سرمایه‌گذاری فعال یا منفعل؟

مدیریت فعال

مدیریت فعال(به انگلیسی: active management) به استراتژی مدیریت پرتفولیو اشاره می کند که مدیر پرتفوی، سرمایه گذاری های مشخصی، با هدف عملکردی بهتر از شاخص معیار انجام می دهد. در مدیریت منفعل، سرمایه گذاران انتظار بازده ای تقریباً تکرارپذیر و نزدیک به شاخص معیار دارند؛ و اغلب این ها در صندوق های شاخصی سرمایه گذاری می کنند.
سرمایه گذار ممکن است معتقد باشد که مدیریت فعال صندوق ها در کل عملکرد بهتری از مدیریت منفعل صندوق ها داشته باشد.
سرمایه گذاران معتقد باشند که مدیران دارای مجموعه مهارت هایی برای انتخاب اینکه کدام مدیران فعال عملکرد بهتری را برای سرمایه گذاری خواهند داشت، را دارند.
سرمایه گذارن ممکن است نسبت به فرضیهٔ بازار کارا بدبین باشند یا معتقد باشند برخی از بخش های بازار نسبت به دیگر بخش ها کارایی کمتری را در تولید سود داشته باشند.
سرمایه گذار ممکن است بخواهد نوسانات را به جای سرمایه گذاری در کلیت بازار با استفاده از سرمایه گذاری در شرکت های دارای ریسک کمتر و کیفیفت بالاتر مدیرت کنند.
در حالت ایده آل، مدیر فعال از ناکارآمدی بازار، با خرید اوراق بهادار زیر ارزش یا با فروش استقراضی اوراق بالای ارزش، استفاده می کند. اگرچه این روش ها ممکن است به تنهایی یا ترکیب آن ها به کار گرفته شود؛ که این، به هدف خاص پرتفوی سرمایه گذاری، صندوق ریسکی یا صندوق سرمایه گذاری بستگی دارد.همچنین مدیران فعال ممکن است نوسان یا ریسک کمتری نسبت به شاخص معیار ایجاد کنند. کاهش ریسک ممکن است به جای یا علاوه بر هدف ایجاد بازدهٔ بزرگتر نسبت به شاخص معیار باشد. مدیران پرتفوی فعال از فاکتورها و استراتژی های مختلفی برای ایجاد پرتفوی استفاده می کنند. این نسبت ها شامل P/E و PEG هستند. سرمایه گذاران بخشی تلاش می کنند که روندهای بلندمدت اقتصاد کلان (مانند تمرکز کردن بر سهام انرژی و مسکن) و خرید سهام شرکت هایی که موقتاً خارج از توجه هستند یا فروش سهام به کمتر از ارزش ذاتی شان. بعضی از مدیران صندوق های فعال استراتژی های ریسک آربیتراژی، موقعیت فروش، پذیره نویسی اختیار و تخصیص دارایی ها را به کار می گیرند.
محققان مدیریت فعال را به دو بخش تقسیم می کنند. بخش اول: انتخاب کردن اوراق بهادار داخل یک طبقه دارایی در حالی که بخش دوم: انتخاب کردن اوراق در طبقات مختلف دارایی است. برای مثال صندوق های سهام با سرمایه بالا در آمریکا ممکن است تصمیمی مبنی بر سرمایه گذاری در سهام شرکت های با سرمایه بالا بگیرند. این سهام ممکن است عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به طبقه های عمومی سرمایه گذاری داشته باشند؛ و همچنین ممکن است سایر صندوق ها انتخاب کنند که پول شان را به سهام قرضه تخصیص بدهند یا در یک یا چند کشور دیگر و متفاوت سرمایه گذاری کنند؛ بنابراین یک طبقه نسبت به طبقهٔ دیگر بهتر یا بدتر عمل خواهد کرد. به صندوقی که طبقهٔ دارایی خود را تغییر می دهد «رانش سبک» می گویند. برای مثال صندوق هایی که در اوراق قرضهٔ دولتی سرمایه گذاری می کنند، سرمایه گذاریشان را در سهام شرکت های کوچک یا در بازارهای در حال ظهور تغییر می دهند. اگرچه که به مدیر اختیار بیشتری می دهد ولی مشکلاتی را برای سرمایه گذار (مدیر پرتفوی) در تخصیص دارایی ها ایجاد می کند.
بدیهی است که اثر مدیریت فعال در پرتفوی سرمایه گذاری به توانایی مدیر و تحقیقات کارمندان بستگی دارد. اما اصطلاح فعال مشخص و تعریف شده است. بسیاری از صندوق های سرمایه گذاری ادعا می کنند که با مدیریت فعال و بدون در نظر گرفتن شرایط بازار و به طور کامل و به صورت تخصیص تعدیل شدهٔ دارایی در طی زمان، سرمایه گذاری می کنند. بعضی مدیران تصمیم می گیرند که کلاً نقد باشند یا در مدت زمان کاهش بازار از استراتژی های پوشش ریسک استفاده کنند. این دو گروه از مدیران اغلب عملکرد متفاوتی باهم دارند. تقریباً ۲۰٪ از صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق شاخصی هستند. در بعضی جنبه ها مدیریت فعال دارند. در حقیقت درصد کمی از صندوق های سرمایه گذاری مشترک با مدیریت فعال عملکرد بهتری نسبت به شاخص و عملکرد سایر صندوق ها در طی زمان مشخصی دارند. زیرا ۴۵٪ از تمام صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق شاخصی با سرمایه ثابت هستند. صندوق هایی هستند که پرتفولیو آن ها شبیه شاخص است و عملکرد آن ها همبستگی زیادی با شاخص دارند (با معیار R2 اندازه گیری می شود)، اما آن ها خودشان را فعال می کنند تا کارمزد مدیریت خود را توجیه نمایند. ۸۰٪ پرتفوی صندوق های شاخصی با سرمایه ثابت اغلب شامل سهام رشدی با سرمایه بالا در شاخص اس اند پی ۵۰۰ هستند؛ که اکثریت عملکرد شاخص مستقیماً به عملکرد سهام شاخصی رشدی که به عنوان معیار شناخته شده، وابسته است. ارزیابی ۳ماهه در S&P500 نشان می دهد که تعداد کمی از صندوقهای سرمایه گذاری بازده ای بیشتر از شاخص معیار S&P500 بدست آورده اند. در مقایسه ای که در بلندمدت صورت گرفته است، صندوق های با مدیریت فعال که بازده ای مازاد در مقابل S&P داشته اند، با بازده ای کمتر نسبت به S&P مواجه شده اند. این ممکن است به علت مزیت صندوق های با سرمایه ثابت باشد. فقط حدود ۳۰٪ صندوق های سرمایه گذاری مشترک به اندازهٔ کافی فعال هستند که مدیر اختیار آن را داردکه آن ها را به کلی از طبقه دارایی هایی که در حال نزول هستند، خارج کند. در واقع همان انتظاری است که بسیاری از سرمایه گذاران از مدیریت فعال دارند. این ۳۰٪ صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق هایی هستند که بهتر یا بدتر از شاخص عمل می کنند. اما گروهی که بهتر از شاخص عمل می کنند، همان گروهی هستند که در دوره زمانی بلندمدت، پرتفولیو مدیریت شده منفعلانه بهتر از شاخص را دارا هستند.به واسطهٔ کارمزد و دیگر هزینه های صندوق های سرمایه گذاری مشترک، این امکان وجود داردکه صندوق های مشترک مدیریت شده فعال یا منفعل نسبت به شاخص معیار کمتر عمل کنند، اگرچه که اوراق بهادار صندوق های سرمایه گذاری مشترک را تشکیل می دهد بهتر از شاخص عمل می کند، چرا که خود شاخص ها به هیج عنوان هزینه ای ندارند. با این حال از آنجایی که بسیاری از سرمایه گذارن از برگشت شاخص رضایت ندارند، تقاضا برای مدیریت فعال ادامه می یابد. به علاوه بسیاری از سرمایه گذاران مدیریت فعال را به عنوان یک استراتژی جذاب در بازارهای نوسان دار و در حال نزول یا در بخش هایی از بازار که وقتی به عنوان یک کلیت به آن نگاه می شود و احتمال سودآوری کمتری دارند نگاه می کنند. این بخش ها ممکن است شامل سهام با سرمایه پایین باشند.

سرمایه گذاری انفعالی

تعریف سرمایه گذاری انفعالی چیست؟

سرمایه گذاری انفعالی یک استراتژی سرمایه گذاری است که در آن فرد محدودیت‌هایی را برای خرید و فروش سهام در نظر می‌گیرد. سرمایه گذاران منفعل، سرمایه گذاری های خود را با هدف افزایش ارزش در درازمدت خریداری خواهند کرد.

توضیحات مدیر مالی در مورد سرمایه گذاری انفعالی

استراتژی سرمایه گذاری منفعلانه با عناوینی چون استراتژی بخر و نگه دار یا استراتژی تنبل بی مصرف شناخته می‌شود. به‌کارگیری این استراتژی نیازمند تحقیق اولیه خوب، صبر و بردباری و داشتن یک پرتفوی به خوبی متنوع سازی شده است

برخلاف سرمایه گذاران فعال، سرمایه گذاران منفعل سهام یک شرکت را می‌خرند و به‌صورت فعالانه اقدام به کسب سود از نوسانات کوتاه‌مدت بازار نمی‌کنند. در عوض سرمایه گذاران منفعل بر باور خود مبنی بر اینکه سرمایه گذاری در سهام موردنظر در درازمدت سودآور خواهد بود تکیه دارند.

معادل‌ انگلیسی سرمایه گذاری منفعلانه عبارت است از:

Passive Investing

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سوالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.

مدیریت فعال (active management)

مدیریت فعال (به انگلیسی Active management) یا سرمایه‌گذاری فعال (active investing) به استراتژی سرمایه‌گذاری اشاره دارد که در سبدگردانی و مدیریت دارایی اجرا می‌شود.

هدف مدیریت فعال یا مدیریت فعالانه، کسب منفعت هم از بازارهای نزولی و هم از بازارهای صعودی است.

به طور کلی، مدیران فعال به دنبال شناسایی فرصت‌هایی هستند که به دلیل ناکارآمدی بازار شکل گرفته است. آنها امید دارند موقعیت‌هایی که در سرمایه‌گذاری اتخاذ می‌کنند به بازدهی هدف خاصی برسد یا اینکه سرمایه‌گذاری‌شان از یک شاخص مطرح مانند شاخص بورس بازدهی بیشتری داشته باشد.

از منظر سرمایه‌گذار خرد، مدیریت فعال به معنای خرید و فروش مداوم دارایی‌ها براساس فرصت‌های به ظاهر مناسبی است که در بازار پدید می‌آید.

از سمت دیگر، مدیریت فعال اشاره به گروهی از مدیران یا کارگزاران دارد که در تلاش هستند با معامله گروهی از دارایی‌ها سود کسب کنند.

معمولا مدیریت فعال مبتنی بر تحقیقات تحلیلی و تصمیمات سرمایه‌گذاری است.

همچنین مدیران فعال (active managers) باور دارند آنها به نوعی می‌توانند از بازدهی کلی بازار، بازدهی بالاتری کسب کنند. این ایده برخلاف تئوری بازار کارا (به انگلیسی efficient market hypothesis) است.

تئوری بازار کارا یا تئوری بازار کارآمد می‌گوید قیمت یک دارایی در لحظه حال، همه اطلاعاتی که در دسترس است را منعکس می‌کند؛ به این معنا که فرصت‌های سودآوری زیادی به خاطر ناکارآمدی در بازار وجود ندارد که بتوان از آن استفاده کرد.

به همین خاطر، نرخ موفقیت استراتژی مدیریت فعال به میزان زیادی بستگی به تفسیرهای ذهنی مدیران و توانایی آنها در پیش‌بینی بازار دارد.

مدیران فعال نیاز به دنبال کردن نزدیک روندهای بازار دارد تا بتوانند شانس انجام معاملات موفق را افزایش دهند.

متضاد مدیریت فعال، مدیریت منفعل (passive investing) یا سرمایه‌گذاری منفعلانه است. این نوع مدیریت در انگلیسی با عنوان indexing نیز شناخته می‌شود.

بطور خلاصه، مدیریت منفعل شامل ساخت یک پرتفوی (سبد دارایی) بلندمدت سرمایه‌گذاری است که اجزای آن بطور فعالانه توسط مدیر دارایی خرید یا فروش نمی‎شود.

به عبارت دیگر، افرادی که به مدیریت منفعل اعتقاد دارند، پس از تشکیل سبد دارایی به ندرت دست به تغییر آن می‌زنند.

در مدیریت منفعل، معمولا سبدی از دارایی‌ها تشکیل می‌دهند که اغلب براساس عملکرد یک شاخص (مثلا شاخص بورس) است.

این موضوع به این معناست که مدیریت منفعل در انتخاب دارایی‌ها نسبت به مدیریت فعال، کمتر دچار خطای انسانی می‎شود. زیرا مدیر سبد تا حد زیادی از دارایی‌هایی که بازدهی معادل شاخص بدست می‌آورند مطلع است.

در استراتژی‌های مبتنی بر شاخص، اغلب از صندوق‌های سرمایه‌گذاری و ETF ها بهره گرفته می‌شود.

از آنجایی که در مدیریت فعال هزینه بیشتری بابت انجام معاملات و… پرداخت می‌شود و ریسک بیشتری نیز وجود دارد، معمولا مدیران فعال کارمزد بیشتری نسبت به مدیریت منفعل طلب می‌کنند.

در بازارهای بین‌المللی به خاطر بازدهی بهتر مدیریت منفعل (passive management)، تمایل نسبت به استفاده از این استراتژی افزایش یافته است.

این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.سایر اصطلاحات و واژه‌های اقتصادی و مالی را ببینید .

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

مدیریت فعال یا منفعل در بورس؟

یکی از معضلات اصلی که سرمایه گذاران کوچک و متوسط ​​دارند این است که تشخیص می دهند کدام مدیریت برای سرمایه گذاری آنها بهتر است. اگر از یک طرف آن را فعال کند یا اگر برعکس آن را فعال کند. زیرا بسته به سناریوی واقعی بازارهای مالی ، انتخاب یک یا مدل مدیریت دیگر ضروری خواهد بود. آنها نه بهتر هستند و نه بدتر، اما اساساً به شرایط بازار بستگی خواهد داشت. کلید شناخت آنها خواهد بود اعمال کنید در هر لحظه به طوری که از این طریق در بهترین شرایط برای بهینه سازی پس انداز خود قرار دارید.

در سرمایه‌گذاری فعال یا منفعل؟ حال حاضر وضعیت بورسهای بین المللی است به وضوح صعودی است، همانطور که در گرافیک به روز شده مشاهده می کنید. جای تعجب نیست که امسال هشتمین سالگرد بازار گاو نر است. پس از بحرانی که بورس اوراق بهادار را با سقوط بسیار عمودی در سال 2007 تحت تأثیر قرار داد. تا حدی که این دومین خط طولانی در تاریخ افزایش مداوم در بازارهای سهام است. این دقیقاً یکی از سناریوهایی است که در آن مدیریت منفعل می تواند کارآمدتر باشد. با افزایش سودآوری در پس انداز سرمایه گذاری شده. اما سوالی که مورد بحث است این است که آیا از این پس اینگونه ادامه خواهد یافت؟

زیرا برعکس ، وقتی بی ثباتی بیشتری در بازارهای سهام وجود دارد ، مدیریت فعال سودآوری بیشتری دارد. حتی برای تحمل بدترین لحظه ها. همانطور که انتظار می رود ، اگر از نشانه های معروف ترین تحلیلگران بازارهای مالی پیروی کنیم. در هر صورت ، بسیار جالب خواهد بود که از این به بعد بدانید که هر دو روش از چه مواردی تشکیل شده است، فعال و منفعل. بنابراین می توانید در صورت بهتر شدن شرایط سریعاً آنها را اعمال کنید. این گزینه معتبری است ، هم برای خرید و فروش سهام در بازار سهام و هم برای برخی از محصولات مالی خاص ، که در این میان صندوق های سرمایه گذاری برجسته هستند.

مدیریت فعال: چه زمانی درخواست می شود؟

این نوع مدیریت به ویژه در دوره های بیشترین بی ثباتی بسیار سودمند است. جایی که کیسه ها با حدت بسیار زیادی و با کاهش بسیار شدید قیمت ها به زمین می افتند. به یک دلیل بسیار ساده برای درک و این مبتنی بر این واقعیت است که سرمایه گذاری با توجه به وضعیت واقعی بازارهای مالی مدیریت می شود. نه تنها برای تغییر مقادیر انتخاب شده ، بلکه حتی انتخاب طبقه دیگری از محصولات مالی. با گزینه های از درآمد متغیر ، مدل های ثابت یا جایگزین. زیرا یکی از م effectiveثرترین راههای سازگاری با همه سناریوها خواهد بود. همچنین این یک روش کاملاً کاربردی برای محافظت از پس اندازهای شما از ابتدا خواهد بود.

از طرف دیگر ، مدیریت فعال این فرصت را به شما می دهد سرمایه گذاری های چرخشی هراز گاهی. با تجدید اوراق بهادار اوراق بهادار قبل از هرگونه تغییر در بورس سهام و یا حتی چرخه اقتصادی. به این ترتیب ، باید توجه بیشتری به آنچه در بازارهای مختلف مالی اتفاق می افتد داشته باشید. نه تنها محصولات مرتبط با کیسه ، بلکه محصولات دیگری نیز هستند که در درمان هایشان کاملاً مخالف هستند. در هر صورت ، این امر به شما کمک می کند تا هنگام نزول بازارهای سهام از ضررهای احتمالی جلوگیری کنید. اتفاقی که در برهه ای خواهد افتاد. بدون خطر.

از فرصت های خرید استفاده کنید

یکی دیگر از برجسته ترین مزایایی که این استراتژی سرمایه گذاری منحصر به فرد ایجاد می کند این است که به راحتی می توانید فرصت های تجاری حاصل از بازارهای مالی را پیدا کنید. از جمله دلایل دیگر ، زیرا شما بیشتر مستعد ابتلا به این امر خواهید بود دارایی های مالی را تغییر دهید. می توانید از بورس اوراق بهادار آلمان و بالعکس بروید. ایجاد نمونه کارها از اوراق بهادار محدودیتی ندارد. نه از نظر محتوا و نه از نظر قالب سرمایه گذاری. اینها بررسی های معتبری هستند که باید هر سال رسمی کنید. تحت دوره های زمانی که برای نمایه ای که به عنوان یک سرمایه گذار کوچک و متوسط ​​ارائه می دهید مناسب ترند: تهاجمی ، محافظه کار یا متوسط.

مدیریت فعال همچنین برای توسعه سرمایه گذاری در میان مدت و بلند مدت بسیار قابل اعتماد است. زیرا در این فضاهای زمانی همیشه راحت تره و امکان تغییر در مدل سرمایه گذاری وجود دارد. تا جایی که به راحتی می توانید از یک مدیریت تهاجمی به یک مدیریت کاملاً دفاعی بروید. و کاملاً هیچ اتفاقی برای شما نخواهد افتاد برای یک تغییر به اندازه این بنیادین. مطمئناً ، شما باید در کلاس جدیدی از سرمایه گذاری ها ، که در آن برخی از سرمایه های نوآورانه نیز وجود دارد ، بازتر باشید. آیا حاضرید این تغییر در روابط خود با دنیای همیشه پیچیده پول را بپذیرید؟

مدیریت فعال ، وقتی همه چیز خوب پیش می رود

از طرف دیگر ، شما همیشه گزینه مدیریت انفعالی را دارید. از همه راحت تر از همه راحت تر است همه چیز برای شما انجام خواهد شد، همانطور که به طور عامیانه گفته می شود. از این سناریو ، سودآوری ممکن است بیشتر از مدیریت فعال باشد. همانطور که قبلاً بحث کردیم ، این یکی از مواردی است که در سناریوهای صعودی مانند حال حاضر اعمال می شود. جایی که دیگر نیازی به تغییر چیزی یا حداقل خیلی کم نخواهد بود. زیرا در پایان روز تمام سرمایه گذاری های شما به نرمی پیش می رود که این هدف آرزوهای شماست.

همچنین نمی توانید هر زمان فراموش کنید که در کوتاه ترین زمان سودآوری این استراتژی بیشتر می شود. اگر همه چیز خوب پیش رود منطقی است که شما مجبور نباشید در مورد وضعیت سرمایه گذاری خود تصمیمی بگیرید. به طور کلی ، کاربرد آن به پیش بینی های انجام شده در مورد وضعیت اقتصاد بین الملل بستگی دارد. شاید بهترین سناریو برای دفاع از منافع شما به عنوان یک سرمایه گذار کوچک و متوسط ​​باشد. اگرچه آن را اشتباه نگیرید ، اما هیچ ارتباطی با رویکردهای دفاعی یا محافظه کارانه ندارد. زیرا آنها واقعاً کاری برای انجام دادن ندارند ، بلکه بیشتر با استراتژی مورد استفاده در همه زمان ها هستند.

سرمایه گذاری توسط افراد حرفه ای مدیریت می شود

یکی از مهمترین خصوصیات این دسته از رویه ها این است که می تواند توسط متخصصان یا متخصصان بازارهای مالی انجام شود. عمدتا در مواردی که به مدیریت فعال اشاره دارد ، از آنجا که باید تجزیه و تحلیل جامع از همه بازارهای مالی را در نظر بگیرید. جای تعجب نیست که سرعت یکی از کلیدها سرمایه‌گذاری فعال یا منفعل؟ خواهد بود تا بتوانید پس انداز را کارآمدتر کنید. علاوه بر این ، ممکن است زمان ذخیره دارایی های موجود در یکی از محصولات اصلی بانکی (سپرده های مدت دار ، سفته ها یا حساب های پردرآمد) در یک زمان یا زمان دیگر باشد. سودآوری آن هرگز تماشایی نخواهد بود ، اما در ازای آن ثبات بیشتری را برای شما فراهم می کند.

از طرف دیگر ، شما می توانید آن را با خود مدیریت کنید از بانک معمول خود. بدون هیچ نوع پرداختی در رسمی سازی عملیات. اگرچه درست است که برای رسیدن به این سطح باید یک موجودی کاملاً رقابتی در حساب جاری خود داشته باشید. بدین معنا که مشتری ارجمندی شوید که به این نوع خدمات بانکی دسترسی داشته باشد. بنابراین در این راه دیگر نگران چیزی یا ارزشهایی که در آن متعهد شده اید نیست. همچنین در طبقه دیگری از نهادهای مرتبط با بخش پول ، آنها نیز این مزیت حرفه ای را ارائه می دهند.

بهترین مدیریت چیست؟

همانطور که قبلا گفتیم ، نه بهتر است و نه بدتر از دیگری. این خود شرایط است که تعیین می کند در چه موقع باید پس انداز واقع شود. با این حال ، اگر نمی دانید چه کاری انجام دهید ، ترجیح داده می شود با متخصصان مشورت کنید که تقریباً همه موسسات مالی دارند. تعجب آور نیست ، این به شما کمک می کند از بیش از یک مشکل خلاص شوید ، همانطور که معمولاً با برخی از فرکانس ها اتفاق می افتد. به همه این دلایل شما نباید هر زمان که از خودتان می پرسید بهترین تلاش است. اما برعکس ، یکی که به بهترین وجه با واقعیت بازارهای مالی سازگار است.

در هر صورت ، این یک بحث است که می تواند بسیار جالب باشد تا تمام موقعیت های شما را سودآور کند. هرچه دارایی مالی برای بهبود ثروت شما سرمایه‌گذاری فعال یا منفعل؟ انتخاب شود. از طرف دیگر ، نمی توانید فراموش کنید که می توانید هر دو مدل مدیریت را ترکیب کنید. درصدی را که مناسب هر مناسبت می دانید پایین بیاورید. تا جایی که فرمول دیگری برای متنوع سازی سرمایه گذاری ها می شود. از منظری متفاوت و به نوعی اصیل با توجه به سایر اشکال برنامه ریزی سرمایه گذاری.

نکاتی برای انتخاب بهترین سرمایه گذاری

همیشه توصیه می شود که در مورد اهدافی که می خواهید بدست آورید حداقل اهداف را تعیین کنید. زیرا آنها به بهبود موقعیت های شما در حساب جاری کمک زیادی خواهند کرد. آیا می خواهید برخی از مهمترین آنها را بشناسید؟ خوب توجه کنید زیرا ممکن است آنها را ایجاد کند عوارض زیادی دارد.

• اگر تغییری در وجود نداشته باشد چرخه های اقتصادی هیچ دلیلی برای تغییر مدیریت سرمایه گذاری های شما وجود نخواهد داشت.
• تغییر از مدیریت فعال به منفعل یا بالعکس باید انجام شود با انگیزه ای قانع کننده ایجاد می شود، نه برای یک تکامل کوتاه که به مذاق شما خوش نیاید.
• چشم انداز در اقتصاد انتخاب یک مدل مدیریتی دیگر ، جزئی از اطلاعات خاص خواهد بود.
• منفعل همیشه است راحت تر برای منافع خود ، از جمله چیزهای دیگر ، زیرا شما مجبور نیستید تقریباً کاری انجام دهید.
• تفاوت در کاربرد یک مدل مدیریتی می تواند نمایانگر باشد پول زیادی در عملیات انجام شده تا آن زمان از این منظر ، سعی نکنید سرمایه گذاری های خود را برای هر چیزی در دنیا مجبور کنید.

محتوای مقاله به اصول ما پیوست اخلاق تحریریه. برای گزارش یک خطا کلیک کنید اینجا.

مسیر کامل مقاله: اقتصاد اقتصادی » محصولات مالی » کیف » مدیریت فعال یا منفعل در بورس؟

مدیریت منفعل چیست؟

مدیریت منفعل که همچنین به آن سرمایه گذاری منفعل گفته می شود، یک استراتژی سرمایه گذاری است که یک شاخص یا سبد بازار را دنبال می کند. مدیریت انفعالی بیشتر در بازار سهام است، جایی که صندوق های نمایه از شاخص بورس ردیابی می کنند، اما در سایر انواع سرمایه گذاری از جمله اوراق قرضه، کالاها و صندوق های تامینی رایج تر می شود.

محبوب ترین روش، تقلید از عملکرد یک شاخص خارجی مشخص با خرید صندوق فهرست است. با ردیابی یک فهرست، یک سبد سرمایه گذاری به طور معمول متنوع سازی، گردش مالی کم (خوب برای پایین آوردن هزینه های معاملات داخلی) و هزینه های مدیریت پایین را به دست می آورد. با کمترین هزینه، یک سرمایه گذار در چنین صندوقی بازده بالاتری نسبت به صندوق مشابه با سرمایه گذاری های مشابه اما هزینه های مدیریت بالاتر و یا گردش مالی هزینه معاملات دارد. یکی از بزرگترین صندوق های سهام مشترک، Vanguard 500، به صورت انفعالی اداره می شود. دو بنگاه با بیشترین میزان پول تحت مدیریت، BlackRock و State Street در درجه اول درگیر استراتژی های مدیریت منفعل هستند.

پایه و اساس

مفهوم مدیریت منفعل برای بسیاری از سرمایه گذاران خلاف واقع است. اساس فهرست گذاری تمایلی ناشی از مفاهیم زیر در مورد اقتصاد مالی است :

1. در دراز مدت، ​​سرمایه گذار معمولی عملکرد متوسطی برای هزینه های پیشین برابر با میانگین بازار، خواهد داشت. بنابراین، یک سرمایه گذار معمولی ​​از کاهش هزینه های سرمایه گذاری بیشتر از تلاش برای از شکست دادن میزان متوسط ​​بهره می برد.
2. فرضیه بازار کارآمد ادعا می کند که قیمت های تعادلی بازار، تمام اطلاعات موجود را کاملاً منعکس می کند، یا تا حدی که برخی از اطلاعات منعکس نشده باشد، هیچ کاری برای بهره برداری از این واقعیت وجود ندارد. این تفسیر به طور گسترده ای این گونه تعبیر می شود که غیرممکن است که بازار را از طریق مدیریت فعال ” شکست داد ” ، گرچه این تعبیر صحیحی از فرضیه به شکل ضعیف آن نیست. اشکال بزرگ تر این فرضیه بحث برانگیز است، و برخی از شواهد قابل بحث در مورد آن در شکل ضعیف نیز وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر به امور مالی رفتاری مراجعه کنید.
3. مشکل اصلی عامل : یک سرمایه گذار (اصلی) که به مدیر موجودی (عامل) پول اختصاص می دهد باید به درستی انگیزه هایی را به مدیر بدهد تا بتواند موجودی اوراق بهادار را مطابق با ریسک تمایل بازگشت سرمایه گذار انجام دهد و باید بر عملکرد نظارت داشته باشد.
4. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) و قضایای تفکیک موجودی مربوطه، که نشان می دهد، به طور مساوی ، همه سرمایه گذاران ترکیبی از سبد بازار و دارایی بدون ریسک را در اختیار دارند. یعنی تحت برخی فرضیات بسیار قوی، صندوقی که به “بازار” نمایه شده است، تنها صندوقی است که سرمایه گذاران برای دستیابی به بالاترین میزان بازده تعدیل شده ریسک لازم دارند. CAPM با آزمایشات تجربی رد شده است.

بازار رو به ترقی در دهه ۱۹۹۰ به رشد شاخص های مشاهده شده در طی این دهه کمک کرد. سرمایه گذاران با سرمایه گذاری در موجودی هایی که در شاخص های گسترده بازار مستقر مانندSP 500 ، Russell 3000 و Wilshire 5000 محقق می شوند، می توانند به بازده مطلوب برسند.

در ایالات متحده، صندوق های فهرست بندی شده بیشتر از مدیران فعال عملکرد بهتری دارند، به ویژه هزینه هایی که آنها می پردازند بسیار پایین تر از مدیران فعال است. آنها همچنین می توانند بعد از اظهارنامه مالیاتی به میزان قابل توجهی بیشتر شوند. این در مقایسه با یکدیگر، صندوق متقابل و معیار منفعل با حساب بازار پول صادق است، اما با در نظر گرفتن بازده دیفرانسیل تغییر می کند. برخی از مدیران فعال ممکن است این شاخص را در سالهای خاص یا حتی به طور مداوم طی یک سری از سالها شکست دهند. با این وجود، سرمایه گذار خرده فروش هنوز این مشکل را سرمایه‌گذاری فعال یا منفعل؟ دارد که تشخیص دهد چه میزان از کارآیی به جای شانس ، ناشی از مهارت بوده است و مدیران در آینده به خوبی کارشان را انجام می دهند.

اجرا

به عبارت ساده تر، صندوق شاخص با خرید اوراق بهادار به همان نسبت که در شاخص بورس سهام انجام می شود، قابل اجراست. همچنین می توان با نمونه برداری (به عنوان مثال، خرید سهام از هر نوع و بخش در این فهرست، اما لزوماً برخی از تک تک سهام های تجاری) حاصل نشد، و نسخه های پیچیده ای از نمونه برداری وجود داشته باشد (به عنوان مثال، کسانی که به دنبال خرید آن دسته از سهام خاص هستند بهترین شانس برای عملکرد خوب را دارند).

صندوق های سرمایه گذاری توسط مدیران سرمایه گذاری از نزدیک نمایه را در اوراق بهادارهای مدیریت شده خود تکرار می کنند و مقدار کمی “ارزش افزوده” ارائه می دهند، زیرا مدیرانی که هزینه های مدیریتی فعال را پرداخت می کنند، “پیگیران محرمانه” نامیده می شوند؛ این است که آنها در حقیقت به طور فعال صندوق را مدیریت نمی کنند بلکه به طرز چشمگیری شاخص را تکرار می کنند. صندوق های سرمایه گذاری که از استراتژی های سرمایه گذاری منفعل برای ردیابی عملکرد شاخص بورس استفاده می کنند، به عنوان صندوق های شاخص شناخته می شوند. صندوق های مبادله ای ارز به سختی مدیریت می شوند و اغلب شاخص های خاصی از بازار یا کالاها را ردیابی می کنند. با استفاده از تعداد اندکی از صندوق های شاخص و ETF، می توانید یک نمونه کار را ایجاد کنید که سهام جهانی و بازار اوراق قرضه را با هزینه ای نسبتاً پایین دنبال کند. نمونه های رایج شامل موجودی های دو صندوقه و سه صندوقه سست هستند.

اوراق بهادار متنوع در صندوق های شاخص توسط مشاوران سرمایه گذاری استفاده می شود که برای مشتریان خود منفعلانه سرمایه گذاری می کنند بر اساس این اصل که بازارهایی که عملکرد پایین تری دارند توسط سایر بازارهایی که عملکردشان بالاست متعادل خواهند شد. گزارش Loring Ward در دیدگاه مشاور نشان داد که چگونه تنوع بین المللی در مدت ۱۰ سال از ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ انجام شده است، با شاخص سرمایه مورگان استنلی برای بازارهای نوظهور که ​​منجر به بازده ده سال بازده ۱۵۴ درصدی تعادل در تراشه آبی SP SP 500شد که در همان بازه ۹٫۱ درصد را از دست داد ـ یک حادثه ی نادر تاریخی. در این گزارش آمده است که موجودی منفعل متنوع در طبقات دارایی بین المللی، بازده پایدار تری ایجاد می کند، خصوصاً اگر به طور مرتب تعادل برقرار شود. گفتگو در مورد اینکه آیا صندوق های شاخص یکی از نمونه های موجود یا تنها نمونه مدیریت منفعل است یا خیر وجود دارد.

مدیریت “منفعل” به معنای تسلیم شدن نیست. مشاوران جهانی ایالتی استیت استریت مدتهاست که شرکتها را درگیر مسائل مربوط به حاکمیت شرکتی می کنند. مدیران منفعل می توانند با استفاده از تعداد زیادی سهام ، به هیئت مدیره رأی دهند. اجبار به داشتن سهام در بعضی از شرکتها از طریق حقوق صندوقها ، استیت استریت در مورد اصول تنوع، از جمله تنوع جنسیتی ، تاکید می کند.

بانک مرکزی آمریکا در سال ۲۰۱۷ تخمین زد که ۳۷ درصد از ارزش صندوق های آمریکایی (شامل دارایی های خصوصی) در سرمایه گذاری های غیرفعال مانند صندوق های شاخص و ETF های شاخص است. در همان سال، بلکروک تخمین زد که ۱۷٫۵ درصد از بازار جهانی سهام بصورت منفعلانه اداره می شود. در مقابل، ۲۵٫۶ درصد توسط صندوق های فعال یا حسابهای نهادی اداره می شدند، و ۵۷ درصد خصوصی در اختیار قرار می گرفت و احتمالاً شاخصی را ردیابی نمی کند. به همین ترتیب، Vanguard در سال ۲۰۱۸ اظهار داشت که صندوق های شاخص “۱۵ درصد از ارزش کل سهام جهانی” را در اختیار دارند.

سرمایه گذاری صندوق بازنشستگی در استراتژی های منفعل

تحقیقات انجام شده توسط شورای بازنشستگی جهانی (WPC) نشان می دهد که ۱۵ درصد تا ۲۰ درصد دارایی های کل در اختیار صندوق های بازنشستگی بزرگ و صندوق های تأمین اجتماعی ملی در قالب صندوق های انفعالی در قالب های مختلف سرمایه گذاری می شود ـ همان طور که بر خلاف دستورالعمل های سنتی که بیشترین سهم سرمایه گذاری های نهادی با موفقیت اداره می شوند. نسبت سرمایه گذاری شده در صندوق های منفعل در حوزه های قضایی و نوع صندوق متفاوت است.

جذابیت نسبی وجوه منفعل مانند ETF ها و سایر وسایل سرمایه گذاری در شاخص که به دلایل مختلف شروع می شود به سرعت افزایش یافته است از ناامیدی از عملکرد ناخواسته تحت نظارت فعالانه به گرایش گسترده تر گرفته تا به سمت کاهش هزینه ها در بین خدمات عمومی و مزایای اجتماعی که پس از رکود بزرگ سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ افزایش یافته است. حقوق بازنشستگی بخش دولتی و صندوق های ذخیره ملی از جمله پذیرندگان اولیه استراتژی های مدیریت منفعل بوده اند.

انتقاد

تحلیلگران شرکت Sanford C. Bernstein، LLC، انتقاد از مدیریت منفعل را “بدتر از مارکسیسم” خوانده اند. از نظر آنها، مدیریت فعال بازار و مارکسیسم سعی دارند منابع را بهینه اختصاص دهند، در حالی که مدیریت منفعل باعث افزایش همبستگی سهام و جلوگیری از کارآیی می شود. بنابراین، آنها به سیاست گذاران توصیه می کنند که مدیریت فعال را تضعیف نکنند.

تحلیلگران Emperor Investment Inc، استدلال کرده اند که طبق قانون عواقب ناخواسته، افزایش سرمایه گذاری غیرفعال، بازار را بیش از پیش ناکار می کند و این به نوبه خود باعث می شود که سرمایه گذاری فعال سودآورتر شود. شماری دیگر از سرمایه گذاران برجسته به دلایل مختلف از مدیریت منفعلانه انتقاد کرده اند. کارل ایکان، هوارد مارکز و مایکل بری معتقدند که فهرست بندی غیر فعال منجر به تحریف قیمت سهام یا حباب شده است ، به ویژه در قیمت سهام شرکت های بزرگ ؛ در حالی که رابرت شیلر، برنده جایزه یادبود نوبل، فهرست بندی منفعل را “یک سیستم هرج و مرج” توصیف کرد. جفری گوندلاچ ادعا می کند که مدیریت منفعل به “شیدایی” و نمونه ای از “رفتارهای گروهی” تبدیل شده است. جک گوگل، که سرمایه گذاری های غیرفعال را در دهه ۱۹۷۰ با شرکت Vanguard محبوب کرد، در سال ۲۰۱۸ نگرانی هایی را درباره سه شرکت بزرگ سرمایه گذاری منفعل ایالات متحده (Vanguard، BlackRock و State Street) در اختیار داشتن سهم نامتناسب از کنترل رای در شرکت های آمریکایی ایجاد کرد.