی که کل کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تعداد زیادی از سازمان‌های منطقه را نیز گرفتار می‌کند. با توجه به سیستم‌های هشدار دهنده پیشرفته، بلایای طبیعی تهدید جدی برای بازارها نیست.
با این حال، به یک اقتصاد توسعه نیافته فکر کنید که مساحت آن بسیار کمتر از کشورهای بزرگ است. در چنین حالتی، بلایای طبیعی تأثیر تعیین کننده‌ای بر شاخص‌های آن کشور خواهند داشت.
ریسک غیر سیستماتیک چیست؟
این نوع ریسک منشأ درونی دارد و مربوط به یک سازمان یا شرکت یا صنعت خاصی می‌شود. در واقع می‌توان گفت که خطر غیر سیستماتیک فقط به محدوده خاصی از بازار مربوط می‌شود و فقط همان بخش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تفاوت ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک این است که خطر غیر سیستماتیک را می‌توان از طریق متنوع سازی مدیریت کرد.
عوامل مؤثر در ریسک غیر سیستماتیک:
عواملی که باعث بروز این ریسک می‌شود، به نحوه مدیریت شرکت، نحوه کار کردن کارکنان، قوانینی که دولت برای آن صنعت خاص تدوین می‌کند و… مربوط می‌شود.
خطرات سیاسی و حقوقی:
تصور کنید که سه شرکت بزرگ در رقابت با یکدیگر هستند: شرکت‌های A، B و C. هر یک از این شرکت‌ها در حال توسعه روش جدیدی برای بهره‌وری از انرژی باد هستند. فرض کنید این سه شرکت کارآفرینان تجاری کارآمدی را در رأس خود دارند.
با این حال، دولت تصمیم می‌گیرد روشی را که معمولاً توسط شرکت‌های B و C استفاده می‌شود و ادعا می‌شود به جمعیت پرندگان محلی آسیب میزند، منع کند. در این شرایط ارزش سهام برای شرکت A افزایش می‌یابد، در حالی که ارزش سهام برای دو شرکت دیگر افت می‌کند. این‌گونه است که شرکت‌های B و C به ریسک غیر سیستماتیک دچار می‌شوند.
دیدگاه شما