انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک

استفاده از کارگزار برای مدیریت دارایی

انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک

• ۹ آبان ۱۴۰۱ : اجرای آزمایشی طرح کالابرگ الکترونیکی در ۴ شهر
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : بانک مرکزی پیش‌نویس سند ریال دیجیتال را منتشر کرد
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : تورم مسکن در تهران نزولی شد
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : سرمایه گذاری اهداف وابسته به وزارت نفت بلوک فارس را ۳برابرقیمت تابلو خرید
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : تعلیق نماد استقلال تا پانزدهم تمدید شد
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : خلف وعده توقف فروش حقوقی ها و بازارگردان
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : رقابت برای تملک بلوک فارس ادامه دارد/ ۱۰۰ همت
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : واردکنندگان خودرو به ۱۲ شرکت رسید‌
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : وزیر ارتباطات: جزئیات بسته حمایت از کسب و کارهای اینترنتی به زودی اعلام می‌شود
• ۹ آبان ۱۴۰۱ : تفاهم ایران و روسیه برای ایجاد منطقه آزاد مشترک
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : عضو کمیسیون اقتصادی مجلس: مجلس از طرح بیمه سهامداران و بسته حمایتی از بورس حمایت میکند
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : ارزش کل معاملات امروز بازار ۹۸۷۰ میلیارد تومان
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : آمار خرید نمادها توسط صندوق توسعه
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : عصر امروز در کمیسیون اقتصادی انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک مجلس در خصوص نرخ خوراک پتروشیمی‌ها تصمیم‌گیری خواهد شد
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : مردم نگران نباشند اصل سرمایه به اضافه ۲۰ درصد سود آن توسط دولت تضمین شده است
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : بازارگردان های ۱۱ نماد دیگر مشمول تغییر دامنه نوسان قیمت سهام شدند
• ۸ آبان ۱۴۰۱ : روسیه: نیروی دریای انگلیس عامل حمله تروریستی و منفجر کردن خط لوله «نورد استریم» در دریای بالتیک بودند
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : ریزش بیش از ۸۰ درصدی ۷۲ نماد از سال ۹۹ تا امروز
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : حجم نقدینگی از ۵۵۰۰ هزار میلیارد تومان گذشت
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : ابطال برخی از معاملات نمادها
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : با دستور رئیس کل بانک مرکزی؛ ارز واردات خودرو تامین شد/ واردات خودرو با کیفیت دیگر مانعی ندارد./مهر
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : سهم ۹ درصدی بازارگردانان از کل خرید در معاملات امروز بورس
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : وضعیت مدیریتی بازار سرمایه وضعیت مدیریت قابل قبولی نیست
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : تجمع اعتراضی فعالان بورس مقابل ساختمان بورس در ملاصدرا
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : معاملات بخشی از حقوقی ها در حال ابطال است!
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : یک هزار میلیارد تومان به صندوق تثبیت واریز شد
• ۷ آبان ۱۴۰۱ : با ابلاغ بسته ۱۰ بندی حمایت فوری از بازار سرمایه؛ اصل سهام و سود ۲۰ درصدی ۹۶ درصد از حقیقی‌ها بیمه شد
• ۶ آبان ۱۴۰۱ : گوگل پلی به‌ طور کامل فیلتر شد
• ۶ آبان ۱۴۰۱ : یک کشته و ۱۴ مجروح در ناآرامی‌های امروز زاهدان
• ۶ آبان ۱۴۰۱ : تغییرات هزینه وام مسکن

• ۱۹ تیر ۱۳۹۷
• ۱۰:۲۶ قبل از ظهر

انواع ریسک هایی که سرمایه گذار با آن مواجه است

تاریخ آخرین بروزرسانی: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰

انواع ریسک هایی که سرمایه گذار، با آن مواجه است (بخش اول)

ریسک در یک طبقه بندی کلی، به دو دسته تقسیم میشود، ۱- ریسک قابل اجتناب و ۲- ریسک غیرقابل اجتناب

۱- ریسک قابل اجتناب:ریسکی که میتوان با استفاده از برخی روشها، از آن اجتناب کرد. به این دسته از ریسک ها، ریسک های قابل اجتناب یا غیرسیستماتیک میگویند. ریسک های قابل اجتناب یا غیرسیستماتیک اغلب ناشی از خصوصیات خاص شرکت هستند. برای مثال، فرض کنید شما سهام شرکتی را خریداری کرده اید. اگر مدیریت شرکت ضعیف باشد، سهامداران شرکت درست عمل نکنند، یا شرکت در رقابت با سایر رقبا، موفقیتی بدست نیاورد و یا احیانا به علت قدیمی شدن محصولات تولیدی آن شرکت، مشتریان شرکت به تدریج کم و فروش آن کاهش یابد، همه این موارد نمونه هایی از ریسک قابل اجتناب هستند. ریسک غیرسیستماتیک، اغلب منشأ درونی دارد و علت بروز آن، به داخل شرکت مربوط است. با توجه به اینکه این نوع ریسک را میتوان با به کارگیری برخی روشها، به حداقل ممکن رساند، از آن به ریسک قابل اجتناب یاد میشود.

۲- ریسک غیرقابل اجتناب:دسته دوم ریسک هایی که سرمایه گذاران با آن مواجه اند، ریسکهایی هستند که کنترل آن در اختیار سرمایه گذار نیست. به این گروه از ریسکها، ریسک غیرقابل اجتناب یا ریسک سیستماتیک میگویند. مواردی مثل تغییر نرخ تورم، سیاستهای کلان اقتصادی، شرایط سیاسی و…، مواردی هستند که کنترل آنها از اختیار سرمایه گذار خارج است. برای مثال، تغییر در سیاستهای کلان اقتصادی و افزایش یا کاهش نرخ ارز و یا نرخ تورم، میتواند به طور مستقیم در وضعیت درآمد، هزینه و میزان سودآوری شرکتها تأثیرگذاشته و طبیعتا ارزش سهام آنها را تحت تأثیر قرار دهد. اینگونه ریسکها را ریسک های سیستماتیک یا غیرقابل اجتناب میگویند، چون کنترل آنها از اختیار سرمایه گذار خارج است.

اما چگونه میتوان ریسک قابل اجتناب را به حداقل ممکن رساند؟ به این ضربالمثل مشهور دقت کنید: “همه تخم مرغها را در یک سبد قرار ندهید”. اگر از شما بپرسند منطق این ضرب المثل چیست، همه شما خواهید گفت با این کار، ریسک ما کاهش مییابد؛ چون اگر یکی از سبدهای تخم مرغ به زمین افتاد و تخم مرغ های آن شکست، سبدها و تخم مرغ های دیگر همچنان سالم است.

در مباحث مرتبط با بورس هم تئوری بسیار معروفی به نام “تئوری سبد” وجود دارد که برپایه همین ضرب المثل شکل گرفته است. براساس این تئوری، سرمایه گذار میتواند با متنوعکردن سبد سرمایه گذاری خود و انتخاب داراییهای بسیار متنوع، به جای یک یا چند دارایی محدود، ریسکهای قابل اجتناب را در سرمایه گذاری خود به حداقل ممکن برساند. بنابراین، هراندازه سبد سرمایه گذاری متنوع تر باشد، ریسک سرمایه گذاری کمتر خواهد شد.

بر پایه تئوری سبد، متخصصان بازار سرمایه توصیه میکنند به جای آنکه فرد یک یا چند سهم از شرکتهای محدودی را خریداری کند، سهام شرکتهای متنوع از صنایع مختلف را خریداری کند و حتی در سبد سرمایه گذاری خود، اوراق بهادار بدون ریسک مثل اوراق مشارکت و… هم داشته باشد.

اما مجددا این نکته را یادآور میشویم که با متنوع سازی سبد سرمایه گذاری، تنها میتوان حذف ریسکهای قابل اجتناب (غیرسیستماتیک) را به حداقل رساند و حذف ریسکهای غیرقابل اجتناب (سیستماتیک) از کنترل و اختیار سرمایه گذار خارج است. البته با حذف یا کاهش ریسک های قابل اجتناب، عملا بخش عمده ای از ریسک هایی که سرمایه گذار با آن مواجه است، کاهش مییابد.

انواع ریسک هایی که سرمایه گذار، با آن مواجه است (بخش دوم)

در قسمت گذشته، دو طبقه بندی عمده ریسک را توضیح دادیم و گفتیم براساس این طبقه بندی، برخی از ریسک ها توسط سرمایه گذاران قابل اجتناب اند، اما کنترل برخی از ریسک ها، از اختیار سرمایه گذاران خارج است. به ریسک های گروه اول، ریسک های اجتناب پذیر یا غیرسیستماتیک و به گروه دوم، ریسک های اجتناب ناپذیر یا سیستماتیک میگوییم. اما در این برنامه، میخواهیم ریسکها را از منظر دیگری، طبقه بندی کنیم. براساس این طبقه بندی، ۷ نوع ریسک عمده در سرمایه گذاری وجود دارد که در ادامه، به آنها اشاره میکنیم:

۱- ریسک نرخ سود: فرض کنید شما قصد دارید بین خرید اوراق مشارکت با نرخ سود ثابت ۲۰ درصد و خرید سهام با بازده مورد انتظار ۳۰ درصد، یک گزینه را انتخاب کنید. اگر تمایل به پذیرش ریسک داشته باشید، احتمالا سهام را انتخاب میکنید، چون انتظار دارید بازدهی بیشتری نصیب شما کند. حال فرض کنید بانک مرکزی تصمیم بگیرد نرخ سود اوراق مشارکت را از ۲۰ درصد به ۳۰ درصد افزایش دهد. در این صورت، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ درحالیکه شما با پذیرش ریسک و خرید سهام، انتظار دارید ۳۰ درصد بازدهی بدست آورید، فرد دیگری بدون آنکه ریسکی متحمل شود، میتواند اقدام به خرید اوراق مشارکت جدید نماید و همان ۳۰ درصد بازدهی را، البته به صورت تضمین شده بدست آورد. در این حالت، شما در واقع با ریسک جدیدی مواجه خواهید شد که از آن، به ریسک نرخ سود تعبیر میشود.

۲- ریسک تورم: فرض کنید نرخ تورم سالیانه، ۱۵ درصد است و شما سهامی را خریداری کردهاید که انتظار دارید در پایان سال، حداقل ۴۰ درصد بازدهی برای شما داشته باشد. با توجه به این میزان نرخ تورم، بازدهی ۴۰ درصدی برای شما مطلوبیت دارد، چون حداقل ۲۵ درصد بیشتر از نرخ تورم است. حال اگر به هر دلیلی، نرخ تورم سالیانه از ۱۵ درصد به ۳۰ درصد افزایش یابد، طبیعتا ممکن است دیگر بازدهی ۴۰ درصدی، آن هم برای یک سرمایهگذاریِ دارای ریسک مثل خرید سهام برای شما مطلوب نباشد، چون حتی به فرض کسب ۴۰ درصد بازدهی از سهام، قیمتها آنقدر افزایش یافته است که دیگر این میزان بازدهی، آنهم برای یک سرمایه گذاری دارای ریسک چندان جذاب نیست. به ریسک ناشی از افزایش نرخ تورم، ریسک تورم گفته میشود.

۳- ریسک مالی: اگر شرکتی که سهام آن را خریداری میکنید، حجم زیادی وام از بانک دریافت کرده باشد، طبیعتا باید اصل و سود وام دریافتی را در یک دوره مشخص به بانک پرداخت کند، بنابراین با تعهدات زیادی مواجه خواهد بود. هر اندازه این تعهدات بیشتر باشد، ریسک مالی شرکت بیشتر خواهد بود و بنابراین سهامداران چنین شرکتی نیز در معرض ریسک بالاتری قرار دارند.

۴- ریسک نقدشوندگی: همانطور که قبلا گفتیم، یکی از ویژگیهای مهم یک دارایی خوب، این است که به سرعت به پول نقد تبدیل شود. فرض کنید سال گذشته، سهام شرکتی را خریداری کرده اید و حالا به پول نیاز دارید، اما به علت عملکرد نامناسب شرکت، این سهم در بورس خریداری- که به سرعت آن را بخرد- نداشته باشد؛ در این صورت، شما با ریسکی به نام ریسک نقدشوندگی مواجه خواهید شد.البته در اغلب اوقات، شما میتوانید با قیمتِ اندکی پایینتر سهام خود را بفروشید ولی ممکن است این موضوع مطلوب شما نباشد.

۵- ریسک نرخ ارز: نرخ ارز یکی از مسائلی است که به صورت مستقیم بر وضعیت و سودآوری شرکتها تأثیر میگذارد. برای مثال، فرض کنید شرکتی که سهام آن را خریداری کرده اید، بخش عمده ای از مواد اولیه موردنیاز خود برای تولید را از خارج کشور خریداری میکند. وقتی نرخ ارز افزایش پیدا میکند، شرکت باید هزینه بیشتری برای واردات مواد اولیه بپردازد و طبیعتا با افزایش هزینه های شرکت، میزان سودآوری شرکت و به دنبال آن، قیمت سهام آن کاهش خواهد یافت. بنابراین، نوسانات نرخ ارز به عنوان یکی از ریسکهای سرمایه گذاری، مورد توجه سرمایه گذاران است.

۶- ریسک سیاسی: عدم ثبات در اوضاع سیاسی -که به مسائل اقتصادی کشور آسیب بزند- به طور مستقیم بر عملکرد بنگاههای اقتصادی فعال در آن کشور تأثیر میگذارد. هر اندازه بیثباتی سیاسی و اقتصادی در یک کشور افزایش یابد، عملکرد بنگاه های اقتصادی بیشتر با مشکل مواجه خواهد شد و این مشکل، افت قیمت سهام آنها را درپی دارد. به این ریسک، ریسک سیاسی یا اصطلاحا ریسک کشور میگویند.

۷- ریسک تجاری: تصور کنید سهام یک شرکت خودروسازی داخلی را خریداری کردهاید. تا پیش از این، دولت تعرفه واردات بسیار بالایی برای خودروهای خارجی وضع کرده بود، به نحوی که برای مثال، خودرویی که در خارج از کشور ۱۰ هزار دلار ارزش دارد، در داخل با قیمتی بالغ بر ۴۰ میلیون تومان به فروش میرسد. در چنین شرایطی، خودروهای داخلی به علت قیمت پایین آنها مشتریان زیادی دارد و بنابراین، میزان فروش و سودآوری خودروسازان داخلی قابل قبول است. حال فرض کنید دولت تعرفه واردات خودرو را تا حد زیادی کاهش دهد؟ چه اتفاقی رخ میدهد؟ طبیعتا قیمت خودروهای خارجی به قیمت خودروهای داخلی نزدیکتر میشود، بنابراین قدرت انتخاب مشتریان افزایش مییابد و در چنین شرایطی، ممکن است گروهی از مشتریان، خودروهای خارجی را ترجیح دهند. بنابراین، میزان فروش و سود صنعت خودروسازی کاهش خواهد یافت. به این ریسک که در واقع، به یک صنعت خاص ارتباط پیدا میکند، ریسک تجاری میگویند.

تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاح «سرمایه‌گذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوت‌های کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. هدف از سرمایه‌گذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایه‌گذاری و تریدینگ و همچنین اصلی‌ترین شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن دارایی‌ها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. ممکن است یک سرمایه‌گذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایه‌گذاری افزایش قیمت دارایی‌ها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایه‌گذار به ارمغان می‌آورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری می‌کند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش‌ پرداخت خانه پس‌انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۵ ساله‌ای داشته باشد.

در سرمایه‌گذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که می‌گوید:

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته می‌شود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایه‌گذار از «بازدهی پیش‌بینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایه‌گذار، فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری‌های بهتر با ریسک بیشتر ارائه می‌دهد. دلیل آن هم این است که آن‌ها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.

اگر یک سرمایه‌گذار افق زمانی کوتاه‌تری دارد، باید در انتخاب‌های خود محتاط‌ باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازار‌های مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش می‌یابد، توسط اکثر سرمایه‌گذاران پذیرفته شده است. در نتیجه، آن‌ها مکررا زمان‌های عملکرد ضعیف را پشت سر می‌گذارند به این‌ امید که ارزش دارایی‌ها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاه‌مدت جبران شود.

آشنایی با شیوه‌های سرمایه گذاری

به‌طور کلی،‌ دو شیوه کلی برای انجام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:

۱. سرمایه‌گذاری فعال

سرمایه‌گذاران از استراتژی سرمایه‌گذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال دارایی‌های موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام به‌‌خصوص را خریداری می‌کند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.

۲. سرمایه‌گذاری غیرفعال

هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایه‌گذاران در این استراتژی دارایی‌های خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمی‌کنند؛ در عوض، آن‌ها پول خود را در صندوق‌های مشخصی مانند صندوق‌های قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی که سعی می‌کنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار می‌دهند.

تریدینگ چیست؟

تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایه‌گذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدر‌ها معمولا دارایی‌های خود را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش دارایی‌ها سود می‌برند در حالی که سرمایه‌گذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود می‌برند. از سوی دیگر معامله‌گران به‌جای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایه‌گذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار می‌رود قیمت دارایی پیش برود تمرکز می‌کنند و سعی می‌کنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.

سرمایه‌گذاران معمولا منتظر می‌مانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تریدر‌ها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیان‌آور استفاده می‌کنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایه‌گذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه‌ خود را حفظ کند.

شیوه‌های تریدینگ

تریدر‌های از سبک‌های معاملاتی مختلفی استفاده می‌کنند، برخی از این سبک‌ها در ادامه آورده شده است:

۱. اسکالپینگ

اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته می‌شود که تریدر برای کسب سود‌های متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده می‌کند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.

۲. معاملات روزانه

معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیت‌های معاملاتی را در یک روز باز و بسته می‌کنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش می‌دهد.

۳. معامات پوزیشن

هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند می‌گویند.

۳. معاملات سوئینگ

به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیت‌ها ممکن است برای روز‌ها تا هفته‌ها با این روش حفظ شوند.

سوشیال تریدینگ چیست؟

سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان می‌دهد از تاکتیک‌های معاملاتی تریدر‌های باتجربه‌تر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند؛ در این پلتفرم‌ها تریدر‌های مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط می‌گیرند و در مورد تحلیل‌ها بحث می‌کنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدر‌ها یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سوشیال تریدینگ است.

مزایای سوشیال تریدینگ

• به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک می‌کند تا دنبال کردن افراد با انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک تجربه سود کنند. آن‌ها می‌توانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آن‌ها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
• کار با یکدیگر و به اشتراک‌گذاری‌ ایده‌ها به تریدر‌ها اجازه می‌دهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
• در زمان بسیاری از ترید‌های دیگر صرفه‌جویی می‌شود، چرا که آن‌ها همه چیز را به اشتراک می‌گذارند.
• می‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارز‌ها، کالا‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده کرد.

تفاوت‌های تریدینگ و سرمایه‌ گذاری

جدا از تفاوت‌هایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایه‌گذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:

بازار‌های مالی

بازار سهام (Stock) محبوب‌ترین نوع دارایی در بین سرمایه‌گذاران است. این نوع بازار‌ها نشان دهنده سرمایه‌گذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینه‌ی مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان می‌دهد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاران سایر دارایی‌ها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه می‌کنند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند علاوه صندوق‌ها مالک کالا‌هایی مانند طلا نقره و حتی ارز‌های دیجیتال باشد. اما ترید‌ها نسبت به سرمایه‌گذاران در زمینه‌های بیشتری فعالیت می‌کنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارز‌ها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تریدر‌ها با نوسانات است، معمولا از بازار‌های بی‌ثبات‌تر استفاده می‌کنند.

تریدر‌های برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده می‌کنند، اما سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌ها را به طور کامل خریداری می‌کنند. CFD‌ها ابزار‌های مالی هستند که به ترید‌ها اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما می‌توانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.

تحقیق و تحلیل

یکی دیگر از تفاوت‌های بین تریدر و سرمایه‌گذار، نحوه تحقیق و تحلیل‌های آن‌ها از بازار است. سرمایه‌گذاران معمولا بر روی تحلیل‌های بنیادی تمرکز می‌کنند. در این نوع، یک سرمایه‌گذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایه‌گذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی می‌کند.

در صورتی که تریدر‌ها بیشتر به تحلیل‌های تکنیکال می‌پردازند. در این نوع تحلیل تریدر‌ها به مشاهده نمودار‌های قیمت و تجزیه و تحلیل روند‌ها، الگو‌ها و نشانه‌ها می‌پردازند تا پیش‌بینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت می‌کند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک که برای پیش‌بینی تغییرات قیمت در آینده استفاده می‌شود.

سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:

معاملات روند

این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معامله‌گر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکان‌پذیر باشد.

خط مقاومت و حمایت

در این استراتژی تریدر‌ها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود می‌کنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به عنوان حمایت شناخته می‌شود. سطح مقاومت نقطه‌ای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش می‌یابد. پس از یافتن این مکان‌ها، معامله‌گران می‌توانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.

معاملات شکست مقاومت

تریدر با این استراتژی می‌تواند با پیدا کردن دارایی‌هایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کرده‌اند سود کسب کند. شکست‌ها ممکن است سیگنال‌های قدرتمندی باشند، به‌ویژه زمانی که توسط سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال تأیید شوند.

ریسک و مدیریت آن

هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایه‌گذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته می‌شود.
• ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایه‌گذاری‌ها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از دارایی‌ها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدر‌ها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
• ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته می‌شود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین می‌تواند منجر به ضرر و زیان شما شود.

معامله گران می‌توانند از استراتژی‌های مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:

• انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
• تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
• اجتناب از استفاده بیش از حد از لوریج

تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان داده‌اند که استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌مندی از بازار‌های مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:

• اهداف مالی شما
• ریسک‌پذیری شما
• دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
• میزان تلاشی که می‌خواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایه‌گذاری‌های خود صرف کنید.
• مقدار پولی که برای شروع دارید.

سوالات متداول

سرمایه‌گذار کیست؟

سرمایه‌گذار شخصی است که بر اساس تحلیل‌های بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری می‌کند.

تریدینگ یا معامله‌گری چیست؟

یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها دارایی‌ها را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند.

کسب سود از طریق سرمایه‌گذاری بهتر است یا تریدینگ؟

هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمی‌توان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسک‌پذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

ریسک غیر سیستماتیک چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

تحولات اخیر در بازارهای جهانی باعث شده تا سرمایه گذاران در مورد ریسک و چگونگی تاثیرگذاری آن بر روی سرمایه هایشان، تجدید نظر کنند. یک تفکر اشتباه آن است که وجود ریسک برای سرمایه گذاران چیز بدی است اما این ایده واقعاً صحیح نیست؛ ریسک روشی برای کسب پول توسط سرمایه گذاران بوده و امروزه بخش اجتناب ناپذیر تجارت و معاملات است. بیشتر افرادی که در بازارهای مالی موفق می شوند، کسانی هستند که می دانند چگونه به طور مؤثر، به مدیریت ریسک ها بپردازند.

ریسک غیر سیستماتیک چیست و چگونه آن را مدیریت کنیم؟

ریسک غیرسیستماتیک

مدیریت ریسک با درک انواع ریسک های مرتبط با یک ابزار تجارت، صنعت، یا بازار کلی و در نتیجه استراتژی های توسعه، شروع می شود. سرمایه گذاری در بازارهای مختلف مانند بازار بورس با دو نوع ریسک مواجه است:

ریسک سیستماتیک ( Systematic Risk ) و ریسک غیرسیستماتیک ( Unsystematic Risk ) که درک هر دو آن ها برای مفاهیم مدیریت پورتفولیو مهم است و ما در این مقاله به تشریح مفهوم ریسک غیر سیستماتیک می پردازیم.

ریسک غیرسسیتماتیک Unsystematic چیست؟

ریسک غیرسیستماتیک که به آن ریسک متنوع سازی، ریسک خاص یا ریسک باقیمانده نیز گفته می شود، در واقع کل سیستم مالی را شامل نمی شود بلکه ریسک خاص شرکت یا صنعتی است که در آن سرمایه گذاری می کنید. این ریسک با نوع خاصی از ابزار مالی همراه است و می تواند از طریق تنوع سازی کاهش یابد. چنین ریسکی در یک سازمان وجود دارد اما برنامه ریزی نشده است و می تواند هر زمان اتفاق افتاده و منجر به بی ثباتی بالا در قیمت ابزارها شود. این ریسک عمدتا با اشتباهات در قضاوت و سوء مدیریت در یک سازمان مرتبط است.

به عنوان مثال، یک تولیدکننده تلفن همراه ممکن است در بخش تحقیق و توسعه بازار سرمایه گذاری کند و انتظار افزایش تقاضا برای تلفن های همراه کوچک و یا ساعت های هوشمند را در آینده داشته باشد. برای این کار، شرکت تصمیم می گیرد تغییرات زیرساختی ایجاد کند و برای توسعه محصولات کوچک تر سرمایه گذاری کند. با این حال، در سال آینده، تقاضا برای تلفن های همراه و ساعت های بزرگ تر افزایش می یابد.

در این زمان، به نظر می رسد موجودی و تغییرات ایجاد شده در زیرساخت ها هدر رفته و محصولات به فروش نمی رسند.کاهش تقاضا برای محصولات این شرکت بر قیمت سهام آن تاثیر خواهد گذاشت. در حالی که رقبای آن ممکن است شاهد رشد باشند، این شرکت به دلیل ارزیابی ضعیف و تصمیم گیری توسط مدیریت، متحمل ضرر می شود. (1)

گاهی مواقع نیز وجود یک رقیب جدید در بازار می تواند باعث ایجاد ریسک غیرسیستماتیک برای یک شرکت شود. اقدام های این رقیب می انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک تواند خرید سهم قابل توجهی از سهامی که شرکت در آن سرمایه گذاری کرده باشد. تغییر قانون و مقررات مؤثر بر یک صنعت (که منجر به کاهش فروش می شود) ، تغییر در مدیریت، یادآوری یک محصول جدید و تاکتیک اتحاد کارمندان در مقابل مدیریت ارشد برای رسیدگی به مظالبات آن ها، مثال های دیگری برای ریسک غیرسیستماتیک هستند.

اگر شرکتی مجبور شود معایب هر یک از محصولات خود را یادآوری کند، می تواند منجر به ایجاد ریسک غیر سیستماتیک شود. (مانند گوشی گلکسی نوت 7 سامسونگ که قابل اشتعال بودن باطری توسط سامسونگ یادآوری شد) . (2) و (3)

بسیاری از ریسک های مربوط به شرکت های فردی به طور ناگهانی رخ می دهد و پیش بینی آن ها غیرممکن است. سرمایه گذار در شرکت ها باید بداند که در صورت وقوع درآمدهای بد، قیمت سهام آن ها کاهش خواهد یافت. این موضوع در مورد افشای تقلب و یا درآمدهای غیر قانونی نیز صدق می کند. ورشکستگی، ریسک دیگری است که سرمایه گذاران هنگام ورود برای خرید سهام شرکت ها باید در نظر داشته باشند.

بسیاری از مردم نمی دانند سهم بزرگی از ارزش سهام از سکتور آن گرفته شده است. زمانی که فردی در یک سهام سرمایه گذاری می کند، باید سکتور سهام را در نظر داشته باشد. ریسک یک بخش، از قیمت مواد خام گرفته تا کاهش درآمدها، باید برای هر سرمایه گذاری در نظر گرفته شود. (بخش یا سکتور به معنی آن است که گروهی از سهام موجود در یک صنعت مشابه، متعلق به یک سکتور یا بخش هستند؛ مانند بخش یا سکتور فناوری که شامل شرکت هایی مانند اپل و مایکروسافت است) . (4)

انواع ریسک غیرسیستماتیک

1) ریسک کسب وکار

این نوع از ریسک غیرسیستماتیک به دلیل مشکلات داخلی و خارجی در یک شرکت ایجاد می شود. عوامل قانونی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که یک شرکت را در معرض شکست و سود کمتر قرار می دهند یک ریسک کسب و کار هستند. مقررات، محیط اقتصادی، سیاست های پولی توسط دولت ها، تصمیم های سیاسی، اولویت مصرف کننده، رقابت، هزینه های ورودی، اقتصاد کلی، و عوامل دیگر می توانند توانایی یک کسب و کار برای برآورده کردن اهداف مالی یا اهداف تعیین شده را تهدید کنند و یک راه مهم برای اینکه از این نوع ریسک در امان باشیم، اجرای استراتژی مدیریت ریسک است.

۲) خطرات مالی

این نوع ریسک در نهادهای دولتی، تجاری و شخصی اعمال می شود و به احتمال از دست دادن پول سهامداران مربوط می شود. در واقع این ریسک با ساختار سرمایه یک سازمان مرتبط است. شیوه ای که در آن یک شرکت، بودجه مورد نیاز برای رشد خود را افزایش می دهد، تاثیر مستقیمی بر درآمد و ثبات آینده یک نهاد تجاری دارد. به یاد داشته باشید که سرمایه ضعیف می تواند برای یک شرکت زیان آور بوده و منجر به درآمدهای غیرعادی و نامنظم شود. ریسک عملیاتی، ریسک نقدینگی، ریسک کشور، ریسک ارزی و ریسک اعتباری تحت عنوان ریسک مالی قرار دارند. (2)

عوامل موثر بر ریسک غیرسسیتماتیک

ریسک تجاری

ریسک مالی

ریسک استراتژیک

ریسک عملیاتی

ریسک قانونی

چگونه می توان ریسک غیرسیستماتیک را کنترل کرد و یا کاهش داد؟

یکی از راه ها و شاید تنها راه برای مدیریت ریسک غیرسیستماتیک یک پورتفولیو، از طریق تنوع پورتفولیو است. مهم است که یک شرکت در چندین دارایی سرمایه گذاری کند تا تحت تاثیر رویدادهای بازار قرار نگیرد. بنابراین باید پورتفولیو، سهام و اوراق بهادار خود را بر روی انواع دارایی هایی که کمتر تحت تاثیر حوادث واحد قرار دارند، تنظیم کنید.

فرض کنید شرکت AB صاحب سهام در صنعت داروسازی بوده و یک رویداد ناگهانی منجر به اعتصاب و ناآرامی بزرگی شده است؛ این امر باعث سقوط و کاهش قیمت سهام می شود. اگر شرکت فقط در سهامی خاص سرمایه گذاری کرده باشد، باید با ضررهای بزرگی مواجه می شد، اما چون شرکت AB ، پورتفولیوی خود را متنوع کرده و همچنین در سهام صنعت حمل و نقل نیز سرمایه گذاری کرده است، ضرر خود را کاهش داده و آن را از طریق سایر صنایع جبران می کند. بنابراین هر چه تنوع اوراق بهادار بیشتر باشد ریسک غیرسیستماتیک، کوچک و کوچک تر می شود و ریسک کل پورتفولیو به ریسک سیستماتیک نزدیک تر می گردد.

فراز و نشیب های ارزش یک پورتفولیو با تنوع متعادل می شود. اما تنوع شرکت را در برابر ریسک سیستماتیک، نوع دوم ریسک، محافظت نمی کند. البته باید توجه داشت که برخی وقایع مانند تورم، جنگ، نوسان بهره و. بر کل اقتصاد تأثیر می گذارد و نه بر روی یک شرکت یا صنعت خاص. در این مواقع، حتی دارایی های متنوع نیز نمی توانند از انواع ریسک فرار کنند و جنبه های منفی زیادی برای تنوع وجود دارد. (2) و (4)

مزایا و معایب ریسک غیرسیستماتیک

مزایا

مربوط به کسب وکار خاص یا صنعت خاص است و بر کل اقتصاد تاثیر نمی گذارد. از آنجا که ماهیت این ریسک، کسب و کار محور است، خطرات را می توان با اتخاذ چند معیار، بر خلاف ریسک های سیستماتیک کنترل کرد. با منحرف کردن پورتفولیو یا کسب و کار، فرد می تواند از خطر اجتناب کند و در این صورت، بروز ریسک غیر سیستماتیک اثر بدی بر کل اقتصاد ندارد.

بر خلاف ریسک های سیستماتیک، ریسک‌های غیرسیستماتیک عمدتاً متاثر از عوامل درونی هستند و با انجام اقدامات داخلی قابل حذف شدن هستند. تاثیر آن ها نسبت به ریسک سیستماتیک کم تر است؛ در حالی که در برخی موارد، تاثیر ریسک می تواند بسیار خطرناک باشد. در مورد ریسک سیستماتیک تعداد زیادی از افراد و سرمایه ها درگیر می شوند درحالی که در ریسک غیر سیستماتیک، تعداد انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک افراد و مقدار سرمایه درگیر، کم تر است.

معایب

حتی اگر کل اقتصاد نیز خوب پیش برود، یک سری از ریسک های غیرسیستماتیک می توانند به عنوان خطر برای صنعت خاص یا کسب و کار عمل کند؛ همچنین سودآوری ممکن است به دلیل مجموعه ای از اختلالات در کسب وکار تحت تاثیر قرار گیرد. گاهی اوقات به دلیل بحران ژئوپلیتیکی، نمی توان از ریسک ها اجتناب کرد و زمان زیادی طول می کشد تا مشکلات حل شوند. در حالی که به دلیل بهره وری پایین، سرمایه گذاران و تاجران کمبود تقاضا انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک برای محصول به دلیل عدم دسترسی را احساس می کنند.

تغییر تقاضا یا تغییر در اولویت سلیقه مصرف کننده ممکن است زمانی رخ دهد که محصول برای مصرف کننده در دسترس نباشد. به عنوان مثال، دسترسی پایین به چای و محصولات مبتنی بر چای، باعث تغییر سلیقه مصرف کننده به سمت محصولی مانند قهوه می شود. ماهیت ریسک در موارد غیر سیستماتیک، تکراری نیست و بیشتر اوقات، امکان ریسک جدید وجود دارد.

وضعیت بحرانی ممکن است یک یا چند کسب و کار را مختل کند. بسیاری از کارگران و کارفرمایان به دلیل این نوع ریسک به شدت تحت تاثیر قرار می گیرند. در حالی که در مورد ریسک سیستماتیک این شرایط را می توان به دلیل چالش های شناخته شده مرتبط با آن، مدیریت کرد. سیاست گذاران باید مجموعه وسیعی از منابع را برای حل این وضعیت به اجرا در آورند. گاهی اوقات بودجه لازم برای اقدامات در مقایسه با موضوع، بسیار پرهزینه است.

نتیجه گیری و جمع بندی

هر نوع سرمایه گذاری ریسک های ذاتی خود را دارد که نمی توان به طور کامل از آن اجتناب کرد و بخشی از هر نوع سرمایه گذاری مالی محسوب می شود. ریسک سیستماتیک در برابر ریسک غیرسیستماتیک، بینش هایی ایجاد می کند که باید در حین انجام هر نوع سرمایه گذاری پذیرفته شوند. (3)

یک سرمایه گذار باید هوشیار باشد و وقایع و سبد سهام را به صورت مداوم و فعال رصد کند تا در صورت بروز وضعیت نامطلوب، بتواند ضرر را به حداقل برساند. متنوع ساختن پورتفولیو، شما را در برابر ریسک غیرسیستماتیک تا حدود بسیار زیادی محافظت می کند.

آشنایی با بازارهای مالی و نحوه مدیریت سرمایه در بازارهای مالی

بسیاری از افراد به دنبال راه های کسب درآمد در کنار کار و کسب خود هستند. یکی از این راه ها سرمایه گذاری و رسیدن به سود است. اما برای سرمایه گذاری باید آگاهی کافی و اطلاعات لازم را از مسیرهای امن سرمایه گذاری و نحوه مدیریت سرمایه در بازار های مالی به دست آورد.

مدیریت سرمایه چیست؟

مدیریت سرمایه، عمل افزایش کل ثروت در طول زمان از طریق کسب، نگهداری، تجارت و سرمایه‌گذاری‌هایی است که پتانسیل افزایش ارزش را دارند. متخصصان مدیریت سرمایه این خدمات را برای دیگران انجام می دهند. که ممکن است با عنوان مدیر مالی یا مشاور مالی نیز شناخته شوند. بسیاری از این افراد به طور مستقل کار می کنند در حالی که دیگران برای یک مرجع سرمایه گذاری یا سایر موسسات مالی کار می کنند. همچنین هر کس می تواند خودش به مدیریت سرمایه در بازارهای مالی بپردازد و درآمد زایی کند.

راهکارهای افزایش سرمایه و نحوه مدیریت سرمایه در بازارهای مالی

اهداف مدیریت سرمایه

هدف مدیریت دارایی، به حداکثر رساندن ارزش یک سبد سرمایه گذاری در طول زمان و در عین حال حفظ سطح قابل قبول ریسک است. مدیریت دارایی به عنوان یک خدمت توسط موسسات مالی ارائه می شود که به افراد حقیقی سرمایه گذار، نهادهای دولتی، شرکت ها و سرمایه گذاران حقوقی، مانند تعاونی ها و صندوق های بازنشستگی ارائه می شود. مدیران این نهاد ها، دارای مسئولیت های امانتداری هستند. آنها به نمایندگی از مشتریان خود تصمیم می گیرند و ملزم به انجام این کار با حسن نیت هستند.

شناخت مدیریت سرمایه در بازارهای مالی

مدیریت دارایی دو جنبه مهم دارد: رشد پول و کم کردن خطر از دست دادن سرمایه. اولین سوالی که باید از خودمان بپرسیم این است که چطور سرمایه را حفظ کنیم و مانع از دست رفتن آن شویم. بازنشسته ای که با درآمد حاصل از حقوق بازنشستگی زندگی می کند، یا مدیر صندوق بازنشستگی که مسئول مدیریت سرمایه در بازارهای مالی است، ریسک گریز است (یا باید باشد). یک فرد جوان، یا هر فرد ماجراجو، ممکن است بخواهد به سرمایه گذاری های پرخطر بپردازد.

راه های جدید سرمایه گذاری

استفاده از یک کارگزار برای سرمایه گذاری

بسیاری از ما در حد وسط قرار داریم، و مدیران دارایی سعی می کنند دقیقا خواسته های مشتری را شناسایی کنند. نقش کارگزار این است که تعیین کند برای تحقق اهداف مالی مشتری در محدوده تحمل ریسک مشتری چه سرمایه گذاری هایی انجام دهد یا از آن اجتناب کند. سرمایه‌گذاری‌ها ممکن است شامل سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، کالاها، سرمایه‌گذاری‌های جایگزین و صندوق‌های وام و یا ارزهای دیجیتال باشد. از کارگزار انتظار می رود با استفاده از ابزارهای تحلیلی کلان و خرد، تحقیقات دقیقی انجام دهد. این پژوهش ها، شامل تجزیه و تحلیل آماری روندهای غالب بازار، بررسی اسناد مالی شرکت و هر چیز دیگری است که برای دستیابی به هدف اعلام شده در مورد افزایش دارایی مشتری کمک می کند.

وظایف یک کارگزار چیست؟

یک کارگزار در ابتدا با یک مشتری ملاقات می کند تا تعیین کند که اهداف مالی بلند مدت مشتری چیست و مشتری برای رسیدن به آن چه میزان ریسک را می پذیرد. سپس، کارگزار ترکیبی از سرمایه‌گذاری‌ها را پیشنهاد می‌کند که با اهداف مشتری منطبق باشد.

کارگزار مسئول ایجاد یک برنامه کارآمد برای مشتری است. نظارت روزانه بر این برنامه، ایجاد تغییرات در آن در صورت نیاز و برقراری انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک ارتباط منظم با مشتری از وظایف کارگزار مدیریت سرمایه در بازارهای مالی است. البته خود شما نیز با آشنایی با روش های تحلیل بازار و استفاده از سیگنال ها می توانید این امور را به عهده بگیرید.

بازارهای مالی چگونه عمل می کنند؟

بازارهای مالی چنانکه از نام آنها پیدا است، نوعی بازار هستند که راهی برای خرید و فروش دارایی‌هایی مانند اوراق قرضه، سهام، ارز خارجی، ارز دیجیتال و سکه و طلا فراهم می‌کنند. اغلب، آنها با نام‌های مختلفی از جمله موسسه سرمایه گذاری و بورس خوانده می‌شوند، اما همه آنها هنوز به یک معنا هستند. به بیان ساده، فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران می توانند به ترتیب برای رشد کسب و کار خود و کسب درآمد بیشتر به بازارهای مالی مراجعه کنند تا با مدیریت سرمایه در بازارهای مالی سرمایه خود را افزایش دهند. برای بیان واضح تر، اجازه دهید بانکی را تصور کنیم که در آن فردی یک حساب پس انداز دارد. بانک می تواند از پول خود و سایر سپرده گذاران برای وام دادن به افراد و موسسات دیگر استفاده کند و کارمزد سود دریافت کند. سپرده انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک گذاران نیز از طریق سودی که به آنها پرداخت می شود، درآمد کسب می کنند و شاهد رشد پول خود هستند. بنابراین، بانک به عنوان یک بازار مالی عمل می کند که هم از سرمایه سپرده گذاران و هم از بازپرداخت بدهکاران سود می برد.

استفاده از کارگزار برای مدیریت دارایی

انواع بازارهای مالی برای سرمایه گذاری و مدیریت آن

1- بازارهای سهام ( بورس )

شاید فراگیرترین بازار مالی در دنیا، بازار سهام یا بورس باشد. شرکت‌ها در بورس سهام خود را فهرست می‌کنند و این سهام توسط معامله‌گران و سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شود. شرکت‌ها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) در بورس اقدام می کنند، و سهام متعاقباً در بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به آن بازار ثانویه می گویند، معامله می‌شود. متاسفانه مدیریت سرمایه در بازارهای مالی نظیر بورس در ایران بسیار پر ریسک و خطرناک شده است.

2- اوراق قرضه

اوراق قرضه، اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. ممکن است یک اوراق قرضه را به عنوان توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط دولت برای تامین مالی پروژه ها منتشر می شود.

3- بازار فارکس

بازار فارکس بازاری است که سرمایه گذاران می توانند خرید، فروش، پوشش ریسک و سفته بازی را در مورد نرخ مبادله بین جفت ارزها را انجام دهند. بازار فارکس نقدشونده ترین بازار در جهان است. بازار ارز بیش از 5 تریلیون دلار معاملات روزانه را انجام می دهد که بیشتر از مجموع بازارهای بورس آمریکا است. بازار فارکس غیرمتمرکز است و متشکل از شبکه ای جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است. بازار فارکس متشکل از بانک ها، شرکت های تجاری، بانک های مرکزی، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری، صندوق های تامینی و کارگزاران و سرمایه گذاران ریز و درشت است. فارکس یکی از راه های مناسب مدیریت سرمایه در بازارهای مالی است و افراد می توانند به واسطه آن درآمد دلاری داشته باشند.

4- بازار ارزهای دیجیتال

زمان زیادی از ایجاد و گسترش بیت کوین، اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال انواع سرمایه گذاران از نظر قبول ریسک نمی گذرد. دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز و مبتنی بر فناوری بلاک چین می باشند. امروزه، صدها توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان در مجموعه ای از مبادلات ارز دیجیتال و به صورت آنلاین معامله می شوند. صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک رمز ارز را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.

حوزه نوپای ارزهای دیجیتال فرصتی مناسب برای سرمایه گذاری

از آنجایی که اکثر صرافی های رمز ارز، پلتفرم های متمرکز هستند، صرافی های غیرمتمرکز نیز وجود دارند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند. این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند. این بازار رو به رشد از راهکارهای مناسب برای سرمایه گذاری ایرانیان و مدیریت سرمایه در بازارهای مالی بدون دخالت دولت ها و سایر مراجع است. برای مشاهده قیمت های لحظه ای و نمودارهای تحلیلی به سیبنال مراجعه کنید.

شما می توانید با استفاده از تحلیل رمز ارز توسط کارشناسان و آموختن آموزش های لازم در هر یک از زمینه های بالا اقدام به سرمایه گذاری و کسب سود نمایید.

بهترین سرمایه گذاری به لحاظ بازدهی و ریسک کدام است؟

شرایط اقتصادی روی ریسک سرمایه گذاری تاثیر مستقیم دارد. همانگونه که در شرایط ثبات اقتصادی، ریسک سرمایه گذاری کاهش می یابد، در شرایط بی ثباتی، ریسک افزایش می یابد. بنابراین انتخاب بهترین سرمایه گذاری بستگی به عوامل متعددی دارد که یکی از آنها موقعیت اقتصادی جامعه است.

ریسک در مقابل بازدهی، 2 ویژگی جدانشدنی در هر سرمایه گذاری هستند. هر چه بازدهی یا سود سرمایه گذاری بیشتر باشد، ریسک آن هم بالاتر است.

انواع سرمایه گذاری به لحاظ بازدهی و ریسک

سرمایه گذاری روی طلا

طلا تنها سرمایه گذاری است که بازدهی و ریسک آن صفر است. سرمایه گذاران معمولا در شرایطی که عدم اطمینان زیاد و اقتصاد بی ثبات است، سرمایه خود را به طلا تبدیل می کنند تا در برابر عدم اطمینان و احتمال افزایش تورم ، از دارایی خود محافظت کنند.

سرمایه گذاری روی املاک و مستغلات

در ایران، ملک نیز از جمله دارایی های کم ریسک محسوب می شود که مانند طلا می تواند به خوبی از ارزش دارایی در برابر تورم محافظت کند. با این حال، خرید املاک و مستغلات به سرمایه بالایی نیاز دارد.

در اینجا هدف، معرفی سرمایه گذاری هایی است که با سرمایه های اندک نیز دست یافتنی باشند.

سرمایه گذاری روی ارز

سرمایه گذاری روی ارزهای مختلف نیز نوعی سرمایه گذاری است که باتوجه به افزایش یا کاهش نرخ برابری ارزها، سود یا زیانی را متوجه سرمایه گذار می کند. این نوع سرمایه گذاری نیز ریسک خود را دارد و تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله وضعیت اقتصادی جامعه است.

سرمایه گذاری روی اوراق خزانه و سپرده گذاری بانکی

سرمایه گذاری در اوراق سهام و قرضه جزو سرمایه گذاری های پر ریسک محسوب می شود. در عین حال، ریسک سرمایه گذاری در سهام بیشتر از اوراق قرضه است، زیرا بازدهی سهام بیشتر از اوراق قرضه است.

تنها اوراق قرضه ای که ریسک آن نزدیک صفر است، اوراق خزانه یا اوراق قرضه دولتی است. خریدار این اوراق، علاوه بر یک سود ثابت حداقلی، در زمان سررسید نیز کل مبلغ سرمایه گذاری شده را پس می گیرد.

معمولا پس از دارایی بی بازده و بدون ریسک طلا، سپرده گذاری بانکی و خرید اوراق خزانه، کم ریسک ترین نوع سرمایه گذاری محسوب می شوند. دولت ها معمولا پرداخت سود اوراق قرضه را در اولویت قرار می دهند تا اعتبار این اوراق به خطر نیفتد.

سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری

صندوق های سرمایه گذاری انواع مختلفی دارند و بسته به نوع سرمایه گذاری، ریسک متفاوتی به سرمایه گذاران ارائه می دهند.

کار صندوق های سرمایه گذاری این است که با انتخاب سرمایه گذاری های مناسب و خرید و فروش به موقع، ریسک سرمایه گذاران را کاهش و سود آنها را افزایش دهند و به اصطلاح دارایی آنها را مدیریت کنند.

صندوق سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت

ویژگی این صندوق‌ ها در این است که مبالغ سرمایه ‌گذاری شده در آن فقط در اوراق بهادار با درآمد ثابت شامل اوراق مشارکت، اوراق اجاره، اوراق بهادار رهنی و گواهی‌ های سپرده منتشرشده توسط بانک‌ها و مؤسسات مالی دارای مجوز از سوی بانک مرکزی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه‌ گذاری می‌شود. این نوع صندوق می‌تواند نرخ ریسک و البته سود کمتری نسبت به سایر صندوق‌ها داشته باشد.

صندوق‌های با درآمد ثابت گاهی اوقات درآمد ثابت را به حساب سرمایه گذار واریز می‌کنند و گاهی نیز پرداخت سود ندارند و سرمایه ‌گذار با افزایش ارزش واحدهای صندوق (سهام صندوق سرمایه گذاری) سود می‌کند.

صندوق سرمایه گذاری در سهام

بخش بزرگی از سرمایه صندوق‌ های سرمایه گذاری در سهام، در سهام شرکت‌ ها سرمایه ‌گذاری می‌شود.

این نوع از صندوق‌ها حداقل 70 درصد دارایی های خود را در سهام سرمایه گذاری می‌کنند و 30 باقی مانده را به اختیار مدیر صندوق در سهام، اوراق مشارکت، سپرده بانکی و یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می‌کنند.

سرمایه گذاری در سهام شرکت های بورسی سبب می شود که ریسک این صندوق‌ ها نسبت به دیگر صندوق‌های سرمایه گذاری بیشتر باشد.

در واقع سرمایه‌ گذاری در این صندوق‌ ها، به نوعی سرمایه‌گذاری در بازار بورس است با این تفاوت که مدیران این صندوق ها به دلیل آشنایی با مدیریت دارایی، پرتفولیو یا سبد سرمایه گذاری را به گونه ای انتخاب می کنند که ریسک سرمایه گذاری تعدیل شود و درآمد بیشتری نیز در مقایسه با صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، عاید سرمایه گذاران گردد.

صندوق سرمایه گذاری مختلط

این نوع صندوق ها، حداکثر 60 درصد دارایی خود را در سهام و حداقل 40%درصد آن را در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت یا سپرده بانکی سرمایه‌گذاری می‌کنند.

این صندوق‌های سرمایه گذاری به دلیل نوع پرتفوی و سرمایه‌گذاری‌شان از منظر ریسک بین دو نوع صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت و صندوق سرمایه گذاری در سهام قرار می‌گیرند.

این صندوق‌ها به دلیل اینکه بیش از نیمی از دارایی‌هایشان روی سهام سرمایه‌گذاری شده است، سود تضمین شده ندارند اما معمولا ضامن نقد شوندگی دارند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری بازارگردانی

صندوق‌های سرمایه‌گذاری بازارگردانی، وظیفه بازارگردانی سهام شرکت‌ها را طبق تعهدات مشخص شده در امید نامه صندوق بر عهده دارند. این نوع صندوق‌ها، در بلندمدت، کمک شایانی به کاهش تاثیر نوسانات تند و تیز بازار روی سهام می‌کنند.

هدف صندوق های سرمایه گذاری بازارگردانی این است که همواره ارزش سهام شرکت ها را متعادل نگه دارند، صف خرید و فروش را از بین ببرند و قیمت سهام را به سوی ارزش ذاتی یا واقعی سوق دهند.

ارزش ذاتی سهام بر مبنای عایدات آتی سهام شرکت به دست می‌آید.

بنابراین صندوق بازارگردانی از صف‌های خرید و فروش بی مورد و معامله نشدن سهم در این مواقع جلوگیری و به روان شدن معاملات، افزایش نقدشوندگی و جلوگیری از دستکاری قیمت سهام به دست برخی سودجویان بازار کمک می‌کند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه

صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه در واقع صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که پول سرمایه گذاران ریسک پذیر را در کسب‌وکارهای نوپا (استارت آپ‌ها) و کسب‌وکارهای کوچک و متوسط که پتانسیل رشد بالایی دارند سرمایه گذاری می کنند و با مدیریت پرتفولیو، تا حدی از میزان ریسک می کاهند.

این نوع سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری‌ با بازده و ریسک بالا محسوب می‌شود و بیشتر در اقتصادهای باثبات موفق است.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا

صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا، از بازارهای سرمایه‌گذاری جدید در ایران است. مردم می‌توانند به جای خرید طلا، مدیریت پول خود را به این صندوق ها بسپارند. این صندوق ها با خرید و فروش به موقع طلا، سود بیشتری عاید سرمایه گذاران می کنند.

سایر سرمایه گذاری ها

در ایران سرمایه گذاری های دیگری نیز مانند سرمایه گذاری روی اتومبیل معمول است که ریسک آن بیشتر از برخی انواع سرمایه گذاری مانند ملک یا اوراق خزانه است.

چگونه سرمایه‌گذاری کنیم؟

انتخاب اینکه پول خود را در کجا سرمایه گذاری کنید، به میزان پول و شرایط اقتصادی بستگی دارد.

اگر پول کمی در اختیار دارید، از سرمایه گذاری های پر ریسک بپرهیزید. در شرایط اقتصادی با ثبات، ریسک پذیرتر شوید و به سرمایه گذاری های پربازده تر (که ریسک آنها نیز بیشتر است) اقبال نشان دهید.

در شرایط بی ثبات اقتصادی که عدم اطمینان بالاست، خطرگریز شوید و روی دارایی های کم ریسک یا طلا سرمایه گذاری کنید.

با سرمایه گذاری روی چند نوع دارایی (از ملک و ماشین گرفته تا ارز و اوراق بهادار)، ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهید.

چگونه در صندوق های سرمایه گذاری، سرمایه گذاری کنیم؟

صندوق‌های با درآمد ثابت، کم‌‌ریسک‌ترین نوع صندوق به حساب می‌آیند زیرا مانند بانک، یک سود ثابت و تضمین شده ارائه می‌دهند.

صندوق‌های سرمایه گذاری در سهام و سرمایه گذاری مختلط، ریسک بیشتری دارند.

بنابراین اگر به دنبال حداقل ریسک هستید، صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت را انتخاب کنید.

قدم اول – انتخاب صندوق

با مراجعه به سایت fipiran.com از منوی صندوق‌ها، در زیر منوی مقایسه صندوق‌ها، روی نوع صندوق موردنظرتان کلیک کنید و لیست آنها را همراه بازدهی‌شان مشاهده کنید.

صندوق‌هایی که در بلندمدت سوددهی خوبی داشته‌اند معمولا برای سرمایه‌گذاری مناسب‌تر هستند.

قدم دوم – سرمایه‌گذاری در صندوق

مراجعه حضوری به یکی از صندوق‌ها

ارائه مدارک هویتی (اصل شناسنامه و کارت ملی) / معرفینامه یا وکالت‌نامه رسمی

تکمیل فرم پذیره‌نویسی (این فرم تنها مربوط به زمان شروع به کار صندوق است) یا فرم درخواست صدور واحد سرمایه‌گذاری.

واریز مبلغ مورد نظر تعداد واحدهای خریداری شده به شماره حساب‌ بانکی صندوق و ارائه فیش واریز به نماینده مدیر در صندوق.

دریافت رسید درخواست صدور واحدهای سرمایه‌گذاری از نماینده مدیر.

دریافت اعلامیه صدور و گواهی سرمایه‌گذاری حداکثر تا پایان دو روز کاری در محل ارائه درخواست.

پرداخت مابه‌التفاوت مبلغ واحدهای صادر شده و کل مبلغ واریزی متقاضی به حساب ایشان.

اوراق مشارکت و سایر اوراق با درآمد ثابت

اوراق مشارکت، اوراق بهادار با نام یا بی‌نامی با سود ثابت هستند که به موجب قانون یا مجوز بانک مرکزی به قیمت اسمی مشخص برای مدت معین ‌و برای تأمین بخشی از منابع مالی مورد نیاز دولتی و غیردولتی منتشر می‌شود و به سرمایه‌گذارانی که قصد مشارکت در اجرای طرح‌های‌ یاد شده را دارند از طریق عرضه عمومی واگذار می‌گردد.

انواع اوراق مشارکت

اوراق مشارکت بورسی: اوراقی که قابل معامله در بازار بورس و فرابورس هستند. اوراق مشارکت بورسی ممکن است:

به کسر: اوراقی که به قیمت کمتر از قیمت اسمی آن توسط سرمایه‌گذار خریداری می‌شود و سود سرمایه‌گذار برابر خواهد بود با مابه التفاوت قیمت خریداری شده با قیمت اسمی اوراق در سررسید آن. این اوراق یک سرمایه‌گذاری کوتاه مدت به شمار می‌آید.

قابل تعویض با سهام: اوراقی که منتشرکننده آن شرکت‌های سهامی عام هستند و در سررسید نهایی با سهام سایر شرکت‌های پذیرفته شده در سازمان ‌بورس و اوراق بهادار تعویض می‌شوند.

قابل تبدیل به سهام : اوراقی که منتشرکننده آن شرکت‌های سهامی عام هستند و در سررسید نهایی یا در زمان تحقق افزایش سرمایه به سهام شرکت‌های‌ موضوع طرح اوراق مشارکت، تبدیل می‌گردد.

اوراق مشارکت غیر بورسی: اوراقی که صرفاً با تایید بانک مرکزی حمهوری اسلامی ایران منتشر می‌شود و قابل معامله در شعب بانک‌های عامل (بازار پولی) است.

زمان مناسب و تحلیل مورد نیاز برای خرید و فروش اوراق مشارکت

اوراق مشارکت دارای سود ثابت علی الحساب است، بنابراین معمولا به عنوان ابزاری برای کاهش ریسک سبد سهام در بازاهای ریسکی در نظر گرفته می‌شود و سرمایه‌گذارن با توجه به ریسک پذیری و شرایط موجود بر بازار بخشی از سرمایه خود را به خرید اوراق مشارکت اختصاص می‌دهند. با توجه به ثابت بودن سود اوراق مشارکت، این اوراق بر خلاف سهام های ریسکی موجود در بازار که نیازمند تحلیل های فاندامنتالی و تکنیکالی هستند به تحلیل خاصی نیاز ندارد و فقط توجه به چند نکته برای انتخاب اوراق با بازدهی بیشتر برای سرمایه‌گذار کافی است.

نکات قابل تامل در خرید اوراق مشارکت

سود اعلامی اوراق مشارکت برای دوره یکساله معمولاً بین ۲۰ تا ۲۲ درصد است. هرچه درصد سود بیشتر باشد، خرید اوراق آن جذاب‌تر است.

سررسید پرداخت سود یک ماهه یا سه ماهه است. هرچه دوره‌های پرداخت سود کوتاه‌تر باشد، برای سرمایه‌گذار از جذابیت بیشتری برخوردار خواهد بود.

در بعضی موارد به دلیل کمبود نقدینگی و رقابت برای جذب منابع با بانک‌ها برخی از ناشران اوراق علاوه برسود اعلامی، سود ۳ درصدی برای یکسال را بر روی تابلو معاملاتی تضمین می‌کنند.

سود حاصل از اوراق مشارکت، برای سرمایه‌گذار معاف از پرداخت مالیات است و این جذابیت‌ دیگری برای سرمایه‌گذاری در اوراق مشارکت به حساب می‌آید.

علیرغم اینکه اوراق مشارکت بازدهی تضمین شده دارند ولی ریسکی را متوجه سرمایه‌گذار نمی‌کند.

نحوه خرید اوراق مشارکت بدون ریسک

برای خرید و فروش اوراق مشارکت خارج از بورس، لازم است سرمایه‌گذار با مدارک شناسایی (شناسنامه و کارت ملی) به یکی از شعب بانک‌های عامل مراجعه نماید و نسبت به خرید یا فروش اوراق مورد نظر اقدام نماید

در مورد معامله اوراق مشارکت بورسی، هر فردی که دارای کد معاملاتی آنلاین باشد، می‌تواند از طریق سامانه معاملاتی آنلاین یا ثبت سفارش اینترنتی اقدام به خرید نماد اوراق مشارکت کند.

این اوراق بسته به بازاری که در آن منتشر می‌شوند ممکن است در سامانه آنلاین قابلیت معامله داشته باشد چنانچه اوراق در بازار پایه فرابورس عرضه شود، خرید و فروش آن از طریق ثبت سفارش اینترنتی میسر خواهد بود. در صورتی‌که فرد کد سهامداری و کاربر غیر آنلاین باشد به صورت حضوری درخواست خرید یا فروش خود را به کارگزاری اعلام نماید.

پس از دریافت کد سهامداری می‌توانید با مشخصاتی که توسط کارگزاری برای شما ارسال می‌شود، وارد سایت کارگزاری شوید و سفارش خرید را ثبت کنید.

اگر سرمایه‌گذاری من وضعیت قابل قبولی نداشت، چه کار می‌توانم بکنم؟

توجه داشته باشید که پیروی از یک برنامه‌ی سرمایه‌گذاریِ غیرقابل انعطاف و ثابت در یک دوره‌ی زمانی طولانی ممکن است سودآور نباشد.

در صورت رضایت‌بخش نبودن عملکرد سرمایه‌گذاری، لازم است برنامه‌ی سرمایه‌گذاری خود را تغییر دهید. البته به خاطر داشته باشید که هنگام تغییر برنامه، لازم است اصول اولیه‌ی سرمایه‌گذاری را رعایت کنید.